[sonia21]

Witam
ja i mój mąż jesteśmy chorzy na raka , zachorowaliśmy praktycznie jednocześnie
ile osób chorych tyle decyzji , ja chciałam wiedzieć wszystko o mojej chorobie od początku do końca , jestem pacjentką bardzo dociekliwą , każdy chory ma prawo decydować o tym czy chce wiedzieć czy nie . Nie wyobrażam sobie tego żeby rodzina wmawiała mi że jest ok , że będzie dobrze a ja czuła bym się z dnia na dzień co raz gorzej , to dopiero by było samo w sobie chore , nie można kogoś oszukiwać i robić mu złudne nadzieje.
Takie jest moje zdanie na ten temat , uzgodniłam z moim lekarzem zawsze szczerze aż do bólu i tak było od początku ale tylko do mojej wiadomości
pozdrawiam

[ja100]

sonia21 napisał/a:

Nie wyobrażam sobie tego żeby rodzina wmawiała mi że jest ok , że będzie dobrze a ja czuła bym się z dnia na dzień co raz gorzej , to dopiero by było samo w sobie chore , nie można kogoś oszukiwać i robić mu złudne nadzieje.

sonia21 popieram

[Mark]

Moja mama też zawsze byłą dociekliwa, więc pytała nie tylko lekarzy, ale też mnie co może wiedzieć i czego oczekiwać ( takie rodzinne konsultacje ) choć myślę, że zachowywała się trochę jak jerzozwiesz, i przynajmniej na początku mówiła co chciała, potem już miałem dostęp do dokumentacji medycznej. Nie wiem jaka opcja informowania pacjenta jest lepsza, zarówno pacjent jak i lekarz to tylko - pełni swych wad - ludzie.

Tym, którzy chcą się podeprzeć prawem dedykuję lekturę ustawy o prawach pacjenta ( do pobrania, PDF )