Znalezionych wyników: 5

Kasiu,
jakie leki p/bólowe, w jakich dawkach i w jakich odstąpach czasu dostaje Twoja teściowa?

Oby każdy lekarz hospicyjny miał możliwość tak długo być z każdym potrzebującym chorym... ale nie sądzę, żeby to było zawsze możliwe.

Kasiu,
dla człowieka tak ciężko chorego temat śmierci jest w pewnym momencie najwazniejszy. Odrzucanie tego tematu przez otoczenie powoduje, że ta osoba jest bardzo samotna ze swoimi lękami, niepokojem. Wydaje mi się, że Twoja teściowa potrzebuje takiej rozmowy, może więcej niż jednej, z najbliższymi.

Myślę, że po przeczytaniu stosownych wątków na forum jesteś przygotowana, żeby ulżyć teściowej szczerą rozmową. Jeśli nie czujesz się na siłach, porozmawiaj z mężem, może on się tego podejmie?

Jest to niebywale trudne, ale wydaje mi się, że nie wolno zostawić bliskiego z takim cierpieniem psychicznym. Czy lekarz jest najbardziej odpowiednią do tego osobą? Być może, ale na pewno nie poświęci na to tyle czasu, ile trzeba, z racji nawału obowiązków i skąpej ilości czasu, który może poświęcić pacjentowi.

Z własnego doświadczenia podpowiem Ci, że takie rozmowy są oczyszczające, potrzebne, i wbrew pozorom nie trzeba się ich bać. Bliskiej mi osobie bardzo pomogły, odchodziła spokojna, pogodzona, zdążyła pożegnać się z nami wszystkimi tak, jak tego pragnęła.

Ściskam i... odwagi

Kasiu,
a czy ktokolwiek rozmawia z Twoją teściową o smierci? Ona ma najwyraźniej taka potrzebę. Czy ten temat jest pomijany?

Opis rany na barku może (ale nie musi) odpowiadać odleżynom. Kiedy to się pojawiło? Czy widział to lekarz lub pielęgniarka z HD?

Kasiu,
nie jestem pewna, czy ciągnięcie teściowej na SOR i takie "przepłukanie", o jakim piszesz, nie podpada jednak pod uporczywą terapię... to tylko moje dywagacje, zapewne wypowie się na ten temat Madzia70 i ja zaufałabym w 100% jej osądowi i radom.

Na tle moich przypuszczeń, przytoczona przez Ciebie rozmowa z lekarzem hospicyjnym wcale nie jest szokująca, jest wartościowa merytorycznie, podparta doświadczeniem i jednym celem - nie przedłuzania cierpień chorego.

Zdaję sobie sprawę, że taka rozmowa boli, niemniej lekarz ma na celu przede wszystkim dobro pacjenta, samopoczucie i odbiór faktów przez bliskich ma znaczenie drugorzędne - Wy jesteście obecnie buforem między brutalną prawdą i teściową.