Tam-tam-taram:
BEATAK napisała: "zarówno onkolodzy u których byłam, jak i lekarz prowadzący mówili,że pierwszy wynik może nie być wówczas wiarygodny - ten obecny jest chyba właściwy.Ale co dalej..."
Zarówno onkolodzy u których byłam, jak i lekarz prowadzący mówili,że pierwszy wynik może nie być wówczas wiarygodny - ten obecny jest chyba właściwy.Ale co dalej...
Ponieważ nowotwór ogniskowo nacieka błonę mięśniową pęcherza, co oznacza stadium inwazyjne (T2),
odpowiednie Zalecenia (2013 r.) przewidują w takim przypadku usunięcie pęcherza moczowego jako standardowe postępowanie,
alternatywnie w niektórych przypadkach postępowanie oszczędzające z zastosowaniem chemio-/radioterapii (str. 363):
Cytat:
Rak pęcherza moczowego naciekający mięśnie ściany pęcherza
W większości krajów cystektomia radykalna stanowi metodę referencyjną leczenia naciekającego raka pęcherza. Nadal podstawową metodą jest chirurgia otwarta, ale rośnie znaczenie metod laparoskopowych i robotowych. Cystektomia radykalna polega na wycięciu pęcherza moczowego, stercza i pęcherzyków nasiennych u mężczyzn oraz macicy z przydatkami u kobiet. Zwykle usuwa się dystalne odcinki moczowodów, zaś w przypadku CIS uzasadnione jest przeprowadzenie doraźnego badania histologicznego skrawków pobranych z kikutów moczowodów. Wycięcie cewki moczowej zaleca się obecnie w przypadku zajęcia przez guz szyi pęcherza u kobiet i sterczowego odcinka cewki moczowej u mężczyzn.
Limfadenektomia ograniczona polega na wycięciu węzłów chłonnych biodrowych i zasłonowych, a rozszerzona obejmuje: węzły chłonne zasłonowe, biodrowe wewnętrzne, zewnętrzne i wspólne, przedkrzyżowe oraz węzły okolicy rozwidlenia aorty. Podczas radykalnej cystektomii pożądane jest wycięcie przynajmniej 15 węzłów chłonnych, co spełnia kryteria rozszerzonej limfadenektomii.
Dostępne są 4 główne sposoby nadpęcherzowego odprowadzenia moczu po radykalnym wycięciu pęcherza: przez izolowany fragment jelita krętego (ileal conduit — reteroileocutaneostomia), szczelny zbiornik jelitowy, zastępczy pęcherz jelitowy lub ureterosigmoideostomia oraz ureterocutaneostomia. Powikłania pooperacyjne należy oceniać według 5-stopniowej klasyfikacji Claviena.
Na wybór metody leczenia mogą wpływać stan ogólny i wiek chorego — do cystektomii kwalifikuje się młodszych chorych, bez chorób współistniejących.
Na podstawie badań populacyjnych stwierdzono, że około 40% chorych na naciekającego RPM uznaje się za nieodpowiednich kandydatów do radykalnego wycięcia pęcherza. Uzasadnioną alternatywą w tej grupie chorych może być leczenie chirurgiczne oszczędzające pęcherz, uzupełnione CTH neoadiuwantową lub adiuwantową i/lub napromienianiem.
Zasadniczym wskazaniem do radykalnego wycięcia pęcherza jest rak naciekający błonę mięśniową pęcherza (T2–T4a, N0–NX, M0). Inne wskazania obejmują guzy powierzchowne dużego ryzyka (T1G3 oraz Tis oporny na terapię BCG) i rozległe zmiany brodawczakowate, których nie można wyleczyć metodami oszczędzającymi pęcherz moczowy. Cystektomia ratująca jest wskazana u chorych, u których leczenie zachowawcze nie jest skuteczne, lub w sytuacjach nawrotu po leczeniu oszczędzającym pęcherz, a także u chorych na nabłonkowe nowotwory złośliwe o charakterze innym niż urotelialny (nowotwory znacznie mniej podatne na CTH i RTH niż rak z nabłonka przejściowego). Częstość zajęcia węzłów chłonnych oraz występowanie przerzutów odległych zależą od cechy T (tab. 18).
_________________ Solve calceamentum de pedibus tuis: locus enim, in quo stas, terra sancta est [Ex: 3, 5]
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum