Znalezionych wyników: 11

Bardzo dzielnie przeprowadziłaś Mamę na drugą stronę.... :tull:

To co najważniejsze:

1. Korzystanie z opieki hospicjum domowego nie wyklucza pozostawania pod opieką lekarza POZ oraz pielęgniarki POZ. Można korzystać z obu form pomocy, które często się wzajemnie uzupełniają!

2.
Zasady korzystania ze świadczeń wg Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dn. 29.10.2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki paliatywnej i hospicyjnej (Dz. U. 2013 r., poz. 1347)

świadczenie jest bezpłatne,
w przypadku hospicjum domowego częstotliwość i czas wizyt są ustalane indywidualnie,
porady lekarskie są udzielane w zależności od potrzeb, nie rzadziej niż 2 w miesiącu,
wizyty pielęgniarskie w zależności od potrzeb, nie rzadziej niż 2 w tygodniu,
pozostały personel, porady lub wizyty ustalane są indywidualnie przez lekarza,
obowiązuje zasada dyspozycyjności 24 godziny/dobę przez siedem dni w tygodniu co oznacza że chory lub rodzina ma prawo zadzwonić do lekarza/pielęgniarki o każdej porze, także w sobotę, niedzielę czy święto.

źródło

Świadczenia gwarantowane z zakresu opieki paliatywno-hospicyjnej zostały wskazane w rozporządzeniu w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki paliatywnej i hospicyjnej. Jak wynika z postanowień § 6 r.ś.g. świadczenia gwarantowane realizowane w warunkach domowych obejmują, świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez lekarzy, świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez pielęgniarki, leczenie farmakologiczne, leczenie bólu zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (drabina analgetyczna), leczenie innych objawów somatycznych, opiekę psychologiczną nad świadczeniobiorcą i jego rodziną oraz rehabilitację. Ponadto bezpłatne wypożyczanie wyrobów medycznych i środków pomocniczych wymienionych w pkt 2 części II załącznika nr 2 do r.ś.g. Ponadto jeżeli wystąpi konieczność wykonania badań diagnostycznych (w zakresie koniecznym do realizacji świadczeń gwarantowanych określonych powyżej) świadczeniodawca jest zobowiązany zapewnić bezpłatny dostęp do badań diagnostycznych (§ 8 ust. 1 r.ś.g.).

źródło

Opieka paliatywna i hospicyjna

I jeszcze ten link

Teściowa o swojej chorobie wie tyle, ile chce wiedzieć.

Może dzięki temu pokonuje progi rokowań dla tej choroby.

Nie załamuje się, nie poddaje się a walczy.

I niech dalej walczy.

Misiak, jestem pełna podziwu dla Twojego zaangażowania. Jednak jest pewne ale, ALE pomyśl też o sobie. Jesteś potrzebna też własnym dzieciom. Nie chcę się wymądrzać - piszę to ze szczerej troski o Ciebie.

Twoje objawy są wynikiem przemęczenia ( stan przewlekły!) i nie ma nic wspólnego ze zmęczeniem. Taki stan wciąż przedłużający się może spowodować nawet depresję. Tak już jest z naszym organizmem że tworzymy całość psycho-fizyczną. Twoje problemy sięgają chyba już zenitu. Prowadzisz zbyt intensywny tryb życia, proszę uświadom to Mężowi. Opieka nad ciężko chorą Mamą, Twoja praca zawodowa plus codzienne obowiązki domowe i wychowywanie, opiekowanie się dziećmi.

Wiem, że ciężko jest odwrócić porządek jaki dotąd panował. Jednak coś zmienić trzeba bo się wykończysz.... :uuu:

Twoja fanka
J.

misiak, jasne, że musisz mieć odskocznię. A poza tym czas na wizytę u lekarza we własnej sprawie.

Cytat:

Leki mamy , tylko ja wiem jakie i po co. Czy to jest normalne? Mnie nie ma , nie ma kto podac leków.

