Znalezionych wyników: 7

Kasza,
Zapalenie płuc często rozwija się u osób leżących - po prostu wtedy płuca nie wentylują się jak należy i łatwiej o stan zapalny.

Sterydy i leki moczopędne. Efekty nie będą spektakularne niestety, nastaw się na to.
Przykro mi :cry:

Kasza,
W takim razie pewnie Mama nie puchnie, tylko ma typowy objaw posterydowy - zespół Cushinga. Polega on na odkładaniu się tkanki tłuszczowej w górnych partiach ciała, a nie na obrzęku. Doczytaj sobie o zespole Cushinga i będziesz wiedziała, czy to jest to.

Kasza,
Mama rozwija tzw. zespół żyły głównej górnej. Konieczne zwiększenie sterydów i dołączenie leku moczopędnego --> szybko kontakt z lekarzem. Czy Wy jesteście pod opieką hospicjum domowego? Jeśli nie - załatwiajcie to w trybie pilnym.

Kasza,
Podpisuję się obiema rękami pod postem gaby. Jest za późno na leczenie.

Obecnie, gdybyście chcieli leczyć, to ścieżka powinna wyglądać tak:
1. dokładne określenie nowotworu (histopatologii nie zamieściłaś), dość prawdopodobne na podstawie zamieszczonych badań jest współwystępowanie obu nowotworów: piersi i płuc. Czas oczekiwania na kolejną biopsję+wyniki - 4-6 tyg. 2. włączenie celowanej chemioterapii - trzeba się liczyć z dużymi powikłaniami po chemii (wymioty, osłabienie, pogorszenie parametrów krwi). Wydłużenie czasu przeżycia - w stanie Mamy wątpliwe, jeśli w ogóle to kilka miesięcy. Oczywiście zdarzają się (rzadko) wyjątki i czas przeżycia może być dłuższy.

W mojej ocenie - trzeba dać Mamie spokój i pozwolić dożyć spokojnie swoich dni. Może ten czas będzie krótszy, ale jakość życia niemal na pewno lepsza.

Druga wersja postępowania (i o to można by się pokusić, jeśli stan Mamy na to pozwoli) to radioterapia mózgowia i śródpiersia. W tej kolejności. Stan Mamy obecnie się poprawił, bo bierze solidne dawki sterydów (tzn na wypisie są zalecone solidne dawki, nie wiem, jak zmodyfikowano leczenie w hospicjum, ale przypuszczam, że raczej zwiększono niż zmniejszono), więc zmniejszył się obrzęk mózgu. Dostaje też zapewne leki moczopędne. Tak więc sama rozumiesz, że "dobry stan" Mamy jest sztucznie utrzymywany lekami, gdyby odstawiono leki - stan natychmiast pogorszyłby się i nastąpiłaby śmierć, bo organizm jest zaatakowany wszędzie przez raka. Radioterapia nie wyleczy Mamy, ale może spowodować chwilowe (podkreślam: chwilowe) zatrzymanie wzrostu przerzutów. Dałoby to Wam - jak wyżej - kilka miesięcy. I to też niepewne, bo radioterapia nie działa od razu, tylko zmniejsza przerzuty powoli, przez kilka/naście tygodni. W stanie Mamy nie wiadomo, czy dożyje do efektów radioterapii.

Ja rozumiem, że chciałabyś usłyszeć zupełnie co innego... Jednak uwierz, że szarpanie Mamy, dawanie złudnej nadziei na wyleczenie jest po prostu niepoważne - a sytuacja jest poważna.
Nie ma nic złego w tym, że nie powiecie Mamie, że odchodzi. Natomiast jeśli będzie chciała tej wiedzy - trzeba powiedzieć. Mama jest dorosła i ma prawo wiedzieć, co się będzie z nią działo. Zwłaszcza, że - jako wieloletni palacz - musiała się liczyć z chorobą nowotworową.