Znalezionych wyników: 2

brat,
mam wrażenie, że wiosną 2008 roku podjęto próbę radykalnego leczenia, choć wynik histopatologiczny już wskazywał na nieuleczalność choroby.
Cecha N3 bowiem wyklucza już możliwość radykalnego leczenia, więc zazwyczaj się od niego odstępuje.
Guz nie był szczególnie duży (T2 w skali T1-T4) jednak rodzaj histologiczny bardzo złośliwy (G3 - to najwyższa złośliwość raka, złośliwość mierzymy w skali G1-G3),
w związku z czym nastąpił szybki rozsiew drogą limfatyczną (N3 to zajęte odległe od ogniska pierwotnego węzły chłonne, skala zajęcia węzłów: N1-N3).
Ponadto rak jest "potrójnie ujemny" co oznacza, że nie jest wrażliwy na leczenie hormonalne (co w raku piersi jest złym czynnikiem rokowniczym).
To, że nastąpił szybki nawrót - w świetle takich wyników histopatologicznych - niestety nie dziwi.
billyb napisał Ci prawdę - to niestety końcowy etap choroby.
Jedyną poprawą jakiej można oczekiwać może być ustąpienie bóli. Aby to osiągnąć, w fazie terminalnej choroby nowotworowej lekarze wprowadzają chorego czasem w stan sedacji - co może właśnie skutkować "nieobecnością" chorego. Tym samym oszczędza się pacjentowi strasznego cierpienia.
"Nieobecność" siostry może też wynikać obecności guzów przerzutowych w mózgu, które agresywnie wzrastając niszczą tkankę mózgową i wyłączają kolejne funkcje życiowe.
Uwierz, że najistotniejsze w tej chwili jest to, by jej nie bolało.
Z całą pewnością nie potrwa to już długo niestety.

Łączę się z Tobą w bólu i życzę siły do przetrwania tej ciężkiej próby.
Pozdrawiam ciepło.