Znalezionych wyników: 3274

Trzymać się Warszawy.
Z całym szacunkiem do Gliwic, bo mają lepszy sprzęt i doświadczenie w napromienianiu nowotworów głowy i szyi po wznowie miejscowej - w leczeniu systemowym rozsiewu czerniaka skóry Warszawa jest najlepsza. I sięga (zdecydowanie) standardów europejskich.

Czeka Was immunoterapia.
Szanse na wyleczenie są niewielkie, ale są.

Ewentualne opcje dalszego postępowania mogą być bardzo różne (w tym np. CyberKnife, torakotomia, limfadenektomia, inne).
Nie da się tego jednak obecnie precyzyjnie ani określić ani zaproponować bez dokładnego opisu PET-CT (opisu dokonanego przez radiologa).

Wznowa miejscowa (nosogardło) czy nawet pojedynczy przerzut do płuca mogą nadal umożliwiać leczenie radykalne.
Pytanie czy nie będzie więcej zmian, np. w węzłach chłonnych (te mogą być także leczone radykalnie o ile nie są zbyt rozległe).

Nawrót choroby nastąpił najprawdopodobniej z powodu nieprawidłowego rozpoznania, a co za tym idzie leczenia.
Rozumiem bowiem, że po rozpoznaniu "zmiany łagodnej"

nie poszerzono marginesów cięcia?

Prawidłowe marginesy w czerniaku to:

Cytat:

Radykalne leczenie ogniska pierwotnego czerniaka polega na doszczętnym wycięciu blizny po wykonanej biopsji wycinającej zmiany pierwotnej.
Opierając się na wynikach 6 wieloośrodkowych badań z losowym doborem chorych, odstąpiono od wykonywania rozległych (tzn. margines ≥ 3 cm) wycięć ogniska pierwotnego czerniaka na rzecz węższych marginesów zdrowych tkanek.
Zalecane są następujące marginesy radykalnego leczenia zmiany pierwotnej czerniaka (wycięcie blizny po biopsji wycinającej zmiany pierwotnej):
czerniak in situ — margines 5 mm, czerniak o grubości ≤ 2 mm — margines 1 cm, czerniak o grubości > 2 mm — margines 2 cm (tab. 4). Stosowanie marginesu większego niż 2 cm zmniejsza odsetek wznów miejscowych, ale nie poprawia przeżyć odległych. Bliznę po biopsji wycinającej czerniaka o grubości ≥ 2 mm należy usunąć bez powięzi powierzchownej, zaś dla blizn po biopsji czerniaków z grubszym naciekiem dobrym marginesem od dołu jest wycięta powięź. Zasad tych nie stosuje się w przypadku lokalizacji czerniaka na twarzy, gdzie brak jest powięzi i marginesy wycięcia mogą być węższe.

Źródło: Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych — 2013 r. , Aktualizacja na dzień 06.10.2014| Czerniaki skóry

3 mm to zdecydowanie za mało.

Porozmawiałyśmy sobie ciepło na - jak to w życiu bywa - te prostsze i te trudniejsze tematy i uzgodniłyśmy, że wątek otwieramy i będzie kontynuowany

.
szczecha _littleflower_

mareczek,
jesteś do leczenia, jak najszybciej. Inhibitor BRAF (jeśli była mutacja) lub immunoterapia.
Są leki więc są możliwości, głowa do góry.

Propozycja zakresu zabiegu chirurgicznego może być inna w każdym ośrodku, co szczególnie dotyczy nowotworów rzadkich (np. mięsaki, czerniaki), bo zależy od doświadczenia i umiejętności jakim dany ośrodek dysponuje.
Dlatego zawsze polecam ośrodki mające największe doświadczenie w postępowaniu z nowotworami danego typu, w przypadku czerniaka ośrodkiem referencyjnym jest Klinika Nowotworów Tkanek Miękkich, Kości i Czerniaków (CO Warszawa, ul. Roentgena).
Niemniej jednak w Twoim przypadku trudno cokolwiek polecać bowiem wszelkie bardziej zaawansowane interwencje chirurgiczne nie są możliwe (tak jak wcześniej wspomniałam - ze względów innych niż medyczne). Muszą nas zatem zadowolić zabiegi "płytkie" - jednak z pełną świadomością, ze ich skuteczność jest znacznie bardziej ograniczona.

Witaj szczecha.

