Znalezionych wyników: 3

To nie ma co ukrywać jest tutaj duże zaniedbanie ze strony specjalistów...!

Jest taka książka pt. "Rozmowy o śmierci i umieraniu" tytuł jest troszkę dołujący ale są w niej rozmowy z osobami chorymi na raka, gdzie dzielą się swoimi obawami, troskami, nadziejami i oczekiwaniami dotyczącymi zachowania rodziny, duchownych i personelu medycznego opiekującego się. Może pomóc Ci stawić czoło, uświadamiając w ten sposob jak ważną rolę odgrywa każdy z nas w takiej sytuacji. Ja ja przeczytałam parę razy i pomogła mi popatrzeć na to z innej strony! Może uda Ci się ją dostać, jest naprawdę pomocna, o tym czy powiedzieć prawdę czy nie Mamie o tym stanie, też tam jest i to musisz Ty sama mniej więcej wiedzieć jak zareaguje Mama na to, znasz ją przecież... Ja jestem za tym żęby nie mówić, a Madzia70 żeby powiedzieć, jak będzie zadawać pytania, ale jak Ty czujesz wewnętrznie, że powinnaś powiedzieć to zrób to!

Chciałam powiedzieć, że jestem załamana postawą taką a nie inną tylu specjalistów!

Jeżeli chodzi o to, czy powiedzieć Mamie o jej stanie zdrowia, to wydaje mi się, że lepiej nie, dlatego, że po pierwsze jak pisałaś prosiła pielęgniarkę o magiczny lek, wiedząc tylko o przerzutach do kości, więc informacja o innych przerzutach mogła by ją jeszcze bardziej załamać. No i po drugie ta wiara w tego bioenergoterapeutę daje jej siłę w walkę, więc może niech jej wiedza zostanie na tym etapie, ktorym jest. Tutaj też sam fakt, że niechce rozmawiać o chorobie też w jakiś sposób coś przekazajue...!