Znaleziono 1 wynik

Canon, masz w sobie wiele złości i żalu, co jest naturalną reakcją po rozpoznaniu raka u bliskiej osoby. Myślę jednak, że głównym źródłem Twoich emocji jest poczucie zagrożenia związane z diagnozą i rozpoczęciem leczenia.

Szpitale i procedury medyczne są stworzone po to by ratować zdrowie i życie pacjentów, w tym także Twojej Mamy. Tym właśnie zajmują się lekarze. Jeśli nawet w ośrodku onkologicznym są kolejki, to wyobraź sobie ilu pacjentów w danym dniu stawia się na podobne leczenie. Niestety, ale obserwujemy wzrost zachorowań na nowotwory złośliwe (nie tylko w Polsce). Ośrodki są przepełnione, ale mimo to każdego dnia zjawiają się w nich pacjenci z nadzieją na odzyskanie zdrowia.

I na tym teraz najlepiej, abyście się skupili. Wszystkie ręce na pokład! Najważniejsze jest leczenie. Jeśli Mama ma chodzić do pracy w trakcie naświetlań, to nie może to w żaden sposób kolidować z leczeniem. Zdrowie jest najważniejsze. Choroba szybko tego uczy. Wiele osób napisało Ci w tym wątku, że niekiedy to skutki uboczne naświetlań uniemożliwiają pracę. Tak po prostu jest.

Choroba nowotworowa jest chorobą przewlekłą, leczenie jest rozciągnięte w najlepszym wypadku na kilkanaście tygodni. Choć spotkasz osoby, u których trwało ono znacznie dłużej. Chcę jednak podkreślić, że najważniejsze jest to, aby starczyło Mamie sił i cierpliwości w tym czasie. Przeciwnik jest trudny, ale możliwy do pokonania.