Znalezionych wyników: 4

Witaj Taysha! Twoje pytanie wcale nie było niemądre i nie trzeba go kasować.Masz zostać mamą i jasne jest , że niektóre rzeczy Cię mogą niepokoić, masz na względzie dobro Twojego dzidziusia. Dla mnie jest to dowód , że nie myślisz tylko o sobie! Z tego co tu czytam, to widzę, że moja córka miała wielkie szczęście , że spotkała Panią dr. Mariolę K. z kliniki dermatologii w Katowicach. Ona tylko spojrzała i zadecydowała o natychmiastowym usunięciu zmiany. I to , być może zadecydowało o pomyślnym wyniku. Wtedy nie oznaczano jeszcze węzła wartownika. Wycięto wszystkie węzły pachwinowe. Przez jakiś czas ( około 2 lat ) , córka odczuwała dość duży dyskomfort z powodu puchnięcia nogi. Ale teraz zdarza się to sporadycznie ( np. w czasie dużych upałów), a ubiera buty na takich obcasach , że mnie od samego patrzenia wykrzywia nogi! Wiem jedno - ta choroba wymusza błyskawicznego działania! Nie ma czasu na namysły . Nawet jeśli są długie kolejki do lekarzy , to trzeba szukać pomocy prywatnie, i absolutnie nie dać się zbyć!

Taysha,witaj! Skąd wiesz , że czerniak powstał 4 lata temu? Może to było znamię, które teraz zaczęło się zmieniać?Czasem znamię jest wiele lat niegrożne , a potem nie wiadomo dlaczego robi się złośliwe.

Córka zachorowała na czerniaka niedługo po urodzeniu dziecka. Lekarka stwierdziła , że powodem zachorowania była burza hormonów w okresie ciąży.Ale córka nie miała żadnych problemów w okresie ciąży , nie leczyła się w związku z zaburzeniami hormonów . To się stało nagle , około 10 miesięcy po porodzie. Teraz zastanawiam się, czy to w ogóle miało jakiś związek z ciążą.Ale nie neguję opinii lekarki.

Witaj Taysha! Wiem , że się bardzo denerwujesz bo walka z tym gadem jest wielka niewiadomą. Zapewne czytasz wpisy na Forum i wiesz ,że wyjście z tej choroby jest możliwe. Trzeba tylko bardzo przestrzegać poleceń lekarzy /ale tych dobrych lekarzy!/ . Szybkie działanie też jest niezmiernie ważne. Zapewne choroba ta , /ale nie tylko ta/ powoduje , że człowiek chory , a także jego bliscy są w rozpaczy . Ale w miarę upływu czasu przychodzi uspokojenie . Zawsze będzie istniała obawa przed nawrotem choroby , ale im więcej czasu upłynie , tym większa jest nadzieja, że gadzina została pokonana. Z doświadczeń w mojej rodzinie wiem , że bardzo ważna jest szybka reakcja na podejrzane zmiany , no i oczywiście dobry , doświadczony lekarz. Wiem także , że podejście lekarzy do chorego pozostawia w tej chwili wiele do życzenia.Ale nie wolno dać się spławić. To jest Twoje życie i zdrowie, więc jeśli zajdzie taka potrzeba , nie odpuszczaj! Pozdrawiam!