Znalezionych wyników: 18

wczoraj z dziećmi wyszliśmy na swierze powietrze, bawiliśmy się i nagle mój mały ancymon wpadł do wody zmoczył sobie spodnie, ja do niego
-Kubuś choć szybko do domku, rozbieraj się , rozbieraj się do rosołu.
-MAMO ALE DZISIAJ POMIDORÓWKA :mrgreen:

to u mnie podobie...

odbieram ich ze szkoły około 13 obiad jedzą o 12 w szkole juz w casie drogi powrotnej płaczą że głodni są ,syt się powtórzyła parę razy, poszłam do nauczycilki i pytam czy oni w ogóle coś jedzą w szkole .- popatrzyła na mnie i powiedziała tak jedzą nawet 3 razy zupkę jedzą okładki...

nie wiem co oni sobie o mnie pomyśleli ze głodze dzieci pewnie....
oj a oni apetycik mają...

ja już na te ich głody mam sposób jak gdzieś jedziemy w czasie drogi daje im kanapi :lol:

dzisiaj miałam wizyte księdz mąż pojechał odebrać dzieci ze szkoły ja na szybko przyzykowałam kanapki i jajecznice na przegryzke żeby nie byli głodni ,choć w szkole jedzą obiady, ogólnie dzieci zjadły ale brakowało im obidu domowego marudziły( a ja nie chciałam rozkładać garów bo do salonu przechodzi sie przez kuchnie , mąż pojechał do pracy , dzieci marudził ze chcą zupę powiedziałam im że jak księdz pójdzie zrobie im frytki

ksiądz przyszedł, porozmawiał ze mną dziećmi ogólnie miło i przyjemnie i mójKubuś nagle wypalił .
-wiesz że ja głodny jestem od kąd wróciłem ze szkoły?
ksiąc i tak miał już wychodzic , zaśmiał się i powiedział zaraz mma Ci da jedzonka tlko wyjdę...

kurcze mam czasem ochotę go udusić ja jest w domu to muszę wmuszać w niego jedzonko a jak ktoś przyjdzie lub jesteśmy u kogoś to od razu głodny jest, głupio mi nie raz jest czasami jak pojadę do szwagierki nawet jak po obiedzie jesteśmy Kuba wchodzi d Cioci i mówi czesć Ciocia daj mi jeść bo głodny jestem :roll:

Jan Zielarz w Ekspresie łódzkim napisał:

Kiedyś w końcu przyjdzie do ciebie dziecko i będziesz musiał odpowiedzieć na takie pytanie: Skąd się biorą dzieci?

Oczywiście można spróbować w tradycyjny sposób i rzucić na odczepne:
– Stasiu, dzieci przynoszą bociany.

Jeśli jednak Staś będzie dociekliwy, to zapyta, skąd w takim razie bociany biorą dzieci i rozmowa zacznie się komplikować. Może więc lepiej na Stasia od razu huknąć:
– A lekcje już zrobiłeś?!

Można też chłopaka odesłać do komputera:
– A wygoogluj sobie odpowiedź, bo ja nie mam teraz czasu...

Najłatwiej przeprowadzić rozmowę uświadamiającą ojcu, który pracuje w branży komputerowej.
Jeśli dzieciak też kuma już co nieco z sieci, to zrozumie, gdy dowie się, że tata poznał mamę na chatroomie. Potem mama i tata spotkali się w cyberkafejce i mama zrobiła tacie w toalecie downlanda z jego memory sticka. Kiedy tata miał już gotowego uploada, mama zauważyła, że nie mają firewalla, ale było już za późno, żeby nacisnąć cancel.
Wcisnęli więc razem enter i otrzymali komunikat: „Czas kopiowania 9 miesięcy”.

