Znalezionych wyników: 57

Halo Honorotko, odezwij się choć kilkoma słowami...
Co u Was słychać, jak radzisz sobie ze Stefciem, co słychać u Mamusi...
Pozdrawiam

Wiem, że jestem mało oryginalny, ale podpisuję się pod Justynką i Ewą Naprawdę cieszę się z świetnych wynik..ów Twojej Mamusi :lol:

Honorata, Niektórzy twierdzą, że optymiści to nieszkodliwi idioci... być może jestem idiotą, ale wierzę swojej córce, która jest niezłą specjalistką w dziedzinie diagnozowania, rozpoznawania i rehabilitacji dzieci z autyzmem i wadami wymowy.
Twierdzi że według standardów nie można jednoznacznie określić stopnia upośledzenia i w sumie nic nie jest wiarygodne przed upływem 3 roku życia dziecka, jest zbyt wiele zmiennych i nieprzewidywalnych faktów, które określą co należy zrobić aby wyrokować o przyszłości dziecka.
To bardzo dobrze, że nie zaniedbujesz żadnej z dróg szukania zarówno przyczyn, jak i sposobów leczenia Stefka, trzymaj rękę na pulsie i staraj nie poddawać rozpaczy, jest na to za późno, teraz należy zrobić wszystko, aby dowiedzieć się co można zrobić aby pomóc sobie a zwłaszcza Młodemu.
Honoratko wierzę w pozytywne zakończenie Historii Stefcia, wiem że da radę dzięki Wam i nawet jeśli będzie trochę inaczej reagować na niektóre bodźce, to będzie wspaniałym człowiekiem i mężczyzną, w pełni samodzielnym i samowystarczalnym, a to jest najważniejsze.
gorzkajakmokka,
Cieszę się że pojawiasz się na naszym Forum, Pozdrawiam Was serdecznie

Honoratko, wiem, że świat się niekiedy wali w gruzy w ciągu jednej chwili... ale pamiętaj że ze zgliszcz powstają nowe domy.
Wiem, że jest Wam w tej chwili bardzo ciężko pozbierać się po takiej diagnozie, ale pamiętaj, że tak naprawdę to jest dopiero początek drogi, bardzo trudnej i bolesnej, ale dopiero za parę lat będziesz wiedzieć w jakim stopniu autyzm dotyka Wasze dziecko, wiem że jest kilka stopni według których określa się stopień funkcjonowania i samodzielności dzieci dotkniętych autyzmem...
Macie wstępnie postawioną diagnozę, macie czas na przygotowanie się zarówno fizycznie jak i psychicznie do rehabilitacji i wyboru metody przygotowania Stefcia do dalszego, w miarę samodzielnego życia.
Kochani pamiętajcie, że przed Wami trudna droga, ale macie dostatecznie dużo czasu, aby przygotować się do niej...a to jest już naprawdę wiele.
Pamiętajcie, że cały czas jesteśmy z Wami.

Witaj Honoratko, Czekamy wszyscy na wynik konsultacji z lekarzami w sprawie Stefcia, nie pozwól nam żyć zbyt długo w niepewności.
Pozdrawiam serdecznie Wszystkich

Honoratko jesteśmy z Wami wszystkimi każdego dnia zarówno w naszych myślach jak i modlitwach...
Myślę jednak, że powinnaś wierzyć, że Wasz syn, nawet jeśli jest w jakiś sposób zagrożony, to nie znaczy, że jest skazany, wszystko jest dopiero przed nim rehabilitacja, leczenie i Wasza praca aby był normalnym szczęśliwym dzieciakiem i człowiekiem
Pozdrów od nas Mamusię i całą rodzinę

