Znaleziono 1 wynik

Gaba58 moja mama jest dokładnie taka sama jak Ty. W ogóle na temat choroby nie chce rozmawiać i ja to akceptuję, temat póki co nie istnieje... Ale gdyby mi nic nie powiedziała, trzymałaby to w tajemnicy i sama walczyła, uwierz, że czułabym się jeszcze gorzej gdyby to w końcu jakoś do mnie dotarło.

Każdy inaczej przechodzi ten okres ale ważnym jest posiadanie kogoś bliskiego, na kim można wtedy polegać, nie mówię tu o całej rodzinie, która przyłazi co 5 minut przypominając i starając się pocieszać bo wierzę, że to bardziej szkodzi niż pomaga.

Nie ma co ukrywać prawdy przed nikim, ani przed chorym ani przed bliską rodziną. Chociaż po przeczytaniu Waszych postów widzę, że nie zawsze jest to sprawa oczywista...

Wracając do mojej mamy...Oj to kawał silnej kobiety jest. Stwierdziła, że nie chce o tym myśleć ani rozmawiać, zrobi wszystko co każą jej lekarze, zrobi wszystko co może, żeby wygrać z rakiem. Nie załamuje się, zna prawdę ale nie traktuje jej jak wyroku, zaraziła mnie swoim podejściem do sprawy.