[ Dodano: 2012-11-19, 17:49 ]
proszę o przeniesienie powyższego posta do ,, opowiadanka z przymrużeniem oka,,

[ Komentarz dodany przez Moderatora: Richelieu: 2012-11-19, 17:55 ]
Enter. :mrgreen:

Kobiety ... takie jesteśmy

))

Nie czytam żadnych instrukcji. Wciskam
guziki, aż zadziała. Nie potrzebuje alkoholu, żeby narobić sobie
obciachu. I bez alkoholu daję radę:-)
Gdybym była ptakiem,od razu bym
wiedziała, kogo najpierw obsrać.. Nie jestem rozkapryszona,
tylko"emocjonalnie elastyczna"!
Najpiękniejsze słowa świata: "Idę na zakupy"
Nie mam żadnych dziwactw! To są "special effects"!
Kobiety powinny wyglądać jak kobiety, a nie wytapetowane kości!
Przebaczyć i zapomnieć? Ani nie jestem Jezusem, ani nie mam Alzheimera!
My kobiety jesteśmy aniołami, a gdy się nam podetnie skrzydła lecimy
dalej – na miotle! Bo w końcu jesteśmy elastyczne!!!
To nie jest żaden tłuszcz! To "erotyczna powierzchnia użytkowa"!
Gdy Bóg stworzył mężczyznę, obiecał, że idealnego faceta będzie można spotkać na
każdym rogu...., a potem uczynił ziemię okrągła.
Na moim nagrobku niech będzie napis: "Co się głupio gapisz? Też bym wolała leżeć teraz
na plaży!"
Tak tak..., my kobiety jesteśmy bowiem jedyne w swoim rodzaju...

W pewnej popegeerowskiej wsi mieszkał stary Mateusz Kita. Pewnego letniego dnia siedział sobie przed domem i spoglądał na świat. Około południa żar lał już się z nieba niesamowity i Mateusz podjął decyzję. Wyjął ze skrzyni ostatnie pieniądze, które zostały mu z emerytury, poszedł do obory i odnalazł stary jeszcze przedwojenny, solidny kanister i poczłapał z tym wszystkim do gospody w oddalonym o trzy kilometry miasteczku. Tam kazał sobie nalać pełny kanister złotego, pysznego piwa, zapłacił ostatnimi pieniędzmi i mimo ciężaru i ogromnej spiekoty wesoło podreptał w stronę domu, myśląc już o tym jak wpuści kanister do studni a potem będzie popijał super schłodzone piweczko. Gdy był już niedaleko chałupy zobaczył leżącą przy drodze zakorkowaną butelkę. Podniósł ją i wyciągnął korek. Wtedy z butelki wyleciał Dżin i odezwał się w te słowa:
- Za to, że mnie uwolniłeś z niewoli spełnię twoje jedno życzenie.
Żar już wręcz kapał z nieba. Mateusz Kita zastanowił się, uśmiechnął się do siebie i powiedział:
- Chciałbym aby ten kanister był zawsze pełny piwa tak jak teraz.
- OK, zrobione - powiedział Dżin i zniknął.
Właśnie mija siedem lat jak stary Kita wszystkimi możliwymi narzędziami próbuje otworzyć ten p********y kanister...

Po pracowitej nocy zmęczona Komarzyca wracała do domu.
Marzyła tylko o jednym: Przysiąść w spokoju i przetrawić krwistą kolację, za którą musiała się tyle nalatać.
Pracowity Kornik rył kolejne tunele i drążył przez cały dzień.
Zleceń napływało mnóstwo, nie miał nawet chwili wytchnienia.
Postanowił zrobić sobie przerwę na papierosa i wyszedł na zewnątrz.
I wtedy się spotkali.
Kornik patrzył na ponętne ciało Komarzycy, a ta, obrzucała zaciekawionym spojrzeniem jego muskularne ciało
- Bzzz bzzz... - szepnęła Komarzyca.
- Bezy bezy - odparł Kornik.
To była miłość od pierwszego bzyknięcia.
Kochali się jak szaleni, nie przejmując się niczym.
Plotka z szybkością błyskawicy rozeszła się po łące.
I wtedy zaczęły się trudności. Świat stanął im naprzeciw.
Postanowili zalegalizować związek. Rodziny odwróciły się od nich, a znajomi nie chcieli już ich znać.
Zostali wyklęci, odrzuceni od reszty społeczeństwa. Niedługo później urodziło się dziecko...
Potwór zrodzony z krwiopijcy Komarzycy i niestrudzonego drążyciela Kornika.
Poczwara, przed którą wszyscy będą uciekać.
- Dziecko, które tylko rodzice będą kochać...
Z kołyski swymi złośliwymi oczkami spoglądał na rodziców...

