Znalezionych wyników: 2

Twoja intuicja jest najlepszym doradcą. Nie ma powodu byś robiła cokolwiek wbrew sobie. Dobrze, że macie z Mamą wspomnienia, które można teraz przywołać. Niezwykła w nich moc powrotu do dobrych emocji i wspólnych chwil

PS
Podwójne widzenie może, choć nie musi oznaczać przerzutów do mózgu. Mogą to być zmiany naczyniowe, częste u osób z zaawansowaną chorobą nowotworową i podwyższonymi D-dimerami w krwi (w rezultacie powstają takie mikro-udary). Rozstrzygnięcie może przynieść jedynie rezonans. Oba rozpoznania wymagałyby podania dodatkowych leków - różnych w zależności od przyczyny objawów.

Chabrowa, niecodziennym doświadczeniem jest towarzyszenie ukochanej bliskiej osoby w chorobie, cierpieniu i odchodzeniu. To naturalne, że targają Tobą różne emocje. Naturalne jest także to, że mimo, iż jest nie najlepiej z Mamą, nie opuszcza Cię nadzieja, że uda się "wytargować" od losu jeszcze choć trochę czasu razem.

Z Twoich postów wyczytałam, że udało się opanować ból. I jest to niewątpliwie powód do zadowolenia. Mama będzie coraz częściej senna i zmęczona ze względu na serce, jednak nie jest w bólu.

Wykorzystaj w pełni czas, który jest teraz. Twórz wspomnienia wspólnych chwil, rozmów. Mogą być nawet plany - nie to, co zrobicie w przyszłości, ale co i jak chciałybyście zrobić. Możesz kiedyś ze wzruszeniem wrócić do tych wspomnień i różnych matczynych pomysłów odnośnie Ciebie i przyszłości.

Nie wiesz, kiedy przyjdzie ten dzień, w którym przyjdzie Wam się pożegnać. Tego nikt nie wie. Możecie się razem choć w ten sposób przygotować - nie zostawiać nic do zrobienia/powiedzenia na później. Niezależnie od tego, co będzie dalej możesz okazać Mamie wdzięczność za wszystko, co od niej w życiu dostałaś, za każde dobre słowo, którym wspierała Cię i okazywała swoją miłość. Teraz to wszystko możesz jej oddać. Dzięki temu pomożesz jej lżej odejść, gdy nadejdzie ten moment. A do tego czasu żyć nadal, po prostu żyć i aż żyć. Choć wiem, jak bardzo jest to trudne, gdy czujesz przed sobą nieuchronność tego, co ostateczne. A czasem przejdzie myśl typu - to niemożliwe, aby tak właśnie się to kończyło...