Znaleziono 1 wynik

Czyta, czyta, Izo...
To smutne, że taka podstępna choroba dotyka nas, lub naszych bliskich.Przykro mi, że Twoja Mama zachorowała - rozumiem Cię, bo moja Mama też choruje.
Izo, tak jak post wyżej - teraz Ty musisz przejąć bieg spraw w swoje ręce. Mama jest na pewno przestraszona, może być tak, jak mówisz :sama spisze się na straty. W chwili obecnej musisz zająć własne stanowisko wobec choroby bliskiej osoby i zdecydować czy TY podejmiesz walkę. Moim zdaniem warto. Rok, dwa więcej, to może być czas wspólnych rozmów, codzienności, zbliżenia, zrozumienia czasem znacznie intensywniej przezywany niż w zdrowiu. W kwestii diagnostyki musisz rozważyć i podjąć decyzję czy zachęcać Mamę do badań i ew chemii. Sadzę, że warto za wszelką cenę, ale to oczywiście subiektywna opinia. Pozdrawiam ciepło.