Znalezionych wyników: 3

Dzień dobry, po 6 miesiącach i 2 hospitalizacjach onkologicznej udało się poznać wstępną diagnozę. Zespół Conna i Hiperandrogenizm. Przez ten okres, dowiedziałam się również o guzie piersi lewej. Dzięki Bogu, guz piersi okazał się niezłośliwy, jednak 31.08.2017 czeka mnie usunięcie.

W załączniku wysyłam karty konsultacyjne oraz wyniki badań.

Mam kilka pytań, dotyczące obu guzków:
- jak wygląda znieczulenie miejscowe przy usuwaniu guza piersi?
- jak długo człowiek po zabiegu dochodzi do siebie? ile będę musiała mieć l4?
- jak powinna wyglądać dalsza diagnostyka zespołu Conna, czy ktoś orientuje się, jak wygląda leczenie? Czy da się całkowicie wyleczyć i czy jest możliwość, że moje nadciśnienie tętnicze w momencie wyleczenia się uspokoi?
- Co oznacza hiperandrogemia? Czy to też da się wyleczyć? Jak?

Nie wiem czy nie powinnam zmienić tytułu mojego wątku, dodając również guza piersi?

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi i pomoc.
Pozdrawiam serdecznie, Dżesika.

[ Dodano: 2017-08-26, 18:09 ]
Dzień dobry. Właśnie zauważyłam, że dodałam zły wynik badań usg Piersi. Przesyłam Wiec jeszcze raz, tym razem poprawne - ostatnie przed operacja.

Hej! Perforacja jelita również była "bez przyczyny". Jeżeli chodzi o innej objawy, to ostatnio wyszedł mi nadmiar glukozy. Dodatkowo, pomimo cwiczen mam odtłuszczony brzuch. (Inne partie dawno już się wyrobiły). Ciagle jestem zmęczona. Leki które biorę na nadciśnienie to: lecaplin, telmizek, procoralan, captopril, oraz bisoratio.

Hej! Nie wiem od czego zacząć więc zacznę od początku.

W wieku 3 lat, miałam resekcje płuca lewego z powodu martwicy (dokładnego powodu martwicy nie poznaliśmy nigdy.).

W wieku 18 lat miałam perforacje jelita i następną operację.
Około pół roku po perforacji jelita zaczęły się moje problemy kardiologiczne. Nadciśnienie tętnicze.

Chodziłam od kardiologa, do kariologa i wszyscy mowili, że jestem zdrowa, a moje przypadłości nie ustępowały.
Próbowano mi wmówić, że mam nerwicę.
Moje codzienne ciśnienie w tamtym czasie było 150/110 puls nigdy nie spadał poniżej 110.

Udałam się do endokrynologa po raz pierwszy.
Wtedy pierwszy raz padła diagnoza "podejrzenie nieklasycznego przerostu nadnerczy".
Oprócz diagnozy nic więcej ze mną nie zrobili.

Przez dwa lata nadal męczyłam się z nadciśnieniem i średnio raz na miesiąc lądowałam w szpitalu.
Za każdym razem ze stwierdzeniem, że muszę iść do psychologa/psychiatry.

Trafiłam wreszcie do Śląskiego Centrum Chorób serc.
Ciśnienia były coraz to większe, a napady były coraz to częstsze.
Mam napady w nocy, kiedy ciśnienie wzrasta nawet do 220/110. Puls teraz nie spada poniżej 115.
W nocy coraz częściej nie potrafiłam spać i potrafię wytrzymać 3 dni, śpiąc łącznie 5 godzin. (nadmiar kortyzolu w organizmie?).

Po pół roku wizyt i oporności na leki, pani doktor kazała mi wykonać tk.
No i stało się.
"Nadnercze lewe pogrubiałe, w jego obrębie widoczna owalna zmiana o średnicy ok. 6 mm ulegający wzmocnieniu kontrastowemu.".
Przy okazji wyszło mi zespół przedniego Dziadka do orzechów.
Trafiłam od razu na onkologię i zostały wykonane badania takie jak: DHEAS, elektrolity, TSH, test hamowania deksametazonem, metoksykatecholaminy.
Byłam już odebrać wyniku testu hamowania deksametazonem, niestety deksametazon nie hamuje wydzielania kortyzolu.
Wizytę, w której mam poznać swoją diagnozę będzie 28 lutego, więc w sumie już nie długo.

Ale chciałabym się zapytać, czy ktoś miał do czynienia z czymś takim?
Czy wiecie co przeważnie lekarze robią w takich momentach? Na co mam się przygotować?
Strasznie się boję, dopiero wchodzę w dorosłe życie.

Dziękuję bardzo za każdą odpowiedz i zainteresowanie.