Znalezionych wyników: 15

Piotrek,

Przyjmij najszersze wyrazy współczucia, niech tato odpoczywa, już bez cierpienia ::rose::

O właśnie Madzia70, dobrze podpowiada a zarazem mi przypomniała jak pielęgniarka z HD kazała mi wiązać koszulę w kroku, bo mama też lubiła czasami zdjąć sobie pampersa. Pytałam jak z mężczyznami to mówiła, że w hospicjum też zakładają panom dłuższe koszule i zawiązują żeby był trudniejszy dostęp do pampersa. To akurat propozycje z hospicjum tam gdzie my należeliśmy, pewnie każde hospicjum ma swoje sposoby bo zachowanie pacjentów może być na prawdę różne.

Piotrek69,
Napisałeś pampersa dlatego poleciłam pieluchomajtki.

To niestety choroba nie taty złośliwość, chce jeszcze być na tyle na ile może samodzielny a to już niestety nie wychodzi i stąd ten problem, nie zdąży zdjąć. Najlepiej jakby robił to w pieluchę i zaniechał chodzenia do ubikacji, może uda się Wam Go przekonać, że po to ma pieluchomajtki, żeby nie miał problemu z chodzeniem. Tu raczej trudno coś doradzić, za chwilę przyjdzie moment, że tato już nie wstanie i będzie zmuszony robić w pieluchę.
Ja miałam teście chorego na Alzheimera i ten sam problem ale niestety nie dało się przetłumaczyć i latałam po prostu za nim pilnując wszelkich wypróżnień, jak tylko się rozbierał to już stałam przy nim.

Możecie spróbować cewnika ale skoro tato tak postępuje z pieluchą, może wyrywać sobie cewnik.

pozdrawiam

Zapewne słabe ukrwienie, pomasuj wcześniej ręce/palce.

Piotrek69,

Trudno wyrokować, u nas po Megalii był spory apetyt i waga poszła w górę.

Powinniście absolutnie zabronić ważenia po kilka razy dziennie, bo to tylko tatę dołuje. Zresztą waga nie będzie w ciągu dnia tak skakała. Może ustalcie tygodniowe ważenie, choć ja uważam, że najlepiej przy tej chorobie się nie ważyć.

pozdrawiam

Piotrek69,

Bez badań nie da się określić czy to przerzuty do OUN czy postęp choroby a tym samym osłabienie organizmu i takie a nie inne zachowanie.

U taty leczenie zostało zakończone a dla ciekawości wyników się już nie robi bo i po co jak i tak w niczym to nie pomoże.
Jedynie można by było rozważać naświetlanie paliatywne mózgu jeśli byłyby rzeczywiście przerzuty ale jak dla mnie to mija się to już z celem. Po co tatę w Jego stanie narażać na kolejne cierpienie, stres i wyciąganie z domu gdzie zapewne czuje się najbezpieczniej. To jest oczywiście moje zdanie na podstawie obserwacji choroby.

Piotrek69,

Moja mama również miała raka i cukrzycę ale u niej nie było problemu, jak zachorowała na raka przejęłam pomiar cukru jak i podawanie insuliny.

Zazwyczaj takie splątanie u nas występowało przy niskim poziomie cukru, nigdy przy wysokim a zdarzało się i 400.

Na siłę nie wolno bo tato może Was się zacząć bać, że robicie mu krzywdę. Obserwujcie zachowanie taty, może to przerzuty do mózgu, wtedy również bywa takie skołowacenie, mylenie faktów.

Jeśli tato będzie agresywny, buntujący zawsze można z lekarzem ustalić i wdrożyć leki wyciszające/uspokajające.

pozdrawiam

Wątek na Twoją prośbę został przeniesiony.