Znalezionych wyników: 7

Dziękuję
Najgorsze że mnie nie było przy nim, nie zdążyłam się pożegnać :cry:

Mineła doba, nie mogę sobie poradzić z tym bólem tak mnie ze środka ściska, boję się dalej żyć
nigdy już nie będzie ze mną, nie mogę w to uwierzyć

Przyjmij wyrazy współczucia :(

Niestety mój Mąż wczoraj odszedł (*)

We wtorek miał pierwszą chemie, czuje się w miarę , ciągle śpi tylko. Dwa leki miał podane dożylnie, teraz przez dwa tygodni tabletki , tydzień przerwy i druga chemia.
Leki: epirubicin
oksaliplatin
kapecitabin
resekcji żołądka nie miał. Otworzyli go w lutym, chirurg stwierdził że to nie rak, pobrał biopsje tylko, no i biopsja niestety potwierdziła że to rak.
Jestem dobrej myśli, nawet nie chcę myśleć że nie wyleczymy TO.

Witam,
w zeszłym tygodniu nam też świat się zawalił. U męża rak żołądka. Więc zagoszczę tu na forum na dłużej. W przyszłym tygodniu ma operacje. Za bardzo nie mogę o tym pisać, jeszcze nie dociera do mnie to, zaczynam płakać, ale nie mogę sobie na to pozwolić w ciągu dnia ze względu na dziecko, jest jeszcze mały , nie chcę go stresować. Tylko w nocy pozwalam sobie na emocje. Nie śpię już ze trzy nocy, nie potrafię nic przełknąć. Ale muszę być silna. Mąż nawet się trzyma, najbardziej martwi go nie sama operacja a życie po.
Lekarze mówią że nie jest zaawansowane, ale zobaczą jak go otworzą.
Nie znam się na tych wszystkich terminach, więc mam nadzieję że mi pomożecie, jak będę mieć pytania, bo jestem daleka od medycyny.
Narazie ma niskie żelazo, czyli chyba anemia? 0,4 podobnie bardzo niskie. Ale ja się nie dziwie, bo już trzeci miesiąc nie może nic jeść. Zaczeli mu podawać krew, czyli przetłaczać tak to chyba nazywa, ale po jakiś kilku minutach na twarzy zaczeli wychodzić czerwony plamy , lekarz stwierdził że ma uczulenie i nie można takiej metody zastosować.
Przeżywam szok, bo w ciągu pół roku młody, ma 33 lata, zdrowy, i takie coś. Przed świętami leżał w szpitalu, zdiagnozowali Leśniowskiego - Crohna , ale żadnego nowotwora, a tu przy kolejnej wizycie u gastrologa po gastrologii po miesiącu, taka straszna diagnoza
bardzo Was przepraszam o taki chaotyczny post, ale nie mogę zaponować nad sobą nad emocjami nad myślami...

[ Komentarz dodany przez Moderatora: absenteeism: 2012-02-12, 17:37 ]
Post wydzielony do osobnego wątku - proszę o przeczytanie Regulaminu Forum.