Tak narodził się ..... KOMORNIK!!!

STRUKTURA UCZELNI

REKTOR

Przeskakuje najwyższe budynki za jednym zamachem
Jest silniejszy od lokomotywy
Jest szybszy od pocisku
Chodzi po wodzie
Rozmawia z Bogiem

PROREKTOR

Przeskakuje niskie budynki za jednym zamachem
Jest silniejszy od lokomotywy parowej
Czasami dogania pocisk
Chodzi po wodzie, gdy morze jest spokojne
Rozmawia z Bogiem, jeżeli otrzyma specjalne pozwolenie

DZIEKAN

Przeskakuje niskie budynki z rozbiegu i o tyczce
Jest prawie tak silny jak lokomotywa parowa
Potrafi strzelać z pistoletu
Chodzi po wodzie na krytym basenie
Czasami Bóg zwraca się do niego

PRODZIEKAN
Ledwo przeskakuje budkę portiera
Przegrywa z lokomotywa
Czasami może trzymać broń bez obawy o samookaleczenie
Bardzo dobrze pływa
Rozmawia ze zwierzętami

PROFESOR

Odbija się na ścianach próbując przeskoczyć jakikolwiek budynek
Może zostać przejechany przez lokomotywę
Nie dostaje amunicji
Pływa pieskiem
Mówi do ścian

DOKTOR

Wbiega do budynków
Rozpoznaje lokomotywę dwa na trzy razy
Moczy się pistoletem na wodę
Utrzymuje się na wodzie tylko dzięki kamizelce ratowniczej
Bełkocze do siebie

MAGISTER

Wchodzi do budynków, pod warunkiem, że są tam obrotowe drzwi
Nie wie, co to jest lokomotywa
Ma ranę postrzałową przez środek głowy po pistolecie na wodę
Na wodzie utrzymuje go helikopter ratowniczy
Nie ma języka, tylko krawat

INŻYNIER

Nie wie, co to są drzwi
Loko... coo???
Leży zabity widokiem pocisku
...Na dnie kałuży, po której chciał przejść
Nawet nie oddycha

PANI Z DZIEKANATU

Podnosi budynki i przechodzi pod nimi
Zwala lokomotywę z torów
Łapie pocisk zębami i go rozgryza
Zamraża wodę jednym spojrzeniem
Jest Bogiem

może to i nie tekst ale oko trzeba przymknąć

http://www.blog.mediafun....-o-swoim-tacie/

a to jest dla rodziców -kochane dzieci http://www.youtube.com/wa...A&feature=share

[ Dodano: 2012-09-01, 10:20 ]
a to już tekścik jak powinno być

Dla wszystkich szczęśliwych rodziców

Pewna matka wraca wieczorem do domu i znajduje taki oto liścik :

Kochana mamusiu,
Przykro mi, że muszę ci powiedzieć, że wyprowadzam się z domu do mojego chłopaka.
To miłość mojego życia.
Powinnaś go poznać, jest taki cudny z tymi swoimi tatuażami, piercingiem, a w dodatku ma super motor.
Ale to jeszcze nie wszystko, kochana mamo.
Wreszcie udało mi się zajść w ciążę, a Abdoul mówi, że będziemy wieść cudowne życie w jego przyczepie pośrodku lasu.
Abdoul chce mieć ze mną dużo dzieci. Ja też o tym marzę.
Zdałam sobie wreszcie sprawę z tego, że marihuana jest zdrowa i uśmierza ból. Będziemy ją uprawiać i rozdawać naszym przyjaciołom, żeby nie cierpieli, gdy będą na głodzie
(jak im zabraknie heroiny, czy kokainy).
W międzyczasie, mam nadzieję, naukowcy wynajdą wreszcie jakieś lekarstwo na AIDS, żeby Abdoul poczuł się trochę lepiej. Wiesz, on naprawdę na to zasługuje.
Nie martw się o mnie, mamusiu, mam już 13 lat i mogę sama się o siebie zatroszczyć. A nawet, gdyby mi brakowało trochę doświadczenia, to rekompensuje to Abdoul, w końcu ma 44 lata…
Mam nadzieję, że niedługo będę mogła cię odwiedzić, żebyś poznała swoje wnuki. Ale najpierw jadę przyczepą z Abdoulem do jego rodziców, żebyśmy mogli wziąć ślub. To mu się przyda, żeby dostał wreszcie kartę stałego pobytu.