Honoratko.
Strasznie ciężko czyta się to co piszesz...
Ale wydaje mi się że zaczynasz panikować zupełnie bez potrzeby, wiem że jako Matka jesteś specjalnie uwrażliwiona na niedociągnięcia swojego dzieciaczka, masz do tego pełne prawo, świadomość, że nie wszystko jest tak jak powinno być, nie jest diagnozą lekarską.
Wiem, że chcąc pomóc swojemu dziecku, musisz mieć pełen obraz, tego co dotyczy Stefcia, musisz znać nazwę choroby, musisz wiedzieć w jakim stopniu choroby znajduje się i jakie są możliwe zagrożenia i możliwości rehabilitacji.
Wyciąganie przedwczesnych wniosków, snucie czarnych scenariuszy nie ma najmniejszego sensu.
Rak jest ciężką chorobą, często śmiertelną i niosącą ze sobą niekiedy niewyobrażalne cierpienia zarówno fizyczne jak i psychiczne, ale ludzie z nią żyją niekiedy bardzo długie lata.
Autyzm jest też trudną chorobą, ale jeszcze nie wiesz czy dotyczy to Twojego syna, ale pamiętaj że istnieje możliwość rehabilitacji i nauki przystosowania się do życia samodzielnego lub na bardzo wysoko funkcjonującym poziomie samodzielności.
Wiem że jeśli będzie taka konieczność zapewnisz swojemu synowi wszystko co niezbędne aby stał się pełnowartościowym człowiekiem, bez konieczności stałego nadzoru i kierowania jego życiem, aby stał się samodzielny samowystarczalny.

Honorato, Pomóż sobie i swojej rodzinie, zacznij postępować racjonalnie bez dołowania siebie i swojego otoczenia, teraz jesteście Wszyscy sobie potrzebni, ale jako osoby trzeźwo myślące i działające wspólnie na rzecz Mamusi i Twojego Synka.
Wyobrażanie sobie jak będzie wyglądało Wasze życie za 10, czy 30 lat jet po prostu w tym momencie zupełni niepotrzebne i niczemu dobremu nie służy...
Choroba uczy pokory i cierpliwości, myślałem, że podczas choroby Mamusi trochę już nauczyłaś że pośpiech nie jest najlepszym doradcą...
Poczekaj na diagnozę i opinię specjalistów, później będziemy się martwić co zrobimy z tą wiedzą
Pozdrawiam Waszą Trójkę oraz Mamusię

[ Dodano: 2012-09-03, 22:03 ]
http://www.youtube.com/wa...feature=related

Honoratko zaniepokoiła mnie informacja o chorobie Stefcia...
Co się dzieje? czy doszło do jakichś nowych faktów? do nowych informacji?
czekamy na więcej szczegółów.
Pozdrawiam serdecznie

Witaj Honoratko.
Cieszę się niezmiernie dobrą kondycją Twojej Mamusi, to naprwdę wspaniała wiadomość, Gratuluję z całego serca :flower:

Zawsze nie trawiłem głupoty i bezduszności zwłaszcza u osób, które powinny wykazywać wszystkie cech wprost przeciwne do podanych wyżej, dlatego lekarze, sędziowie, ludzie opinii od których zależy nasza przyszłość, nasze zdrowie i życie bez cienia zrozumienia, empatii ogłaszają hipotezy nie znajdujące swojego odbicia i uzasadnienia w dalszym życiu.
Według wszystkich standardów nie diagnozuje się autyzmu u dzieci poniżej 3 roku życia.
Jest to standard światowy, jedynie skończony kretyn podejmuje się takiej diagnozy.
Najlepiej jest powiedzieć jakąś głupotę i następnie patrzeć jak rodzice przechodzą kolejne etapy załamania nerwowego, jak próbują odnaleźć spokój i wiarę w inną przyszłość dla siebie i swojego dziecka...
To szczyt nieprofesjonalizmu i bezduszności.
Rozumiem, że należy jak najwcześniej rozpoznać zagrożenia, jak najszybciej wykonać wszystkie badania diagnostyczne, ale ogłosić wynik ogłosić dopiero w momencie kiedy jest się już bezwzględnie przekonanym o słuszności diagnozy, ale nigdy wcześniej.
Honoratko wierzę że Stefcio jest zdrowy i musicie tylko bardzo dużo z nim pracować, aby wyrównał swoje braki w stosunku do rówieśników.
Mam nadzieję, że moje przekonania potwierdzą lekarze w Polsce.
Życzę udanego urlopu i wspaniałych dni na kontynencie.
Pozdrawiam serdecznie :flower:

