Znalezionych wyników: 296

Z Łodzi polecam dr Dowgier

Zdrowia, równowagi, mądrości i samych dobrych wrażeń.

Zadzwoń po prostu do sekretariatu w Koperniku - sądzę, że jeśli profesor prowadzi prywatną praktykę to podadzą namiary http://www.teleradioterapia.kopernik.lodz.pl/
znalazłam jeszcze e-mail: jacek.fijuth@umed.lodz.pl

Bardzo mi przykro...

Całkowicie zgadzam się z opinią DSS. Forma przekazu jaką wybrano jest w najlepszym wypadku nietrafiona, w najgorszym nie na miejscu. A Panie pozujące do zdjęć nie promują dla mnie żadnej idei, a jedynie robią sobie dobry (?) PR (byc może z dobrej woli i poczucia misji).
Jak dla mnie - kompletne nieporozumienie

Śmierć jest integralną częścią życia i nie powinna być tematem tabu. Uważam, że dziecko jak najbardziej może uczestniczyć w rytualnym pożegnaniu jakim jest pogrzeb. To jak będziesz tłumaczyć dziecku śmierć w ogóle zależny oczywiście od Twojego światopoglądu. Nie wolno jednak w rozmowie z dzieckiem używać eufemizmów - należy nazywać rzeczy po imieniu, jeśli padają pytania, na które nie znasz odpowiedzi po prostu powiedz, że nie wiesz. Co do pogrzebu - Dobrze, by znalazł się ktoś, kto podczas pogrzebu będzie mógł się dzieckiem zająć, a kto nie jest zbyt silnie uwikłany w pożegnanie zmarłego emocjonalnie. Na pogrzebie mojego Taty, moja 2,5 roczną wtedy córeczką zajmowała się niania i moja przyjaciółka.

Pracujemy nad zaktualizowaną i bardziej profesjonalną ulotką, ale póki co dysponujemy starą wersją do wydruku, którą załączam.
Pozdrawiam

Rzeczywiście nie brzmi to dobrze :-(

Napisz jakie leki p /bólowe przyjmuje tata, czasami dodanie do przyjmowanych leków zwykłej pyralginy przynosi lepszą możliwość kontrolowania bólu.
Wiem, że jest to dla Was strasznie ciężka sytuacja, ale chyba nie pozostaje nic innego jak wytrzymać jakoś do tej prywatnej wizyty w czwartek, albo udać się raz jeszcze do przychodni i zrobić dziką awanturę oraz poprosić o odmowę skonsultowania taty na piśmie (ja bym tak zrobiła)

Dodam tylko, ze lekarz prowadzący również powinien być kompetentny jeśli chodzi o zlecenie odpowiedniego leczenie p/bólowego. Nie daj się odprawić z kwitkiem!

Uważam, że leczenie przeciwbólowe jest absolutnym obowiązkiem i w ogóle nie ma w tym przypadku nad czym się zastanawiać.
Również dla mojego Taty jak i dla zapewne większość chorych, których rokowania sa bardzo złe najważniejsze jest:

Cytat:

1) żeby nie bolało
2) żeby odejść godnie

awilem napisał/a:

Tyle, że nie leczony nowotwór rozsieje się w całym ciele i wtedy ból będzie nie do opanowani

Tutaj nie do końca się zgadzam, bo w przypadku chemioodpornych nowotworów i tak dojdzie do rozsiewu. Zależy co w tym przypadku rozumiemy pod pojęciem leczenia: jesli mówimy o chemioterapii paliatywnej to decyzja o podejmowaniu leczenia bądź nie nalezy tylko i wyłącznie do pacjenta. Jeśli mówimy o leczeniu przeciwbólowym to one MUSI być i nie wierzę by ktokolwiek o zdrowych zmysłach takiego leczenia sobie nie życzył.
Mojemu Tacie (zaawansowany rak płuca z wysiękiem) chemia nie przyniosła nic poza ogromem cierpienia i pogorszeniem jakości życia i wiem, że gdyby miał podjąć decyzje po raz drugi to leczenia by nie podjął. Wiem także, że gdybym ja miała druga szansę to nie naciskałabym w żaden sposób na Niego by walczył o dodatkowy miesiąc czy dwa. Oczywiście każdy przypadek jest absolutnie indywidualny, ale z mojego punktu widzenia najważniejsze jest leczenie bólu

Przede wszystkim napisz w jakim mieście mieszkacie lub od razu znajdź adres poradni leczenia bólu najbliżej Waszej miejscowości Poradnie leczenia bĂłlu

Następnie zadzwoń do poradni jak najszybciej, zapytaj się czy musisz mieć skierowanie- jeśli tak to bez problemu dostaniesz je chociażby od lekarza rodzinnego i bez zwłoki umów tatę na wizytę. Jeśli mogę coś doradzić - to proszę nie panikuj tylko czym prędzej działaj - znajdx odpowiedni numer telefonu do poradni - zadzwoń - umów wizytę.
Nie można pozwolić by tatę bolało.Pozdrawiam