Twoja kochająca córka

PS :
Plotę bzdury, mamusiu. Jestem u sąsiadów ! Chciałam po prostu ci powiedzieć, że w życiu zdarzają się gorsze rzeczy niż karteczka z ocenami, którą znajdziesz na nocnym stoliku…

A oto odpowiedź tatusia :

Przekazałem list twojej matce. Czytając go dostała zawału sera i musieliśmy zawieźć ją do szpitala. W tej chwili leki jeszcze utrzymują ją przy życiu. Kiedy wyjaśniłem naszym adwokatom co się stało, polecili nam się ciebie wyrzec. Nie jesteś już więc naszą córką i wykreśliliśmy cię z naszych testamentów. Wyrzuciliśmy do śmieci wszystkie twoje rzeczy i zaadaptowaliśmy twój pokój na graciarnię. Zmieniliśmy również zamki w drzwiach. Będziesz musiała znaleźć sobie jakieś mieszkanie, ale nie próbuj nawet użyć naszej karty kredytowej – anulowaliśmy ją. Zamknęliśmy też twoje konto w banku (pieniądze, które na nim były, pójdą na leczenie twojej matki). Nie próbuj do nas dzwonić i prosić o pieniądze, zresztą i tak rozwiązaliśmy umowę na twoją komórkę. Twoje stare zabawki, instrumenty muzyczne, kolekcję CD i zdjęcia sprzedaliśmy sąsiadowi (temu, co mówiłaś, że podgląda cię przez okno jak się ubierasz). Ach, oczywiście będziesz musiała znaleźć sobie jakąś pracę, bo nie będziemy dłużej płacić ani za ciebie, ani za twoją naukę, ani za lekcje muzyki. Gdybyś nie mogła znaleźć pracy i mieszkania, radzę ci skontaktować się z Paulo. To gość, którego poznałem w wojsku, nie wiem dokładnie czym się zajmuje… ale wysłałem mu twoje zdjęcie i odpisał mi, że taka dziewczyna jak ty nie będzie miała żadnych problemów z utrzymaniem się w niektórych krajach afrykańskich, które on akurat dobrze zna. Zresztą mógłby ci pomóc.
Mam nadzieję, że będziesz bardzo szczęśliwa na twojej nowej drodze życia.

Człowiek, którego nazywałaś Tatusiem

PS :
Kochanie, to tylko żart. Oglądam właśnie telewizję z twoją matką, która czuje się świetnie. Chciałem tylko ci uświadomić, że w życiu zdarzają się gorsze rzeczy niż 8 tygodniowy szlaban na telewizję i wszystkie wyjścia z domu za fatalne oceny i za twój malutki żarcik.

roman1130, wszystko jest przecież wyjaśnione

zresztą Richelieu ma coś w swoim profilu który upoważnia i pozwala na czepianie się

Kwoka

Proszę pana, pewna kwoka
Traktowała świat z wysoka
I mówiła z przekonaniem:
- Grunt to dobre wychowanie!

Zaprosiła raz więc gości,
By nauczyć ich grzeczności.

Osioł pierwszy wszedł, lecz przy tym
W progu garnek stłukł kopytem.
Kwoka wielki krzyk podniosła:
- Widział kto takiego osła?!

Przyszła krowa. Tuż za progiem
Zbiła szybę lewym rogiem.
Kwoka, gniewna i surowa,
Zawołała: - A to krowa!

Przyszła świnia prosto z błota.
Kwoka złości się i miota:
- Co też pani tu wyczynia?
Tak nabłocić! A to świnia!

Przyszedł baran. Chciał na grzędzie
Siąść cichutko w drugim rzędzie,
Grzęda pękła. Kwoka wściekła.
Coś o łbie baranim rzekła

I dodała: - Próżne słowa,
Takich nikt już nie wychowa,
Trudno... Wszyscy się wynoście!
No i poszli sobie goście.

Czy ta kwoka, proszę pana,
Była dobrze wychowana?

