Znalezionych wyników: 2

ważne jest to że już nie cierpi...biedna mamusia. :(

kochana bladze... :tull:

bardzo mi przykro.

tak, moja mama tak właśnie czekała.
miała mieć operację w listopadzie - wycinane guzy, kiedy czerniak rzucił się na kości i przestała chodzić pojechałam z wynikiem do ordynatora on popatrzył tylko na wynik i powiedział: żadnej operacji nie będzie.
mamie powiedziałam że będzie operacja ale najpierw musi dojśc do siebie po chemii i musi zacząć chodzić. nie wiedziałam co mam robić, co mowic.
w lutym miała mieć leczenie w ramach badań klinicznych, tego nie doczekała niestety.

przykro mi raz jeszcze , i nie wiem co jeszcze mam Ci powiedzieć. Zgodnie z myślą tego forum Dum Spiro Spero, ale tylko cud mógł ją uratować i ja to wiedziałam. Ja wolałam wiedzieć wszystko i nie łudzić się zadną nadzieją, wolałam się przygotować i czuwać. Dlatego też moja mama odeszła w domu, spokojnie, bez krzyków, bez zatrzymwania jej.

:(

przykro mi bladze. to co możesz dać mamie to swoją obecność i poprawiać jej komfort życia teraz na bieżąco.

a bezsilność i niemoc działania i czekanie na śmierć jest niewyobrażalnym ciężarem który mnie przygniótł bardzo do ziemi.
jeśli chciałabyś prozmawiać to możesz do mnie napisać.