Znalezionych wyników: 3

trev aż mi łzy poleciały: radości, bo cieszę się razem z tobą; wzruszenia, bo tyle miłości i ciepła bije z twojego postu i żalu, bo tak strasznie bym chciała, żeby mój "wiatrak" znów na mnie "pomruczał"...
Pozwól tacie - w miarę możliwości - cieszyć się odzyskaną sprawnością. Pamiętam jaki dumny i zadowolony był mój tata, gdy pierwszy raz od początku choroby dał radę umyć się i przebrać sam... Cieszyłam się razem z nim, chwaliłam jakby właśnie zdobył Mount Everest, a drobny szczegół jak bokserki założone tył naprzód skrzętnie zostawiłam dla siebie

W innych kwestiach nie doradzę, ale jeśli chodzi o spanie, to czy próbowaliście z łóżkiem rehabilitacyjnym podniesilnym pod plecami? Mój tata w takiej pozycji oddychał o wiele spokojniej.