[kretka83]

Podziwiam go bardzo, bardzo! Jest moim bohaterem!

[sonia21]

Witaj kretka83
podziwiam Twojego Tatę , ma tyle siły i wiary oby tak dalej oby tak dalej
pozdrawiam cieplutko

[kretka83]

Dzięki, Sonia

[kretka83]

Nie wiem, czy ktoś tu jeszcze do mnie zagląda... W razie gdyby tak, to chciałam zameldować, że u nas w zasadzie bez zmian.
Tata chodzi na chemię, miał już 2 serie w tym cyklu (który to już cykl w całej chorobie - nie umiem powiedzieć... czwarty? piąty?...) Objawów neurologicznych nie ma, pomimo tego, że neurochirurg zalecił odstawienie Depakiny, sugerując, że napady padaczkowe miały związek z nowym guzem, a nie z lożą po tamtym... Chyba miał rację, bo po jego usunięciu napadów brak z tego co mi wiadomo.
Tata - jak to Tata - stara się żyć w miarę normalnie, choć oczywiście nie jest już tak sprawny i silny jak kiedyś. Ale gotuje (to jego pasja), chodzi z Mamą na spacery, a nawet od czasu do czasu robi sobie krótką przejażdżkę rowerową. Patrząc na niego, gdy ma na głowie czapkę i nie widać łysej czaszki pociętej bliznami po dwóch operacjach neurochirurgicznych, nikt by nie powiedział, że w ciągu ostatniego pół roku wykryto u niego dwa przerzuty raka do mózgu. Jest NIESAMOWITY, jest moim bohaterem i wie o tym
Guzy w płucach sobie są, ta chemia ma je w miarę możliwości zahamować, do momentu, gdy wreszcie będzie można je wyciąć...
To wszystko, przez co przechodzi Tata, jest niepojęte, nie umiem sobie wyobrazić ogromu tego cierpienia... A jednocześnie - nic nie jest w stanie go złamać.
I tak sobie żyjemy, w miarę spokojnie póki co, choć ciężko nam czasem - zwłaszcza Mamie, która zawsze mogła liczyć na Tatę, a teraz tak naprawdę prawie wszystko jest na jej głowie... Smutno mi, że nie mogę pomóc - sama zajmuję się domem i malutkim dzieckiem... Wspieram dobrym słowem, chociaż tyle mogę zrobić...
Trzymajcie, proszę kciuki, żeby dalej wszystko tak spokojnie już się toczyło

[klach]

Trzymamy cały czas.
sciskam

[olaczek]

kretka83 napisał/a:

Nie wiem, czy ktoś tu jeszcze do mnie zagląda...

zagląda, zagląda ...
i jak za wszystkich na tym forum walczących wojowników i wojowniczki
bardzo, bardzo mocno

[kretka83]

Dziękuję wam pięknie, również w imieniu Taty.

[olaczek]

kretka83 napisał/a:

Tata - jak to Tata - stara się żyć w miarę normalnie, choć oczywiście nie jest już tak sprawny i silny jak kiedyś. Ale gotuje (to jego pasja), chodzi z Mamą na spacery, a nawet od czasu do czasu robi sobie krótką przejażdżkę rowerową. Patrząc na niego, gdy ma na głowie czapkę i nie widać łysej czaszki pociętej bliznami po dwóch operacjach neurochirurgicznych, nikt by nie powiedział, że w ciągu ostatniego pół roku wykryto u niego dwa przerzuty raka do mózgu. Jest NIESAMOWITY, jest moim bohaterem i wie o tym

czytam kolejny raz ... mądrzy ci nasi rodzice i bardzo, bardzo dzielni

[marpeks]

Szacunek dla taty, na tym polega ich siła. Nie chcą nas obciążać swoim cierpieniem. Dobrze wiemy co przeżywaja i jak się boją. Gdyby okazywali swój strach było by to dla nas trudne, niestety jesteśmy w tym bezsilni, możemy tylko ich wspierać i cieszyć sie każdą chwilą z nimi spędzoną. Miłość i wsparcie dla bliskich jest najlepszym lekiem

[Nika2]

kretka83,
Witam
Widać że jesteś dumna z Taty i tak trzymać . Tata ma wielką wolę życia i to jest najważniejsze. Cuda się zdarzają. Życzę tacie powrotu do spokojności
Ja juz walczę 8 lat ,w tym roku zaczełam walkę z przerzutami i wiem że mi się uda.
Pozdrawiam i trzymam kciuki za Tatę

[kretka83]

Dziękuję za dobre i mądre słowa

Jestem po odwiedzinach u Rodziców, byłam z synkiem na noc. Tata zarówno wczoraj jak i dzisiaj ugotował pyszne obiady. Bardzo szybko się męczy, jest słaby - mówi, że to po chemii, bo dostaje teraz mocniejszą niż wcześniej. Jednak ma to dobrą stronę - marker nowotworowy wyraźnie spada, czyli najprawdopodobniej guzy w płucach zmniejszają aktywność (nie wiem, czy to tak można nazwać, ale tak sobie wyobrażam). I o to chodzi, bo gdy się obkurczą - zostaną przeprowadzone operacje "yee" Więc Tata wciąż pozytywnie nastawiony, mimo niedogodności leczenia, i stara się nie tracić humoru. Dobrze go widzieć uśmiechniętego.
Aha, i włosy po radio wreszcie odrastają "yee" Choć pewnie jest ryzyko, że po tej mocnej chemii znów wyjdą... Cóż, mało istotny drobiazg w obliczu możliwości pożycia jeszcze trochę...

[olaczek]

kretka83 napisał/a:

Bardzo szybko się męczy, jest słaby - mówi, że to po chemii, bo dostaje teraz mocniejszą niż wcześniej

Tak chemia bardzo osłabia. Moja mama, mimo, że kiedy zachorowała nalezała już do kategorii wiekowej młodszych staruszek[i] niegdy nie kładła się w ciągu dnia. Dopiero chemia spowodowała osłabienie, które ją do tego zmusiło. Ciężko było jej to zaakceptować.

To dobrze, że tata stara się być aktywny, nie koncentruje się na chorobie, ale potrafi też odpoczywać.

pozdrów go od nas

[kretka83]

Olaczku, dziękuję, pozdrowię

[kretka83]

Marker w dalszym ciągu w dół

[olaczek]

dobra robota