Znaleziono 1 wynik

moj tata leczony byl w Anglii gdyz tu mieszkamy chorowwal na DRP przezyl 13 miesiecy ,tutaj czyli w Anglii wszystko wyglada inaczej opieka nad pacjentem ,sposob komunikacji z pacjentem ,dostep do badan lekarstw {przez caly okres choroby Taty nie zaplacilismy nawet raz za jakikolwiek lek a bylo ich mnostwo } i wogole wszystko ,moze nie powinnam tego tak napisac i jesli kogos uraze z gory przepraszam ale wlasnie dzieki temu ze w Anglii jest taki poziom leczenia uwazam ze Tata o wiele lepiej przeszedl przez chorobe niz mialoby to miejsce w Polsce .Bardzo bym chciala zeby w Polsce ten poziom byl zblizony i wreszcie sie wyrownal to standardow europejskich mamy takich dobrych lekarzy ,wystarczyloby tylko troche bardziej zadbac o komfort pacjenta a przeciez nie ma nic wazniejszego niz ulepszenie sampoczucia chorej osoby .Juz sam fakt przyjmowania chemii jest duzym stresem ,nie rozumiem jak mozna pozwolic aby osoby oczekujece na chemie staly na korytarzu !zastanawia mnie tylko gdzie ida pieniadze ktore placimy na sluzbe zdrowia i nie sa one wcale male .bylam z Tata kilka razy gdy przyjmowal chemie ,w Anglii wyglada mniej wiecej to tak np. w poniedzialek badania krwii i krotka konsultacja z onkologiem prowadzacym pacjent ma tyle czasu z lekarzem ile mu potrzeba ,nikt go nie pogania ma mozliwosc zadania pytan itp . nastepny dzien podanie chemii , w poczekalni jest duzo miejsca spokojnie mozna przyjsc z kims z rodziny jest automat z napojami goracymi . podczas podawania chemii jest pielegniarka ktora pilnuje czy cos nie potrzeba pacjentowi przynosza kawe ,kanapki dla pacjenta niejednokrotnie proponowali kawe itp osobie ktora towarzyszyla tacie ,wszystko milo sympatycznie i bez pospiechu czlowiek czuje sie jak bylby jedynym pacjentem .Chcialabym doczekac czasow tego poziomu w Polsce ...

pozdrawiam