Na kartce napisz wszystkie leki jakie Mama powinna przyjąć. Obok nazwy leków wpisz dawkę i porę podania ( ew. dodatkowe uwagi).

To naprawdę rozwiąże Wam przynajmniej kwestię leków. Bo wiadomo, że musisz wyjść z domu, coś załatwić itp. Mówisz - wychodzę, karteczka z lekami tu i tu...

Misiak, hej!
wiesz myślę, że chemioterapia mogła zmniejszyć produkcję płytek krwi i stąd te pękające naczynka i siniaki. I kiedy pielęgniarka pobierze krew na badania - dowiemy się również o liczbie płytek krwi.

Cytat:

Z Mama jest całkiem dobrze

Dobra wiadomość.

Oby tak dalej...

Cytat:

Dzisiaj mam znowu deprechę, już sama ze sobą mam problem.

Przemęczenie kochana. Jesteś taka dzielna i opiekuńcza... A ja myślę, że sobie dalej też poradzisz. Jesteś silna.

Trzymam

mocno!

Dokryma, bardzo trafnie opisałaś ten problem, sama jestem zawodu pielęgniarką i położną . Co do obecnego systemu nie będę pisać - bo jaki koń jest każdy widzi. Ale niezależne od czasów oraz takich czy innych warunków, stresów codziennych
to człowiek chory powinien być w centrum naszej pracy zawodowej. Przez wiele lat pracowałam jako nauczyciel zawodu w Liceum Medycznym, i to napisałaś było
myślą przewodnią mojej pracy z młodzieżą.

Cytat:

" należy traktować pacjenta tak, jak sami chcielibyśmy być traktowani w podobnej sytuacji".

I bardzo mi przykro kiedy czytam jak daleko można odejść od idei zawodu...
Moim zdaniem pielęgniarka powinna pracować na takim odcinku, który daje jej satysfakcję zawodową i wtedy będzie to jej żywioł. A nie tam gdzie jest wolny etat..

Dlatego, to co napisała misiak jest przerażające. Nie poradziły sobie w trudnej sytuacji. Trudno ocenić czy z braku wiedzy czy chęci...

misiak,

hej!
Moje zdanie na ten temat

- pieprzyki trzeba kontrolować, co wcale nie oznacza, że trzeba je usuwać, no chyba że nastąpi szybka zmiana wyglądu lub/i będzie swędzieć, boleć.. Najlepiej na początek, przy dużych obawach wziąć pieprzyk pod lupą

i niech to zrobi dermatolog.

Misiak, nie wiem czy da się zmienić HD, ale wiem, że można zmienić postawę pracowników medycznych w zakresie pomocy i opieki. Porozmawiaj w cztery oczy z osobą , co do której masz obiekcje. Wyłóż kawę na ławę. i powiedz czego oczekujesz. Powinna nastąpić poprawa. Powodzenia. :flower:

Misiak,
w mojej ocenie ważne jest - co postanawiasz, a nie że... nie chcesz bo...
Ba, być może w myślach tak powtarzasz i to jest takie normalne...

Dalej, Twój organizm każe Ci na przykład spać, bo jest głęboka noc, Ty wstajesz i pomagasz Mamie itd. To jest właśnie miłość i odpowiedzialność. Jestem przekonana, że Mama doskonale ocenia całokształt Twoich działań i jest Ci wdzięczna. Nawet jeśli tego nie mówi wprost.
Tym bardziej gdy ciężar opieki spada przede wszystkim na jedną osobę.

Naturalne jest to, że odczuwasz zmęczenia i niekiedy złość. Ale niech Ci się nie wydaje się, że musisz być w ciągłej gotowości, bo wpadniesz w pułapkę. Domagaj się pomocy od pozostałych członków rodziny. Wytłumacz, że taki stan przedłużający się grozi Tobie wyczerpaniem fizycznym i psychicznym.

Opieka nad chorym onkologicznie jest niezwykle trudną drogą a to oznacza, że należy odpowiednio dysponować własnymi siłami i własnym potencjałem...