[Kołysanka]

Dobry wieczór,

chciałabym zapytać o opinie dotyczące sytuacji mojej mamy (57 lat).
W 2012 zdiagnozowano u niej raka szyjki macicy. Zastosowano chemioterapię, radioterapię i leczenie operacyjne (usunięcie macicy i jajników).

Mieliśmy dwa lata spokoju, po których mama zaczęła wymiotować - zwracała prawie każdy posiłek.
Trafiła do szpitala, gdzie nic z nią nie robiono przez 10 dni, jedynie karmiono dożylnie (schudła wtedy 10 kg!) - niesamowite, jak człowiek może się zmienić w tak krótkim okresie.
Po 10 dniach lekarze zdecydowali się na operację - i okazało się, że rak niestety powrócił i spowodował niedrożność jelit.
Lekarz wyraził się, jakoby w środku był "przykry widok". Nowotwór był też już rozsiany po całej otrzewnej.
Zastosowano chemioterapię.
Niestety, mama dostała uczulenia na cis-platynę i chemioterapii nie można było kontynuować.
Tomografia po chemioterapii wykazała 2 cm nowy twór oraz niezmniejszenie się się nowotworu w otrzewnej.

Od ostatniego wlewu minęły dwa miesiące, mama nie ma żadnych bólów, poza tym, że jest bardzo chuda i słaba, funkcjonuje dość normalnie, może nawet podróżować po pobliskich miejscowościach z moim tatą.
Dwa tygodnie temu zaczął powiększać jej się brzuch, zbiera się płyn nowotworowy.

Lekarze stwierdzili, że nic już nie mogą zrobić i mama ma przejść pod opiekę przychodni paliatywnej.
Wydaje mi się to dziwne, bo poza powiększonym brzuchem i bardzo okazjonalnymi wymiotami nic się nie dzieje i mama funkcjonuje normalnie (w sensie nie leży w łóżku, normalnie je, wychodzi na spacery)...

Chciałabym prosić o poradę - czy sytuacja rzeczywiście wygląda na beznadziejną?
Czy warto korzystać z opcji medycyny alternatywnej?
I jakiego rozwoju choroby można się spodziewać?

Bardzo dziękuję za wszelkie odpowiedzi!
Może ktoś ma bliską osobę w podobnej sytuacji? Z chęcią nawiążę kontakt...

[patomorfolog z CO]

Nie ma nic dziwnego w tym ze zaproponowali pomoc opieki paliatywnej -załatwiaj to.
Mama na razie chodzi i pozornie nie jest źle, ale sytuacja się może zmienić /pogorszyć w każdej chwili.

[Kołysanka]

Dziękuję bardzo za odpowiedź!

Trudno się z tym pogodzić, że medycyna nic już nie może zrobić, chociaż chora osoba wciąż jeszcze funkcjonuje w miarę normalnie. Załączam ostatnią tomografię - jak na moje oko laika oczywiście proces nowotworowy jest zaawansowany, ale wiele narządów jest wciąż nietkniętych. Czyli rzeczywiście jedyne co zostaje to czekać biernie na rozwój choroby?
Pozdrawiam serdecznie...

[Kołysanka]

Byłabym bardzo wdzięczna, gdyby ktoś mógł wyrazić swoje zdanie o wynikach tego badania tomograficznego. Na moje oko laika nie wygląda to tragicznie, a jednak zaprzestano leczenia. Czy rzeczywiście nic nie da się zrobić?
Jesteśmy zrozpaczeni...

[Richelieu]

Kołysanka napisał/a:

Na moje oko laika nie wygląda to tragicznie

Rzeczywiście, mowa jest "jedynie" o progresji płynu w jamie otrzewnowej, nacieków otrzewnowych
oraz o pojawieniu się w miednicy mniejszej zmiany mogącej być wznową choroby.
Pozostałe narządy i lokalizacje nie wykazują cech progresji choroby.
Cudzysłów stąd, że pomimo tego mamy do czynienia z chorobą w stadium rozsiewu,
co niestety nie pozwala liczyć na wyleczenie.

Kołysanka napisał/a:

a jednak zaprzestano leczenia. Czy rzeczywiście nic nie da się zrobić?

Da się - ale trzeba to zrobić w odpowiedni sposób (podać to i tyle, co bardziej pomoże niż zaszkodzi)
i w odpowiednim czasie, kiedy oddziaływania leczenia będzie optymalne (więcej na ten temat napisałem tutaj).
W skrajnie niekorzystnej sytuacji optymalnym postępowaniem może być rezygnacja z leczenia przyczynowego
i zastosowanie jedynie objawowego.

[Kołysanka]

Drogi Richelieu,
bardzo dziękuję za odpowiedź!

Richelieu napisał/a:

Da się - ale trzeba to zrobić w odpowiedni sposób (podać to i tyle, co bardziej pomoże niż zaszkodzi) i w odpowiednim czasie, kiedy oddziaływania leczenia będzie optymalne (więcej na ten temat napisałem tutaj). W skrajnie niekorzystnej sytuacji optymalnym postępowaniem może być rezygnacja z leczenia przyczynowego i zastosowanie jedynie objawowego.

Przeczytałam posty pod zamieszczonymi przez Ciebie linkami, dziękuję.
Problem w tym, że lekarze swtierdzili, że mama w tej chwili może już tylko korzystać z leczenia objawowego. Nie wiem, czy miałes okazję przeczytać w moim poprzednim poście, że mama miała wstrząs anafilaktyczny w czasie chemioterapii i stwierdzono alergię na cisplatynę. Przypuszczam, że to mogło zadecydować o zaprzestaniu leczenia, nawet takiego, które zatrzymałoby rozwój choroby na jakiś czas.
Czy w takim razie powinniśmy po prostu kontaktować się z innymi lekarzami?

Wczoraj mama trafiła do szpitala, bo miała atak padaczki. Zrobiono tomografię, ale nic nie wykazała. Czy atak padaczkowy może być z niedożywienia? (mama dużo wymiotuje, a brzuch wypełniony płynem chyba też nie sprzyja perylstatyce i wchłanianiu...)

[Richelieu]

Kołysanka napisał/a:

Czy w takim razie powinniśmy po prostu kontaktować się z innymi lekarzami?

Oczywiście możecie, chociaż raczej ich opinia nie będzie różniła się od obecnie prowadzącego leczenie.

Podane przez Ciebie informacje wskazują na to, że niestety raczej nie ma dużych możliwości stosowania bardziej intensywnych form leczenia poza terapią objawową.