Znalezionych wyników: 11

Dziękuję.

Pozdrawiam wszystkich i życzę, by nowy rok był lepszy od poprzedniego...

Trzymajcie się.

Karolina.

Dziękuję

Tatuś odszedł 16 grudnia 2017r.

Zdążyłam pożegnać się z Nim - byłam przy Nim, gdy umierał...

Jeszcze raz dziękuję wszystkim za wsparcie.

Karolina.

Bardzo dziękuję za wsparcie,
to wiele znaczy i pomaga.
Dziękuję,

Karolina.

Dziękuję

Dziękuję.

Jeśli chodzi o hospicjum, to nic się nie zmieniło - nadal tata jest szósty w kolejce...

Będę szczera - nie mogę pogodzić się z tak szalonym postępem choroby.
Jak to możliwe, że 2-3 miesiące temu tata pracował, załatwiał interesy, z radością zajmował się działką, jeździł samochodem, a dziś prawie cały dzień leży, wpatrzony gdzieś, trzeba pomóc mu wstać i przytrzymywać w trakcie chodzenia?

Jak to możliwe????

Witam ponownie - przez kilka dni nie miałam możliwości tu zajrzeć.

Ola Olka - oczywiście chodziło mi o hospicjum domowe - 5 osób jest przed tatą w kolejce.

Missy - tata jak na razie je całkiem nieźle, choć ja uważam, że mniej niż 2 tygodnie temu.
Wtedy wypijał prawie dwa nutridrinki, a teraz nawet jednego nie daje rady. Dzisiaj na przykład nie wypił żadnego. Ale zupki, które mama gotuje, zjada całkiem dobrze.

Martwi mnie natomiast, że pije dużo mniej. I mniej siusia.

Jest też bardziej słaby, nie chce chodzić, szybciej się męczy.
I jeszcze jedno - gorzej niż 2 tygodnie temu mówi.
Wtedy rozmawiał całkiem świadomie i dużo mówił, wszystkim się interesował.
Teraz wypowiada tylko pojedyncze słowa, nie wie często, co powiedzieć, prawie nic go nie interesuje. A czasem to mówi po prostu od rzeczy...

Zaraz postaram się napisać trochę o wcześniej wykonanych badaniach.

[ Dodano: 2017-12-09, 21:15 ]
Postaram się wypisać wyniki dla porównania - z 27.10.2017 i --- 2.11.2017.

Leukocyty: 32,13 tys/μl (27.10) --- 35,12 tys/μl (2.11)
Erytrocyty: w normie
Hemoglobina: w normie
Hematokryt: w normie
MCV: 78,2 fl --- 78,1 fl
MCH: 23,8 pg --- 24,5 pg
MCHC: 30,4 g/dl --- 31,3 g/dl
Płytki krwi: 406 tys/μl --- 411 tys/μl
RDW-CV: 18,7 % --- 20,1 %
PDW: 9,0 fl --- 9,5 fl
MPV: 9,1 fl --- 9,0 fl
P-LCR: 16,8 % --- 16,5 %
PCT:0,37 % ---0,37 %

Sód: 141 mmol/l --- 145 mmol
Potas: 5,08 mmol/l --- 5,30 mmol/l

ALT: 80 U/l --- 84 U/l
AST: 160 U/l --- 162 U/l
Fosfataza zasadowa: 560 U/l --- 658 U/l
GGTP: 333 U/l ---
Bilirubina całkowita: 0,71 mg/dl ---1,39 mg/dl

Kreatynina: 0,93 mg/dl --- 1,14 mg/dl
eGFR: 81,29 ml/min/1,73m2 --- 64,27 ml/min/1,73m2
Mocznik: 32,10 mg/dl ---

Glukoza: 82,40 mg/dl ---

Białko całkowite: 6,7 g/dl ---
Albumina: 3,2 g/dl ---

CRP: 31,77 mg/l ---

Gastroskopia z 2.11.2017 - w miarę w porządku,
rozpoznanie: przepuklina rozworu przełykowego, refluksowe zapalenie przełyku st A wg klasyfikacji LA.
Rozpoznany ucisk z zewnątrz w trzonie żołądka.

Kolonoskopia z 3.11.2017 - W okolicy zgięcia esiczo-odbytniczego naciek npl uniemożliwiający przejście aparatem dalej.
Ekspertyza histopatologiczna: Adenocarcinoma G2

RTG klatki piersiowej - w porządku, tylko aorta zmieniona miażdżycowo.