TEN WIERSZYK DEDYKUJĘ WSZYSTKIM KWOKOM I KOGUTOM NASZEGO FORUM :lol:

[ Komentarz dodany przez Moderatora: Richelieu: 2012-08-25, 16:02 ]
:lol:

Rozumiem, że to przytyk do mnie, że za bardzo zwracam uwagę innym forumowiczom i wytykam im ich babole i potknięcia, słowem: czepiam się, jak pijany płota ... :oops:

Profesor i przewoźnik

Pewnego dnia jeden z najsławniejszych profesorów uniwersytetu,
kandydat do nagrody Nobla, dotarł nad brzeg jeziora.
Poprosił przewoźnika, by go wziął do swej łodzi na przejażdżkę po jeziorze.
Dobry człowiek zgodził się.
Gdy byli już daleko od brzegu, profesor zaczął go wypytywać.
Znasz historię ? Nie ! A więc jedna czwarta twego życia stracona.
Znasz astronomię ? Nie. A więc dwie czwarte twego życia poszły na marne.
Znasz filozofię ? Nie. A więc trzy czwarte twego życia są stracone.
Nagle niespodziewanie zaczęła szaleć okropna burza.
Łódka na środku jeziora kołysała się jak mała łupinka orzecha.
Przewoźnik przekrzykując ryk wiatru zapytał profesora: Umie pan pływać ?
Nie - odpowiedział profesor.
A zatem całe pana życie jest stracone ...

Romuś znalazłam coś może się tu nada.

Pewnego razu łódź przybiła do malej meksykańskiej wioski. Amerykański turysta podziwiając ryby złowione przez meksykańskiego rybaka zapytał ile czasu zajęło mu ich złapanie.

- Niezbyt długo - odpowiedział Meksykanin

- W takim razie, dlaczego nie zostałeś na morzu dłużej żeby złapać więcej takich ryb? - zapytał Amerykanin.

Meksykanin wyjaśnił, że ta mała ilość spokojnie wystarczy na potrzeby jego i całej jego rodziny.

- A co robisz z resztą wolnego czasu? - zapytał Amerykanin.

- Długo śpię, potem złowię kilka ryb, bawię sie; ze swoimi dziećmi, spędzam sjestę ze swoja żoną. Wieczorami wychodzę do wioski i spotykam się z moimi przyjaciółmi, wypijamy kilka drinków, gramy na gitarze, śpiewamy piosenki. Żyję pełnym życiem...

Amerykanin przerywa. - Ukończyłem studia MBA na Harvardzie, myślę, że mogę Ci pomóc. Powinieneś zacząć łowić ryby dłużej każdego dnia. Możesz zacząć sprzedawać ryby skoro będziesz łowić ich więcej. Mając dodatkowy przychód możesz kupić większą łódź. Za dodatkowe pieniądze, które przyniesie Ci większa łódź możesz kupić druga łódź i trzecią i tak dalej aż będziesz miał całą flotę statków. Zamiast sprzedawać swoje ryby pośrednikom będziesz mógł negocjować bezpośrednio z przetwórniami i może nawet otworzysz swoją własną fabrykę. Będziesz mógł wtedy opuścić tą małą wioskę i przeprowadzić się do Mexico City, Los Angeles albo nawet do Nowego Jorku! Stamtąd będziesz mógł kierować' swoimi interesami.

- Ile czasu mi to zajmie? - zapyta? Meksykanin.

- Dwadzieścia, może dwadzieścia pięć lat - odpowiedział Amerykanin.

- A co później?

- Później? Wtedy dopiero się zacznie - odpowiedział Amerykanin, uśmiechając się - Kiedy twój biznes będzie naprawdę duży, możesz zacząć sprzedawać akcje i robić miliony!

- Miliony? Naprawdę?... A co potem?

- Potem będziesz mógł przejść na emeryturę, mieszkać w małej wiosce na wybrzeżu, długo spać, bawić się z dziećmi, łowić czasami ryby, spędzać sjestę ze swoją żoną i spędzać wieczory bawiąc się ze swoimi przyjaciółmi...

* Morał tej historii: Pamiętaj, dokąd chcesz dojść w swoim życiu, bo może już tam jesteś!

o pęknę z dumy już mi klata urosła jakbym 5 lat się cofneła :mrgreen:

w nocy cos się znajdzie

mówisz i będziesz miał ale inni tez niech wklejają