Znaleziono 1 wynik

Dziś mija trzy tygodnie jak odszedł mój ukochany mąż. Razem przeżyliśmy 32 lata i 355 dni. Ostatnie 3,5 roku było ciągłym zmaganiem się z chorobą: w 2008 rak prostaty a w 2009 rak trzustki. Po operacji mąż przeżył 23m-ce. Czas dzieliłam pomiędzy moją pracą a tym co chciałam i musiałam zapewnić mojemu ukochanemu tj. ciągłe badania, konsultacje, chemioterapie, częste pobyty męża w szpitalu i codzienne odwiedziny(70km dziennie). 27.06.2011 wszystko się skończyło, torba z rzeczami osobistymi męża przywieziona ze szpitala stoi nie rozpakowana, każdy następny dzień to narastający ból i pustka. Nie wiem jak sobie dalej poradzę. Zostałam sama. znajomi od kiedy mąż zachorował odsunęli się tłumacząc, że nie potrafią rozmawiać z osobą tak chorą. Dzieci mieszkają daleko pozostał jedyni kontakt telefoniczny. Jedyne co mi pozostało to codzienne popołudniowe wyjście na cmentarz, zdanie relacji z całego dnia i pytania, pytania, pytania......bez odpowiedzi.
"Od wielu dni tak tęskno mi, tak tęskno mi za Tobą.
Za oknem letni deszczyk mży, od wielu dni nie jestem sobą.
Wciąż widzę gdzieś w wieczornej mgle Twe oczy ukochane,
Wciąż widzę je, i znów mi źle w te noce nie przespane."