Znaleziono 1 wynik

Witam,
historia dotyczy mojego taty (65lat).

Od jakiegoś roku zaczął dość szybko tracic wzrok.
Zmieniła się jego osobowość. Był bardzo nerwowy, wulgarny, krzyczał.
Na początku czerwca po rezonansie i tomografii stwierdzono u Niego oponiaka płata czołowego, dość sporego bo podobno byl "hodowany" dość długo.

Jak tylko dostane do ręki dokumentacje taty to napisze wszystkie dokladne parametry.

Operacje miał 4.08.2016.
Trwala 11h. Ponoć była bardzo trudna.

Po wybudzeniu sie tata kojarzył pewne fakty, poznał mnie i mamę. Opowiadał o rzeczach które miały miejsce.
Jednak od soboty zmienił sie o 180 stopni. Zrobil sie agresywny, wulgarny, pyskuje, wyzywa. Ma majaki.
Nie chce jeść ani pić.
Dzisiaj musieli Go przywiązać do lóżka bo notorycznie wstawał (gdzie ma zakaz) i sie przewracał, chciał uciekać.
Nie chce nikogo widzieć.
Mama juz nerwowo nie wytrzymuje... Wiem że to dopiero 4 doba po operacji, ale po prostu się martwimy.

Czy istnieje możliwość że taki już zostanie, że nie wróci do siebie??

Wiem że rekonwalescencja będzie długa a my musimy uzbroić się w cierpliwość i wierzyć że to minie.
Jednak martwię się że tak zostanie. Boje sie że mama sobie z Nim nie poradzi.
Nie umiem juz patrzeć jak cierpi, jak się miota i nie potrafi sobie z tym poradzić....