Obraz TK w pierwszej kolejności wskazuje na masywny rozsiew węzłowy. Zmienione węzły chłonne tworzą duży pakiet przylegając do wielu kluczowych struktur / narządów bez ewidentnych cech ich ucisku i naciekania (ale nie jest to wykluczone).
Wyjątkiem jest lewy przewód moczowy, który w wyniku ucisku stał się niedrożny - założono zatem cewnik (znajduje się on obecnie właśnie wewnątrz tego moczowodu). Opis tomografii, bieżące wyniki badań (mocznik, kreatynina, GFR) oraz samą chorą moim zdaniem powinien skonsultować urolog - nie ma pewności czy cewnik nadal spełnia swoją funkcję. Jeśli przestanie - trzeba będzie zrobić nefrostomię, bo blokada odpływu moczu z nerki = szybka i bardzo bolesna śmierć.

Masywne zmiany węzłowe w jamie brzusznej stawiają również pod znakiem zapytania to co może się dziać w klatce piersiowej - rozważano wykonanie chociaż RTG? Chyba, że chora jest bezobjawowa i jakość jej życia nie jest obecnie mocno obniżona.

Chętnie odpowiem na konkretne pytania,
pozdrawiam ciepło.

No niestety, nasze wcześniejsze rozważania dotyczące możliwości radykalnego leczenia operacyjnego były tylko teoretyczne.
Choroba okazała się bardzo zaawansowana i nieoperacyjna.

W chwili obecnej kwestia ewentualnych przerzutów nie ma specjalnego znaczenia. Już tłumaczę dlaczego.

Sytuacja staje się naprawdę zła gdy rak zaczyna zajmować inne narządy niż ten, z którego się wywodzi. Do takiej sytuacji może dojść w dwojaki sposób:
1) Guz pierwotny, niezależnie od jego wielkości, tworzy przerzuty drogą krwionośną lub poprzez układ limfatyczny i/lub
2) Guz pierwotny rozrasta się do takich rozmiarów, że zaczyna naciekać inne narządy poprzez ciągłość.

Każda z w/w opcji skutkuje tym samym - często nie jest już wtedy możliwe leczenie radykalne, bo zmiany są zbyt rozległe by je bezpiecznie zoperować lub napromienić. W takich sytuacjach trzeba sięgnąć po leczenie systemowe - bo to jedyny sposób by objąć leczeniem cały nowotwór w ciele chorego. Chemioterapia krwioobiegiem dociera wszędzie (wyjątkiem jest mózg i kościec).

W związku z powyższym - czy mamy do czynienia z opcją 1) czy 2) - rokowanie i sposób leczenia pozostają podobne.

Tutaj mamy opcję 2).
Zmiana nowotworowa powstała w tkance nabłonkowej przełyku i zaczęła się rozrastać pogrubiając jego ściany i znacznie zwężając światło. Jednocześnie zmiana zaczęła naciekać tkankę wokół przełyku i pełznąć w różnych kierunkach. Otoczyła aortę, oskrzela główne i tchawicę. Przylega także do opłucnej śródpiersiowej i serca...
Prawdopodobnie nacieka wpust żołądka. Na pewno nacieka śródpiersiowe węzły chłonne.
Kilka innych węzłów budzi podejrzenie zmienionych przerzutowo (i to byłyby jedyne cechy dosłownie rozumianego rozsiewu, czyli przerzutów - jednak nie do narządów odległych, a do węzłów chłonnych).

Podsumowując - zmiana pierwotna jest niestety ogromna. Dotarła do wielu ważnych narządów, otacza je, opiera się o nie. Dobrą wiadomością jest to, że większości najprawdopodobniej jeszcze nie nacieka (czyli nie niszczy ściany tych narządów by wedrzeć się "do środka"). Nie widać również cech ucisku któregokolwiek z narządów (prócz przełyku), który mógłby zacząć powodować jego nieprawidłowe funkcjonowanie. Wygląda na to, że prócz górnego odcinka przewodu pokarmowego na tę chwilę wszystko pracuje prawidłowo.
Nowotwór wygląda na bardzo agresywny i brak leczenia onkologicznego będzie się wiązał niestety z dalszą progresją.

Wydaje się, że uwzględniając zasięg nacieku nowotworowego oraz fakt, że jest to rak niskozróżnicowany (G3 = wysoka złośliwość, ale i automatycznie większa wrażliwość na leczenie) najlepszym sposobem leczenia byłaby chemioterapia.
Radioterapia wciąż niewykluczona, ale raczej nie jako leczenie podstawowe (zdaje się, że nie obejmie się polem wlotowym aż tak dużego nacieku), a raczej jako rezerwowe i "interwencyjne" (czasem i w bardzo konkretnych przypadkach napromienia się w celach np. przeciwbólowych).
Powyższe to moje przypuszczenia - na konkrety trzeba będzie zaczekać do wizyty u onkologa...

Jeśli cokolwiek wydaje się niezrozumiałe poproszę o dodatkowe pytania.
pozdrawiam ciepło.