Znaleziono 1 wynik

Zarówno chory jaki jego bliscy po usłyszeniu diagnozy, a potem kiedy dowiadują się o niepomyślnych rokowaniach, przeżywają traumę. Sama niedawno tego doświadczyłam. Najpierw był strach, potem rozpacz, aż w końcu pojawiła się determinacja, że bez względu na wszystko, dla dobra naszego chorego i nas samych, trzeba zmierzyć się z tą paskudną chorobą. Nie zawsze udaje się wygrać, ale dlaczego nie dać sobie szansy. Między innymi dla niej trzeba próbować i wierzyć w zwycięstwo. Wiem, że to trudne, ale nie niemożliwe, bo chorobę czasem udaje się pokonać, a czasem tylko zatrzymać na jakiś czas. A zatem głowa do góry i pierś do przodu, na przekór losowi i całemu światu.