Znalezionych wyników: 4

Cherrie,
To fantastyczna wiadomość , Tobie i Twemu Tacie życzę, żeby była to remisja długotrwała.
Pozdrawiam
mral

Cherrie,

Cherrie,

Może coś wniosę, opowiadając swoją historię.

Moja rodzina nie miała problemu jak przekazać mi wiadomość o chorobie. To ja miałam problem czy, kiedy, komu i co powiedzieć. Zapewniam Was, że to jest cholernie trudne. Bo jak np. powiedzieć matce, że jej córka jest chora na raka , matce która już straciła dwójkę dzieci ? To trzeba powiedzieć nie jednej a wielu osobom i to każdej w inny sposób.
Na temat choroby staram się z bliskimi nie rozmawiać, bo właściwie o czym tu rozmawiać ? Moi bliscy dobrze odczytują irytację jaką we mnie wywołują ich pytania, a jeszcze większą słowa pociechy i w związku z tym starają się uszanować moją wolę. O przebiegu choroby/leczenia informuję ich w takim zakresie w jakim uznam to za wskazane. Jeśli w trakcie leczenia będę musiała podejmować decyzje/ wybierać, to na pewno będę je konsultować z bliskimi.
Wiem, że jeśli z powodu tej czy innej choroby będę musiała uznać porażkę, to będę musiała bliskich do tego przygotować i na ten temat z nimi rozmawiać. Jest tyle spraw, które trzeba ułożyć/zakończyć i tyle rzeczy o których jeszcze musimy sobie powiedzieć i przede wszystkim się pożegnać. Ale na to jeszcze nie czas.

My pacjenci nie rozmawiamy o chorobie, nie dlatego że takiej potrzeby nie mamy ale dlatego , że nie potrafimy. Nie potrafi chory i nie potrafi rodzina.

Czyż nasza obecność na tym Forum nie jest dowodem na to, że mamy potrzebę rozmowy ?

Pozdrawiam