Znalezionych wyników: 10

Bardzo dziękuję wszystkim za wsparcie. Od śmierci mojej mamy do dziś nie byłam w stanie wejść na to forum. Ktoś kto powiedział, że "czas leczy rany" kłamał. Minęło już prawie 5 miesięcy od kiedy odeszła moja mama, a mi wcale nie jest łatwiej, a wręcz przeciwnie. Z każdym dniem coraz bardziej mi jej brakuje.

Wczoraj około godz 23.30 odeszła moja mama. Zasnęła więc wyszłam z jej pokoju, żeby zrobić herbatę, kiedy wróciłam po chwili już nie oddychała. Zasnęła i już się nie obudziła. Jestem w jej domu i nie daje rady tu być, wszystko mi ją przypomina. Już było tak dobrze, walczyła półtora roku i wczoraj się poddała, a ja razem z nią bo nie wiem jak mam dalej żyć bez najważniejszej osoby w moim życiu :cry:

Dziś mama znowu pojechała do szpitala bo miała straszne duszności. Ściągnęli jej 1700ml wysięku z opłucnej. Ostatnio 6 grudnia ściągnęli 2100ml, a wcześniej w marcu 1200ml. Nie mogę zrozumieć jak to możliwe, że przez miesiąc aż tak dużo tego płynu się zebrało. Do tego jest strasznie nerwowa a wręcz agresywna. Nie może spać, całe noce opowiada jakieś niestworzone historie i ma pretensje o wszystko. Boimy się cokolwiek powiedzieć bo jest wszystko ok, a za chwilę robi straszną awanturę bez powodu. Lekarz powiedział, że choroba postępuje więc ten płyn powodujący duszności będzie się zbierał coraz częściej i że ta nerwowość też może postępować. Do tego niedawno pojawił się kaszel. Jak byłam u rodziców w weekend to zauważyłam, że mama ma też taki świszcząco-charczący oddech. Ciężko pogodzić mi się z tym, że choroba tak szybko postępuje i boje się, że zostało jej już bardzo mało czasu. Jednocześnie ja coraz gorzej radzę sobie z jej chorobą, czasem brakuje mi sił. Nie wiem co mam robić. Z jednej strony chciałabym spędzać z nią jak najwięcej czasu a z drugiej kiedy u niej jestem brakuje mi już siły kiedy słucham tych wszystkich przykrych słów które mówi.

Niestety mama nie chce słuchać o poradni paliatywnej więc nawet jej już o tym nie wspominamy. Była w szpitalu na ściągnięciu płynu z opłucnej (2100ml) bo nie mogła oddychać. Teraz czuje się trochę lepiej bo już się nie dusi, ale jest słaba. Od jakiegoś czasu narzeka też na bóle głowy i zrobiła się strasznie nerwowa. Ma takie ataki nieuzasadnionej złości, że aż trudno to sobie wyobrazić. Zastanawiam się czy to przez stres związany z chorobą czy to może oznaki przerzutów do mózgu.

Danisella, mama dostała skierowanie do poradni paliatywnej, ale nie chce z niego skorzystać. Kilka lat temu opiekowała się chorym na raka płuc bratem, który był pod opieką takiej poradni, więc ona broni się przed tym ponieważ wie w jakim stanie ludzie są tam kierowani, a ona nie akceptuje i nie dopuszcza do siebie myśli, że jej stan jest tak zaawansowany. Jest bardzo nerwowa i uparta bo choroba spadła na nią jak grom z jasnego nieba, więc ciężko ją do czegokolwiek przekonać.

No właśnie zastanawiam się jak to będzie w Święta. Jak byłam u rodziców 2 tygodnie temu nie było jeszcze tak źle. Mama miała problemy z oddychaniem ale mogła jeszcze w miarę normalnie funkcjonować, a teraz po przejściu 2 metrównie może złapać oddechu, zwykły prysznic jest dla niej dużym problemem i wysiłkiem. Skoro w ciągu 2 tygodni tak się pogorszyło to boję się, że w Święta nie będzie mogła nawet posiedzieć z nami przy stole :cry:

Dziś moja mama miała pierwszy wlew z pamifosu. Przy okazji miała wizytę u lekarza. Dał skierowanie do poradni paliatywnej. Niestety jest coraz gorzej, coraz trudniej jej się oddycha. Lekarz powiedział, że niestety duszności będą coraz większe bo choroba postępuje. Wiem, ze z przerzutami do kości można żyć latami, więc jakoś to zaakceptowałam, ale nie mogę pogodzić się z tym, że ma też przerzuty do płuc. Mam wrażenie, że rozwijają się one błyskawicznie. Nie wiem co mam robić

