Znalezionych wyników: 43

W końcu forum działa. Dwa tygodnie od śmierci mamy a tu kolejne nieszczęście, mojej kuzynce przyśniła się moja mama i mówiła że przyszła po swoją siostrę. Na następny dzień po badaniu USG okazało się że siostra mamy ma dwa guzki w piersi, trzy dni temu ciocia miała robioną biopsję, jutro ma wyniki ale onkolog już jej powiedziała że są to zmiany onkologiczne i że czeka ją operacja, dramat jakiś, widocznie jest szansa na wyleczenie skoro badanie histopatologiczne możne załatwić w kilka dni gdzie mama czekała na to ponad miesiąc, to oczywiste że lekarze skreślili już mamę na samym początku leczenia a my mieliśmy tylko chorą nadzieję.

Mama zmarła dzisiaj przed 11, dwa spokojne oddechy i klatka piersiowa przestała się unosić.

Mama umiera w hospicjum, na twarzy zarysował się już trójkąt śmierci, lekarze co chwilę szukają kolejnych objawów śmierci, zaglądają pod stopy i na klatkę piersiową, skóra na nogach a dokładnie łydkach robi się już woskowa. czekamy....

Ciągle bije się z myślami czy dobrze zrobiłem decydując się na hospicjum, dzisiaj kiedy wszedłem do mieszkania mamy żeby zrobić porządek w lodówce czułem się jak złodziej który szabruje po cudzej własności...może nam wróci i mnie opieprzy że coś jej wyrzuciłem, najchętniej zamknął bym to mieszkanie i nigdy już tam nie wszedł....a mama wciąż żyje.

Dzisiaj musiałem podjąć najtrudniejszą decyzję w moim życiu, od poniedziałku mama jedzie do hospicjum, nie tak to miało wyglądać, ale ona nie je od dwóch dni, jest zacewnikowana, leży w pampersie, leków doustnie nie przyjmuje, ma myśli samobójcze, traci orientację i mówi od rzeczy, lekarka z hospicjum powiedziała że sobie w domu nie poradzę. Przypuszczam że sobie do końca życia tego nie wybaczę.

Mama wylądowała w szpitalu, oczywiście po drodze mnóstwo problemów począwszy od karetki ale udało się. Po błyskawicznym TK i opisie w 3 dni !!! czujecie to ??? jak umiera to się sprężają a wcześniej 3 tygodnie na badanie i miesiąc na opis a teraz jakoś można.... Radioterapia płuc wyrządziła więcej szkód niż pożytku, nie dajcie się na to namówić, po poprzednim badaniu w lutym prawie nic się nie zmieniło w płucach poza tym że się dusi, ma kilka torbieli z wodą między płatami których nie da się usunąć bo są tak ułożone, wiadomo że jak się oparzymy to się robi bąbel z wodą i tak zrobiło się na płucach, teraz tylko się dusi i się meczy, ma duży brzuch jak w 6-tym miesiącu, na usg wszystko ok, to od sterydów i trochę przytyła i to poszło w brzuch, poza tym złamanie kompresyjne kręgu i to ją boli jak cholera, nic z tym nie zrobią bo już niewarto, no może naświetlą tylko po co jak każdy ruch to dla mamy tortury. Pozostała głowa i tu jest największy problem, nie będzie TK bo za krótki okres od radioterapii ale na pewno coś się dzieje bo traci momentami pamięć i świadomość, mówi od rzeczy, to jest straszne, traci apetyt i cierpi...bardzo cierpi. Lekarzom zawala tylko łóżko, trudno niech wraca do domu i umrze wśród bliskich. Czekam na najgorsze i wiecie co....jakoś to do mnie dociera że umrze, jak naturalna rzecz, rok czasu zrobił swoje, niech płaczą inni ja już nie ma sił.

Przyszedł ten czas, że o dziwo żal i rozgoryczenie już minęło, rok czasu z walką zrobił swoje, wiem że to chore ale mamy już zakupioną suknię do trumny bo potem może nie być na to czasu , oczywiście mama o tym nie wie ale będzie w jej ulubionym kolorze, ma już ostatnią spowiedź załatwioną jak była jeszcze w szpitalu, sama się przygotowywała do wszystkiego od miesięcy, sprawy notarialne też już z głowy....i co czekamy wszyscy na śmierć, jakie to egoistyczne i niemoralne, może tylko ja tak mam.

Witam.
Patrząc na to wszystko z biegiem czasu, stwierdzam że onkologia w Polsce po prostu nie istnieje, jesteśmy tak biednym krajem, który nie potrafi pomóc pacjentowi, jak sam nie szukasz i nie masz pieniędzy to rutynowa chemia i tyle. O każde badanie trzeba się prosić samemu i wszystko sugerować lekarzom czytając najpierw wiadomość na necie nie wspomnę już o terminach, przez ten rok ponad pół roku to były czekania na badania i potem na wynik, to jest chore. Po nieudanym leczeniu zapraszamy do hospicjum stacjonarnego bądź domowego jak ktoś jeszcze sobie radzi. Lekarze z hospicjum nastawieni są tylko na szprycowanie lekami uspokajającymi po których chory śpi i przeciwbólowymi zwiększając dawki eksperymentując lekami może któryś zadziała, mamy tego całe szafki nie zważając w ogóle na skutki uboczne bo chory i tak umrze a leczenie objawowe odpękane. Mama ma tak nienaturalnie duży brzuch jak by była w 6-tym miesiącu ciąży i przytyła w tydzień 6 kg, jak zasugerowałem że może być to woda w brzuchu to przytakują i tyle, może Pan zrobić USG....podejście. Matka tylko śpi odkąd bierze te leki jest coraz gorzej, mówi już od rzeczy i jest na wszystko obojętna, może to choroba tak postąpiła, sam już nie wiem. Generalnie mógłbym tu napisać referat z dokładnymi datami godzinami i postępem choroby, pisząc tu pierwszy post też miałem nadzieję jak wielu tu piszących po raz pierwszy ale mając na karcie leczeń -paliatywne- jest to 100% pewność że najbliższa nam osoba po prostu umrze. Najgorsze jest tylko ból i cierpienie chorego.

