Znalezionych wyników: 9

natalia,
Przyjmij serdeczne wyrazy współczucia ::rose::

natalko,

natalia121,
Rokowania Babci są poważne. Nikt Ci nie powie, jak długo Babcia będzie żyła, ponieważ przebieg choroby nowotworowej jest różny u różnych osób. Z tak masywnym nowotworem liczyłabym kilka/naście tygodni. Jeszcze raz podkreślam - mogę się mylić, oby Babcia żyła jak najdłużej. Pamiętaj jednak, że o ile przedłużanie życia ma sens, o tyle przedłużanie umierania jest rzeczą złą.
Pamiętaj też, że cierpienie Babci może mieć różne wymiary. Ból, zaparcia, duszność, lęk można skutecznie opanować farmakologicznie. Natomiast (na przykład) jeśli Babcia do czasu choroby była osobą energiczną, sprawną - może z trudem znosić postępujące osłabienie i niepełnosprawność, które bez wątpienia nastąpią, jeśli choroba będzie się przedłużać. Wtedy również nie należy podtrzymywać życia Babci na siłę, ponieważ niepełnosprawność, zwłaszcza pojawiająca się nagle - niesie ze sobą ładunek negatywnych emocji, trudnych do zniesienia dla pacjenta.
Myślę, że powinnaś pozostać w stałym kontakcie z onkologiem, z którym konsultowałaś się wczoraj (jaki wynik konsultacji? Badał Babcię, czy konsultował tylko na podstawie dokumentacji?) i w razie wątpliwości zwracać się do niego. Pamiętaj też, że będą Ci potrzebne rzeczy, których na forum nie uzyskasz (recepty, skierowania) i dlatego dobrze byłoby mieć pod ręką lekarza, który w tym Ci pomoże. Najlepszą opcją byłaby kompleksowa opieka onkologa, który Babcię konsultował (jeśli warunki materialne Ci na to pozwolą, to może onkolog będzie mógł przyjechać prywatnie w razie potrzeby?) lub innego onkologa albo lekarza rodzinnego/internisty orientującego sie w zagadnieniach medycyny paliatywnej.
Pozdrawiam Cię serdecznie.

vioom,
nie chcę off-topu w wątku Natalii, dlatego nie odniosę się do Twojego postu. Wiedz tylko, że mylisz się i w kwestiach merytorycznych i w stylistycznych. Jeszcze raz podkreślam Twoją arogancję - nie ja pierwsza zresztą.

vioom,
Tak prawdę mówiąc, to nie pierwszy raz czytam post Twojego autorstwa, świadczący tyleż o arogancji, co o ignorancji.

natalia121,
Na pewno zdajesz sobie sprawę z tego, że sytuacja jest bardzo poważna. Operacja zespolenia została zastosowana ze wskazań życiowych - tzn. była to operacja doraźnie ratująca Babci życie. Natomiast w kwestii zahamowania postępu choroby nowotworowej nic nie wniosła :-(

. Konsultacja onkologa oczywiście konieczna, ale prawdę mówiąc wątpię, czy na tak osłabiony organizm (bardzo rozległy nowotwór + stan po dużej operacji) ktokolwiek zdecyduje się podać chemioterapię, która jest leczeniem ogromnie wyczerpującym siły organizmu.
Pozdrawiam Was serdecznie.

Prawdopodobnie niedrożność przewodu pokarmowego. Może się skończyć różnie, niestety. Odezwij się, jak coś będzie wiadomo.

natalia121,
Te wyniki nie są bardzo złe. Niepokojący jest tylko spadek hemoglobiny i krwinek czerwonych między 15 a 17 maja - wygląda na to, że było w tym czasie jakieś krwawienie. Prawdopodobnie po pobraniu wycinków zresztą, niekoniecznie samoistne. Powinna być jeszcze podana taka wartość jak RDW - nie ma jej w wynikach?
Czy możesz dokładniej podać, jakie leki Babcia bierze? Tabletek "na serce" jest kilkadziesiąt, trudno cokolwiek wnioskować... A tarczyca? Babcia ma nadczynność czy niedoczynność?

natalia121,
Biegunki na przemian z zaparciami należą do obrazu klinicznego raka jelita grubego - on po prostu daje takie objawy, niezależnie od wielkości. Natomiast u Twojej Babci dochodzi problem z "całkowitym zamknięciem światła jelita" - czyli z ogromnym prawdopodobieństwem na rozwinięcie niedrożności przewodu pokarmowego. Dlatego Twój lekarz kazał wzywać pogotowie, w razie dołączenia się innych objawów. Ja bym tylko dodała, że niedrożność nie musi przebiegać dramatycznie, z wymiotami i gorączką. Moim zdaniem konsultacja chirurga w celu wykluczenia/potwierdzenia niedrożności byłaby konieczna przy braku stolca powyżej 6-7 dni (pomimo stosowania leków na wypróżnienie - stosujecie?) z towarzyszącym bólem brzucha.
Kwestia zabrania Babci do onkologa zależy trochę od tego, na ile Babcia jest zorientowana w swojej chorobie. Oczywiście, jak powyżej pisze absenteeism, decyzja o podjęciu lub zaniechaniu chemioterapii należy do onkologa. Być może jednak gastroenterolog prowadzący, oceniając stan kliniczny Babci uznał, że włączenie chemii jest mało prawdopodobne. Nic nie piszesz o Babci chorobach towarzyszących (serce?), jak rozumiem hemoglobina pewnie była ok. 8-9 g/dL skoro podano 2 jednostki krwi? Kiedy były poprzednie badania? Byłoby łatwiej napisać cokolwiek, gdybyśmy mieli pełny obraz choroby.