Chabrowa dzisiaj przeczytałam Twój wątek i bardzo Ci współczuję. Mnie dzieli z moją mamą 200km, kiedy tylko mogę wsiadam w pociąg bo chcę jak najwięcej jeszcze się nią nacieszyć.
Cały czas nie dociera do mnie, że stan jest tak poważny i zostało nam tylko leczenie paliatywne. Niedawno byłam u kolejnego lekarza żeby ją skonsultować i usłyszała, że nic więcej nie możemy już zrobić. Jestem jedynie trochę spokojniejsza, że mama od zdiagnozowania jest dobrze prowadzana. Po tym zaniedbaniu z mammografią bałam się, że kiedyś usłyszę, że gdyby od początku miała dobrane inne leczenie byłaby jakaś szansa na wyleczenie. Teraz pozostaje nam tylko czekać jak organizm zareaguje na leki - mam nadzieję, że wlewy z pamifosu i tamoksifen (który bierze od sierpnia, wcześniej chemioterapia AT, przerwana ze względu na niedokrwistość i małopłytkowość wtórną) trochę spowolnią te przerzuty bo coraz częściej mama narzeka na bóle kośc

Dziękuję za odpowiedź. Bałam się, że tak właśnie to wygląda, chociaż miałam nadzieje, że jednak jest inaczej. Płyn w jamie opłucnej pojawił się już w lutym (mama trafiła do szpitala w związku z powikłaniami po zapaleniu płuc i wtedy został zdiagnozowany nowotwór piersi),w marcu ściągnięto ten płyn. Jego badanie cytologiczne wykazało: exsudatum, pola usiane komórkami zapalnymi z przewagą limfocytów. Już w lutym mama narzekała na duszności. Co do kości to lekarz prowadzący też powiedział, że te zmiany mogły być już w momencie operacji. Najbardziej boję się bólu, który pojawia się przy przerzutach do kości. Nie wiem jak ona to zniesie.

Witam,

Od lutego br (czyli od kiedy dowiedziałam się, że moja mam jest chora) czytałam różne fora o nowotworach piersi w poszukiwaniu informacji i pocieszenia.
Długo zastanawiałam się czy gdzieś się zarejestrować. Teraz żałuję, że tak późno się na to zdecydowałam.

Pod koniec lutego moja mama przeszła lewostronną mastektomię.
Wynik: carcinoma ductale mammae, G2, pT2N3a,
przerzuty nowotworowe w 11/11 węzłów chłonnych, obecne zatory komórek raka w naczyniach,
status receptorów E(+) w około 90% komórek nowotworowych, P(+) w około 90% komórek nowotworowych,
przerzuty w 2/2 węzłów chłonnych.
Potem pojawiło się podejrzenie przerzutów do płuc, na szczęście zostało wykluczone.

Mama przeszła 6 kursów chemioterapii AT.
Nie znosiła jej dobrze - niedokrwistość i małopłytkowość wtórna.
Po jej zakończeni lekarz zlecił badania.
Do 15 września żyłam nadzieją, że mimo niekorzystnych rokowań będzie dobrze.

15 września wynik TK klatki piersiowej:
w segmentach języczka płuca lewego, przyśrodkowo, niewielki obszar zagęszczenia miąższowego o charakterze zmian zaplano-niedodomowych,
w nadprzeponowych partiach segmentu 8 pasmowate zwłóknienia.
W płucu prawym pojedyncze zmiany guzkowe:
obwodowo w segmencie 3 wielkości 4 mm, podopłucnowo w segmencie 5 wielkości 6 mm.
Płyn w prawej jamie opłucnej, tworzący warstwę grubości 35 mm.
W śródpiersiu poniżej rozwidlenia tchawicy oraz w lewej wnęce kilka węzłów chłonnych wielkości do 12 mm.
Kręgi piersiowe o niejednorodnym utkaniu kostnym, z przewagą obszarów sklerotyzacji, szczególnie w kręgach Th11 i Th12, a także w kręgach Th1, Th2 i Th6.
Pojedyncze niejednorodne ogniska widoczne również obustronnie w żebrach, z ich odcinkowym pogrubieniem:
po stronie prawej w żebrach VI i VII, w linii pachowej środkowej, po stronie lewej w żebrze III w linii pachowej przedniej,
w VI w linii pachowej środkowej, w VII i VIII w linii pachowej tylne, a także w IX w linii pachowej przedniej i tylnej - w ich obrębie najprawdopodobniej szczeliny złamania.
Całość obrazu najbardziej przemawia za zmianami o charakterze meta.

Wcześniej wykonana scyntygrafia kości wykazała:
ogniska zwiększonego gromadzenia znacznika w żebrach 7-10 po stronie lewej (linia pachowa środkowa),
w miejscu połączenia chrzęstno-kostnego żebra 4 prawego i w tylnych odcinkach żeber 4 i 5 po stronie lewej.
Ognisko wzmożonego wychwytu izotopu w kręgu Th11 (strona lewa).

Obecnie lekarz zlecił mamie wlewy pamifosu.

Proszę o interpretacje wyników i pomoc, bo nie wiem co dalej robić.
Straciłam nadzieje, że uda nam się pokonać chorobę.