Znaleziono 1 wynik

W naszej rodzinie były to smutne święta. Zabrakło z nami mojego wujka, który zawsze z nami je spędzał. było dużo łez, wzruszeń, ale radośnie i rodzinnie. Tata, który wg lekarza tych świąt miał już nie doczekać, co prawda przeleżał z jakimś wirusem je w łóżku, ale szczęśliwy i zadowolony. tylko ja i on wiemy jak poważna jest choroba, reszta albo nie przyjmuje do wiadomości, albo nie przejmuje się za bardzo. w czasie dzielenia się opłatkiem bardzo się przytuliliśmy, poleciało kilka łez....żadnych życzeń, pamiętam że mocno go uściskałam i powiedziałam" walcz Tatuś" a potem tylko go tuliłam.