Znaleziono 1 wynik

Droga Ewuniu, jestem tu od niedawna i chociaż nie jestem chora, jednak to "paskudztwo" jest wżarte w moje życie od prawie 40-tu lat.Mama, Tata a teraz mój Kochany mąż.Gdy zachorowała Mama, był to 1975 rok, nie miała dużych szans, tym bardziej, że chorobę zlekceważyła.Mój mąż nigdy nie zignorował dolegliwości, niestety, złe diagnozy opóźniły rozpoznanie choroby o 7 m-cy a teraz złe leczenie o kolejne 5 m-cy.Nie odstępuję męża na krok,jestem z nim na każdym badaniu,na każdej wizycie i teraz doskonale zdaję sobie sprawę, ile determinacji musi mieć chory,żeby stawić czoła nie tylko tej paskudnej chorobie ale beznadziejnemu systemowi.
Zalogowałam się na to forum, zrozpaczona,szukając wsparcia.Gdy przeczytałam historie wielu, bardzo dzielnych osób, gdy zobaczyłam jakim dzielą się doświadczeniem, nabrałam wiary!!!!!Mimo, iż lekarz powiedział do męża: "rokowania są złe" i zabrzmiało to jak wyrok, to wcale tak być nie musi!!!!!! Wczoraj czytałam o Tobie.Jesteś dla mnie nadzieją!!!!Wierzę, że będziesz zdrowa.Jestem z Tobą całym sercem.
Danka