Honoratko co dobrego w Anglijej słychać, czy Ty już tylko tam ciałem a duchem już w Polszcze siedzisz/
Odzywaj się od czasu też u siebie, zaglądamy tu niekiedy :mrgreen:

Honoratko, cieszę się że u Mamusi wszystko jest w porządku, to bardzo dobra wiadomość i mam nadzieję że w poniedziałek potwierdzi to lekarz.
Cieszę się również że Stefcio daje Ci popalić, to jednak jest radość i szczęście obserwować takiego bombowca, który cudem tylko unika kantów stołu, schodów, nie zabija się 10000 razy w ciągu dnia...
Honoratko takie wiadomości na naszym Forum są jak źródlana woda na pustyni, fajnie się czyta właśnie takie wieści, pisz ich jak najwięcej...
Pozdrawiam Waszą Całą Rodzinę :flower:

Witaj Honoratko :flower:

Nie wiem czy to Stefcio tak bardzo Cię absorbuje, ale maleńki znak byłby mile widziany :cmok:

Honorata,
Strasznie cieszę się, że Twoje sprawy w pracy i życiu osobistym układają się zgodnie z Waszymi oczekiwaniami i potrzebami.
Zawsze twierdziłem, że nasze Polskie przyjazne rodzinie państwo można spokojnie umieścić pomiędzy Etiopią i Zimbabwe tak tutaj dzieje się z pomocą pracującym Mamusiom...
Okazuje się że za płacone w Polsce podatki można liczyć jedynie na to że podatki będziemy płacić dalej, natomiast o opiece możemy poczytać w kolorowych gazetach.
Honoratko, doskonale rozumiem Twoje podejście do roli Mamusi w wychowaniu Stefcia... wiem, że chcesz aby Babcia cieszyła się swoim wnuczkiem, bez obciążania Jej poczuciem obowiązku...
Pamiętaj jednak, że dla podniesienia morale, dla podniesienia własnej oceny, poczucia przydatności, im więcej OBOWIĄZKÓW włożysz na Mamusię, tym lepszy stworzysz bodziec do tego aby czuła się niezbędna i ważna, co dla Jej zdrowia jest niezmiernie ważne i potrzebne.
Nie pozwól, aby sądziła, że to ty się Nią zajmujesz... zrób wszystko aby wiedziała, że bez Jej pomocy będziecie mieli z Darkiem konkretne problemy, zaoferuj jej wynagrodzenie za Jej pracę aby podkreślić wagę tego co będzie robiła i tak z największą wdzięcznością i miłością.
Honoratko myślę że wiele osób przyzna mi rację, dlatego już dziś zastanówcie się z Mężem nad tą strategią.
Pozdrawiam serdecznie :flower:

Witaj Honoratko :flower:

Pogoda w całej Europie dyskusyjna a wyspy zawsze miały swoją legendę...
Czytam to co piszesz o Stefku... myślę że Angole ze swoim poczuciem humoru nie mają świadomości ile kosztuje traktowanie ich durnego poczucia doskonałości z odpowiednim dystansem, że durna uwaga rzucona na marginesie rozmowy, może doprowadzić do poważnego kryzysu zaufania do autorytetu medycznego.
Cieszę się że Stefek ma w bardzo poważnym miejscu opinie angielskich specjalistów i rozwija się w swoim tempie zgodnie ze swoimi predyspozycjami...
I niech tak zostanie
Pozdrawiam serdecznie :flow:

Kruszynko.
Tutaj w obecności Honoraty i jej gości powiem tylko tyle:
Jesteś cudownym przykładem tego co nauczyliśmy się określać mianem zakochania....
Wszystkie te pierdoły które opowiadają o Julii... na Twoim przykładzie są po prostu z księżyca, a Romeo jak zwykle jest zwykły ćwokiem.
Twój Mąż jest wyjątkowym szczęściarzem...

Witaj Honoratko :flower:

Ucałuj proszę swoich facetów...
Ciebie ściskam serdecznie :cmok: