[KlaWik]

Co ja bym bez was zrobiła?
Dajecie tyle siły i wsparcia. Czytając wasze posty uśmiecham się sama do siebie.
Odkryłam - kolejne małe szczęście - "znajomość" z wami

[majkelek]

Łe to ja już dawno (tydzień temu odkryłem)

KlaWik

[ Dodano: 2012-03-01, 21:55 ]
KlaWik walczysz dalej trzeba go dobić
http://www.youtube.com/watch?v=QEjgPh4SEmU

[KlaWik]

No dobrze byłes pierwszy.


Ale może mi się uda nie być ostatnią

[ Dodano: 2012-03-01, 22:00 ]
Nie można znęcać się nad zwierzętami.

walczę, walczę żartowałam

[majkelek]

KlaWik napisał/a:

No dobrze byłes pierwszy. Ale może mi się uda nie być ostatnią

Oby, ale musicie w tym pomóc

[Anelia]

Moim dzisiejszym szczęściem była ilość połączeń nieodebranych na tel (spałam), życzenia od forumowiczów sms-ki od Iwonki życzenia od rodziny
Czasami (tu w życiu realnym) zastanawia mnie fakt czy potrzebna jest okazja aby ktoś "przemówił ludzkim głosem"
Ale i tak się cieszę

Życzenia od mojej 4-letniej siostrzenicy
"wszystkiego najlepszego ciociu pampalociu (buziak), śpiewającego telefonu (buziak) i abyś się już nie kłóciła z chłopakiem (buziak), kocham Cię (buziak) ... resztę zapomniałam ciociu klociu "
Ubawiła mnie ta mała moja najukochańsza ślicznotka.

[majkelek]

Hi hi to teraz ja. Moje dzisiejsze szczęście jest związane z malym nieszczęściem - wybilem sobie kciuk na siatkówce . Wsadzilem go na miejsce, ale jest troche spuchnięty i siny jak sliweczka (ja uwielbiem śliwki), a boli jak diabli. Niestety kciuk w prawym ręku więc będzie krotki post.

Co w tym szczęśliwego? Już mówię, przypomnialy mi sie bowiem wszystkie moje fajne momenty kiedy gralem w siatkowkę (chociaż kurdupel jestem i zawsze byłem najniższy w drużynie ). Jeździlismy na mecze, na turnieje, było superancko, mieliśmy fajne stroje (ale teraz to ja bym nigdy w życiu tego nie zalożył ) i czasem wygrywalismy. Ja zawsze miałem wielkie serce do spotru, szczególnie do siatkówki, ale nie lubie patrzeć jak inni graja tylko sam być na boisku. Nigdy nie potrafiłem odpuścic zawsze gralem do upadlego więc kontuzje mnie nie mijały Ale to były piękne lata i piękny duch wśród znajomych z drużyny. Dzisiaj pomyślałem sobie, że teraz jestem w takiej drużynie - czyli gram z Wami - a to już bardzo wiele dla mnie znaczy. Uwierzcie mi będę z Wami grał do końca będę walczył 'o każdą pilkę' i nigdy nie odpuszczę.
Wniosek, hmm dwa wnioski: pierwszy - macie przechlapane , bo nikt się nie będzie mógł poddać, drugi - nawet najmniejszy człowiek może wiele zdziałać, bo ja bylem zawsze najmniejszym kurduplem i sie ze mnie naśmiewali przeciwnicy , no do pierwszych kilku piłek . Ty też możesz coś zmienić w naszej drużynie, jeśli tak jak ja zaczniesz od siebie
Miłego dnia kochani

http://www.youtube.com/watch?v=FB1MGrvyC7c
http://www.youtube.com/watch?v=sVYr6LI1DuQ

[ Dodano: 2012-03-02, 06:11 ]
A tak sobie pomyślalem , że może to Administracja forum wyprosila dla mnie ten rozwalony paluch, żebym skończył w końcu tyle głupot pisać
No dziękuję bardzo

[KlaWik]

majkelek napisał/a:

Dzisiaj pomyślałem sobie, że teraz jestem w takiej drużynie - czyli gram z Wami - a to już bardzo wiele dla mnie znaczy. Uwierzcie mi będę z Wami grał do końca będę walczył 'o każdą pilkę' i nigdy nie odpuszczę.

A ja będę kibicować dopóki mi sił starczy!!!

[evita2]

KlaWik napisał/a:

A ja będę kibicować dopóki mi sił starczy!!! _________________

KlaWik, nie zapomnij tylko, że GRASZ Z NAMI w jednej drużynie!

[KlaWik]

Tylko, że ja na szpilkach przechodzę pod siatką bez jej dotykania ( trochę przesadziłam) a oprócz piłki to gram z wami do końca i jeszcze jeden dzień dłużej.

[roman1130]

Witam wszystkich
Majkelku przetłumacz tekst do tego filmiku, ja ze swoją znajomością koreańskiego raczej się nie nadaję
A filmik polecam wszystkim, którzy wierzą że życie jest piękne
http://www.youtube.com/watch?v=BewknNW2b8Y

[majkelek]

KlaWik napisał/a:

Tylko, że ja na szpilkach przechodzę pod siatką bez jej dotykania ( trochę przesadziłam) a oprócz piłki to gram z wami do końca i jeszcze jeden dzień dłużej.

KlaWik i takich zawodników nam potrezba A poza tym to prznajmniej ja nie będę miał przy Tobie kompleksów
No a tak poważnie to mam teraz kilka małych szczęść do opisania. Po pierwsze to mam szczęście że nie ma ze mną teraz Żony bo bym niezły wpiernicz oberwał za ten palec
Po drugie to Teść dostał dziś drugą dawkę chemii (bo ma dobre wyniki krwi ) i dobrze ją znosi, co więcej ma apetyt i wyraźnie ma się mu na życie (dziś wcinał kasznkę)
Po trzecie był u mnie dziś szef i posiedzieliśmy trochę razem nad kilkoma rzeczami, które ostatnio robiłem i wyszło na to, że chyba Mu się spodobało - ale mi tego przecież nie powie .
Paluch boli i zmienia kolory a co u Was

[ Dodano: 2012-03-02, 18:37 ]
Romku, oczywiście potłumaczę tylko niestety wieczorkiem, przepraszam, ale nie chcę dostać jednego dnia od szefa pochwały i bury

[ Dodano: 2012-03-02, 21:01 ]
There will be times on this journey
All you'll see is darkness
Out there somewhere daylight finds you
If you keep believing

So don't run, don't hide
It will be all right
You'll see, trust me
I'll be there watching over you

Just take a look through my eyes
There's a better place
somewhere out there
Just take a look through my eyes
Everything changes
You'll be amazed what you'll find
If you look through my eyes

All the things that you can change
There's a meaning in everything
And you will find all you need
There's so much to understand

Będą takie chwile podczas tej podróży
Że wszystko co będziesz widzieć to ciemność
Lecz gdzieś tam światło dnia Cię odnajdzie
Jeśli nie przestaniesz wierzyć

Więc nie uciekaj i nie chowaj się
Wszystko będzie dobrze
Przekonasz sie, uwierz mi
Będę nad Tobą czuwać

Spójrz tylko moimi oczami
Jest lepsze miejsce
Gdzieś tam w oddali
Spójrz tylko moimi oczami
Wszystko się zmienia
Będziesz zdumiony tym co zobaczysz
jeśli tylko spojrzysz moimi oczami

Wszystkie te rzeczy, które możesz zmienić
Wszystko ma jakieś znaczenie
I znajdziesz wszystko czego potrzebujesz
Jest tyle rzeczy, które należy zrozumieć

Przepraszam za bardzo dowolne tłumaczenie, ale nie jestem poetą. Fragment pochodzi z pięknego utworu Phila Collinsa "Look through my eyes". Znajdziecie Go z łatwościa w sieci - nie zamiszczam linku, żeby nie obciązać niepotrzebnie serwerów. Chciałem się podzielić z Wami ta moją myślą na dziś.

[plamiasta]

hej wreszcie wróciłam , a myślałam że bez szpitala się nie obejdzie dzisiaj już wstałam o zgrozo o 11 i jak wstałam tak chodziłam do tej pory,

kolejna radość to woda z roztopów odchodzi z pod mojego domku i już zalanie nie zagraża

Pawcio kolejna sucha noc , Kubulinka ładnie szlaczek narysował, rozmawiałam ze swoja babcią też w miarę się czuje a też ma za sobą sporą hist nowotworową, udało mi się ciasto pierwszy raz od nie wiem jak długiego czasu. no na razie koniec, jutro kolejna dawka

[roman1130]

Patrząc na ten filmik z Korei przypomniałem sobie zdarzenie sprzed blisko 20 lat, gdy zmuszony okolicznościami odwiedziłem Mariennplatz w Monachium.
Mariennplatz to odpowiednik Londyńskiego Hyde Park ale tylko w soboty i niedziele, spacerowałem pośród tłumu nawiedzonych mówców, artystów wszelkiego typu i jakości, aż trafiłem na Polskiego akordeonistę, świetnego muzyka, który ginął w masie podobnych sobie artystów.
Wdałem się w dyskusję z człowiekiem, bo zainteresowanie jego muzyką było raczej mniejsze niżeli nijakie, w futerale na instrument leżało kilka drobnych monet, włożonych raczej przez samego muzyka, niżeli przez raczej oszczędnych Bawarczyków.
Pogawędka trwała do momentu gdy do towarzystwa dołączył kloszard z mieszkający generalnie w pobliskim metrze...
Rozpoczął się koncert... Nasz rodak grał na akordeonie, był naprawdę świetnym muzykiem, pomimo wieku (emeryt, mieszkający w Mu.) zadziwiająco sprawny, ale był tylko akompaniatorem, bo artystą był "makaroniarz z metra" śpiewał arie operowe i operetkowe... Caruso, Pavarotti czy nawet nasz "Chłopak z Sosnowca" w jego obecności mogli tylko siąść i płakać... był cudny, nie było dla niego rzeczy niemożliwych.
Wokół momentalnie zgromadził się tłum słuchaczy... bez nagłośnienia, w kiepskiej akustyce ulicy, było słychać cudowny tenor makaroniarza i pojękiwanie akordeonu...
To nie były czasy kamer, czy telefonów komórkowych, które mogłyby uwiecznić ten moment.
Koncert trwał do... napełnienia kufra, bo przecie futerał na akordeon to ogromna skrzynia, artysta poupychał po niezliczonych kieszeniach swojego "Fraka" co grubsze monety, a zwłaszcza banknoty, które wcale nie były nieliczne i wsiąkł w tłumie, który liczył może na jakiś dodatkowy bis.
Myślę że jest lub było wielu takich artystów, którzy nigdy nie zrobili kariery, ale którzy przy jakiejś okazji pokazują swój artyzm i kunszt, zostawiając swoich słuchaczy z otwartymi gębami, zadziwionych artyzmem i zdziwieniem dlaczego dana osoba nie zrobiła kariery scenicznej.
Nigdy więcej nie spotkałem się z taką sytuacją.
Postój w Monachium był później jeszcze nie jeden, ale zawsze daleko od centrum, gdzieś na obrzeżach, dojazd na pewno był możliwy, ale nie było gwarancji że spotkam tych ludzi jeszcze raz, dziś żałuję że nie spróbowałem...zostało czarowne wspomnienie.

[majkelek]

Dziękujęmy Romku

[JustynaS1975]

majkelek napisał/a:

Dziękujęmy Romku

Świetna historia Romku