[ Dodano: 2018-07-02, 16:50 ]
Chciałbym jeszcze dodać że taki chory jest bardzo załamany i nie chce się leczyć i to nie ma nic wspólnego z jego wolą bo leki też nie pozwalają na racjonalne myślenie i wiadomo że my zdrowi chcemy zrobić wszystko i można w oczach bliskich wyczytać to błaganie o pomoc. U nas lekarze myślą zaściankowo, mam w Moskwie znajomego którego żona wyszła z choroby a też było leczenie paliatywne, tylko że tam jest duża klinika i jest na parterze leczenie konwencjonalne a piętro wyżej medycyna naturalna i lekarze ze sobą współpracują co u nas jest nie do pomyślenia bo jak wspomnisz onkologowi o takim leczeniu to zaraz robi się nerwowy i tłumaczy że to nie jest udowodnione naukowo a czy ich szprycowanie chemią jest udowodnione ???

Dzięki Ula moja druga połówko

najgorsze że ona się tak męczy.. słaby oddech otępiała głowa i teraz jeszcze plecy, nic tylko cierpienie i dziesiątki tabletek od których same skutki uboczne a najgorszy jest dexamethasone, deformuje ciało człowieka.

Ponieważ u mamy jest podejrzenie przerzutów do kręgosłupa, jutro TAK i się okaże ale potwornie boli ją w odcinku lędźwiowym, lekarka szprycuje ją tylko lekami które nie pomagają a otępiaja na potęgę, dramat jak matką wygląda jak zombie a ból pozostal, żeby w dzisiejszych czasach nie potrafić uśmierzyć bólu to jest żałosne. Gdyby okazało się że są przerzuty i matka dożyje lepsza jest radioterapia czy terapia radioizotopowa? Ważne dla mnie żeby matki kolejny raz nie obciążać. Od kilku dni co jakiś odpluwa taką czarną wydzieliną, co to może oznaczać?

Komentarz dodany przez Moderatora: JustynaS1975: 2018-06-20, 20:23

Witam wszystkich. Cóż Wam napisać...mama jeszcze żyje a raczej powoli umiera, wszyscy spisali już ją na straty, robi po kilka kroków w domu, ciężko oddycha, pół dnia pod koncentratorem i co z tego jak ma świadomość i apetyt jak jest strasznie słaba. Nie ma nic żeby ją wzmocnić ? Lekarka stwierdziła że sterydy powinny wzmocnić i zwiększyła dawkę, trochę nie chce mi się w to wierzyć. Ile ona tak będzie się męczyć? Miała już w lutym umrzeć a ona na przekór wszystkim umiera powoli bo to nie jest życie. Poradzicie coś żeby ją wzmocnić i żeby chociaż na chwilę wyszła na ten pieprzony spacer. Pozdrawiam

Jestem pełen podziwu dla Ciebie, że dajesz radę, musisz mieć końskie zdrowie żeby tyle czasu chorować, z taką siłą woli na pewno wyzdrowiejesz, ja nie wiem jak spojrzeć matce w oczy i jej ciągle mówić że służba zdrowia po prostu ma gdzieś taką osobę, wszędzie tylko układy i kolesiostwo, papiery walniete na półkę a o przyjęciu decyduje zwykła sekretarka, niestety nie mam siły żeby z nimi walczyć i wciągać w to chorą matkę, wielu rzeczy jej nie mówię i jakoś tłumaczę że lepiej aby została przyjęta na oddział jak będzie cieplej to nie zachoruje itp.

Czy może ktoś mi napisać czy na płycie cd badania TK jest również opis badania ? ten sam co dołączony jest w wersji papierowej i jak go znaleźć w gąszczu tych plików.
Co do zdrowia mamy sam już nie wiem czy jest to przedłużanie życia czy czekanie na śmierć nasza kochana służba zdrowia każe na czekać na przyjęcie do oddziału radioterapii 4 tydzień, to jest chore i niezrozumiałe dla mnie, nie dziwię się ludziom że mają już dość i nie chcą się leczyć, prze te pół roku połowa tego czasu została stracona na przyjęcia do szpitali...pulmonologia miesiąc, pierwsza wizyta u onkologa ponad dwa tygodnie, radioterapia miesiąc, oczekiwanie na badania TK 3 tygodnie i oczekiwanie na opis tyle samo, a każdy tylko mówi że to walka z czasem, dramat.

Sterydy już bierze a od jutra radioterapia, ja już nie mam siły żeby się załamać, nie okazujemy tego mamie, robimy ci w naszej mocy żeby nie cierpiała i żeby nie była sama, mam nadzieję że farmakologia ulży.