TK jamy brzusznej z 3 11.2017 - to co wydawało mi się najważniejsze:

Tkanta tłuszczowa mezorektum nacieczona z powiększonymi węzłami chłonnymi. W miednicy pakiet powiększonych martwiczo zmienionych węzłów chłonnych - największy o wymiarach 26x22mm.
Wszczepy do otrzewnej i/lub przerzutowe węzły chłonne. Kilka martwiczo zmienionych węzłów chłonnych czy torbieli (?)
Wątroba powiększona o długości 20,5cm w osi CC, lewy płat sięga lewej ściany jamy brzusznej. W miąższu rozsiane, niepoliczalne, duże, niejednorodne zmniany ogniskowe: największe sięgają 93mm... Oszczędzony miąższ stanowi ok. 20-30% wątroby.
Obraz odpowiada zmianom o charakterze npl - przerzuty.
Śledziona niepowiększona.
Trzustka uciśnięta przez zmienioną wątrobę, ale ok.
W nerkach torbiele.
Nieliczne blaszki miażdżycowe w aorcie i tętnicach biodrowych.
Kościec odwapniony.

Na karcie informacyjnej widnieje zapis:

Rozpoznanie: Gruczolakorak esicy w stadium uogólnienia. Niedrożność przepuszczająca przewodu pokarmowego. Przewlekła białaczka limfocytowa. Choroba Parkinsona. Przerost gruczołu krokowego. Guzek tarczycy. Stan po operacji przepukliny pachwinowej prawostronnej. Stan po operacji kolana prawego. Stan po urazie kości czołowej.

Karolina.

Hospicja są dwa - w żadnym nie ma miejsc.

Białaczka jak dotąd nie wymagała leczenia - tata co jakiś czas jeździł do Szczecina (ok.100km), oddawał krew do badań i miał kontrolną wizytę.

I tak właśnie chyba za tydzień czy dwa powinien zgłosić się na badania.
Tyle tylko, że on sam nawet już nie za bardzo chodzi (ma jeszcze okropne obrzęki od stóp do kolan). Zastanawiamy się więc, czy jest sens jechać na te badania? Czy lepiej dać spokój, by tata się nie męczył?

Co do rodzaju, to nie pamiętam, ale zapytam i napiszę. Jeśli zdobędę kopie badań, to też postaram się napisać, jakie są wyniki.

Bardzo dziękuję za pomoc.
Karolina.

Zgłosiliśmy się do hospicjum domowego.
Mamy czekać w kolejce - tata jest piąty...

W tej chwili tatą opiekują się mama i siostra - na tyle, na ile potrafią.

Po waszych odpowiedziach zaczyna dopiero do mnie docierać powaga sytuacji...

Skoro niewiele już można zdziałać, to mam jeszcze takie pytanie:
gdzie mogłabym otrzymać rzetelne wskazówki, jak dalej prawdopodobnie będzie przebiegać choroba, czego się spodziewać, na co zwracać uwagę itp.
Czy jest takie miejsce na tym forum, czy też możecie polecić jakąś stronę?

Dziękuję,
Karolina.

Dziękuję za pierwsze odpowiedzi.

Konsylium było w Szczecinie,
a wczoraj rodzice byli na konsultacji w Bydgoszczy.
Wszędzie mówią to samo - tata nie będzie leczony w żaden sposób,
chyba, że cudem poprawi się wątroba, to można byłoby spróbować jakiejś chemii.
Ale jak ma się poprawić wątroba - sama?

Tata bardzo ciężko zniósł podróż do Bydgoszczy, poza tym lekarz był bardzo niemiły nie wiem czy tata będzie chciał jeszcze gdzieś jechać...
Mimo wszystko spróbuję poszukać kontaktu w Warszawie.

Dziękuję raz jeszcze.
Karolina.

Witam wszystkich.

Trzy tygodnie temu zdiagnozowano u mojego taty (66 lat) raka jelita grubego z przerzutami do wątroby.
Tata od prawie dziesięciu lat zmaga się z wieloma dolegliwościami, (m.in. choroba Parkinsona, problemy z prostatą, białaczka). Przez ten czas ciągle był pod kontrolą lekarzy, robił wiele badań i nikt nie zorientował się, że najgorsze czai się w jelicie...
Teraz usłyszeliśmy, że nic nie da się zrobić, że spóźniliśmy się o 7 lat (!).

Chirurg onkolog powiedział, że tata nie nadaje się do operacji - jest tak słaby, że operacja mogłaby go zabić. Wątroba jest bardzo powiększona i w takim stanie, że nie przyjmie żadnej chemii.

Po badaniach wypisano tatę do domu z zaleceniami stosowania diety płynnej i zgłoszenia się do opieki paliatywnej. Żadnego leczenia, żadnych wskazówek - nic.
Oczywiście na opiekę paliatywną trzeba czekać w kolejce, bo nie ma miejsc.

Nie da się opisać, jak jesteśmy zdruzgotani. Zostaliśmy sami.

Jeśli ktoś mógłby odpowiedzieć na pytanie, ile czasu nam zostało, byłabym wdzięczna.
Lekarze nic nie mówią...
Mieszkam prawie 400 km od rodziców, więc nie jestem w stanie przyjeżdżać często.
Chciałabym chociaż mniej więcej wiedzieć - to będą miesiące, tygodnie, czy...?

Nawet nie wiemy czy można choć trochę tacie pomóc...

Błagam o szybką odpowiedź.

Karolina.