Znalezionych wyników: 3

Chyba każdy chce wierzyć/ ma nadzieję, że jest coś dalej, bo inaczej to ciężko żyć ze świadomością, że już się z naszymi kochanymi bliskimi nie spotkamy...

Lideczko, moją wiarę też zachwiało wiele rzeczy, ale właśnie najbardziej cierpienie i śmierć dzieci...
ciężko mi (katoliczce jakby nie było) pogodzić się, że Bóg "pozwala" na ból, męki i cierpienie tak niewinnych istot...

Gdyby nie nadzieja, że TAM coś jest jeszcze dalej, to chyba liczba osób z ciężką depresją by wzrosła...

pozdrawiam cieplutko

Funiu
Rozumiem.

Co do pretensji, słowo "też", nie odnosiło się, że Ty masz pretensje i ja "też".
Sens był inny, że ja oprócz zwatpienia mam też i pretensje. Pretensje nie dlaczego w mojej rodzinie ktoś choruje, tylko dlaczego los/Bóg doświadcza tak okrutnie maleńkie dzieciaczki. Bo o to czasami mam pretensje... ciężko się z tym pogodzić, że takie maluszki tak muszą cierpieć...

pozdrawiam

Funio Kochana
Uważam się za katoliczką, ale mam dokładnie takie same chwile zwątpienia jak Ty...
Rozumiem Cię. A ta choroba - masz rację - sieje to zwątpienie:(

Czasami mam też "pretensje" do Boga, bo nie mogę zrozumieć dlaczego dzieci, maleństwa chorują na raka i potwornie cierpią. Czemu winne są te małe istotki, by umierać w koszmarnych cierpieniach? ech, ciężko sie z tym pogodzić...