Znalezionych wyników: 2

Witaj, no nie jest to łatwe wszystko, niestety
Rozumiem Twoje uczucia, sama to przechodziłam, zrobilibyśmy wszystko aby naszych bliskich uratować :-(

Sytuacja jest trudna, tata ma stwierdzone przerzuty do OUN które jakiego leczenia by nie zastosować rokują bardzo źle.
Możemy naświetlać, wycinać różnymi metodami, a to i tak nie uratuje chorego a jedynie przedłuży statystycznie życie o kilka tygodni.
I dlatego musimy wybierać, czy te kilka tygodni przeżyć w domu, w miarę spokojnie, czy jeżdżąc po całej Polsce a może i dalej w poszukiwaniu pomocy.
My, bliscy, rodzina najczęściej mamy na to siłę, ale czy chory ją ma i czy chce się za wszelką cenę leczyć z choroby na którą NIE MA lekarstwa?
Trudne chwile przeżywacie, i przyjdą jeszcze trudniejsze z którymi trzeba sobie poradzić, wybierać mniejsze zło,
Pozdrawiam i sił dużo życzę

Witaj na forum, przykro mi że tu trafiłaś.
Czasem tak się zdarza że rak płuc daje szybciej objawy ze strony układu nerwowego gdzie bardzo często daje przerzuty. U Twojego Taty jest tych zmian kilka, musisz mieć świadomość że jeśli zmiany są liczne lekarze nie będą operować taty, ani w sposób tradycyjny, ani metodą noża gamma :(
Ze względu na schorzenia taty może być problem z leczeniem chemią, może jakieś naświetlanie na klatkę piersiową lekarze zastosują.
Nie macie ciągle badania histopatologicznego które odpowiedziałoby na pytanie z jakim rakiem przyszło tacie walczyć, jednak ze względu na stan taty i liczne meta do OUN priorytety leczenia mogą być inne.
Jeśli chodzi o zamiatanie nogą - moja mama tak miała, efekt ucisku przez rosnące guzy w głowie i obrzęku.
Będę szczera, moja mama od wykrycia przerzutów do OUN żyła 5 miesięcy.
Tata musi dostawać sterydy na opanowanie rosnącego obrzęku w mózgu, mogą też pojawić się napady drgawek, a nawet padaczki.
Jeśli tata jest leczony paliatywnie zgłoście tatę jak najszybciej pod opiekę hospicjum domowego.
I cieszcie się każdym dniem, bo przy tej chorobie nigdy nie wiadomo ile czasu jeszcze przed nami. Dużo sił na najbliższe dni życzę :-(