14 czerwca miałam operację tzw. 'docięcia' i wycięcia węzła wartowniczego. Na razie mam tylko wypis ze szpitala, wynik hist.-pat. będzie za kilka dni.
Na tym wypisie jest wpis:
"zaawansowanie choroby - cT1bN0Mx"
c – ocena kliniczna
T1b-guz o największym wymiarze większym od 0,5 cm, ale nie większym niż 1 cm
N0 – regionalne węzły chłonne bez przerzutów
Mx – odległe przerzuty nie mogą być ocenione
Dzisiaj odebrałam wynik histopatologiczny po operacji "docięcia" marginesu i wycięcia węzła wartowniczego. Lekarz orzekł, że jest dobry i kazał się zgłosić do onkologa.
A oto wynik:
Do badania otrzymano:
I. 6427-28 - margines górny
II. 6429 - brzeg boczny
6430 - brzeg przyśrodkowy
6431 - brzeg górny
6432 - brzeg dolny
6433 - 35 - blizna
6436 - brzeg tylny
III. 6437 - węzeł wartowniczy
W badaniu mikroskopowym rozpoznano:
ad. I - II. Granuloma resorbtivum (wokół ciał obcych), ponadto zmiany o typie: laesio fibroso-cystica
UDH
inflammmatio chronica
ad. III. Węzeł wartowniczy bez cech nowotworowych złośliwych.
Chciałam prosić o wyjaśnienie a ponadto mam jeszcze pytanie: w jakim czasie od operacji należy rozpocząć radioterapię i czy muszę się na nią zgodzić.
Zmiany te mają charakter łagodny, podobnie jak brak cech złośliwych w węźle wartowniczym (próbka III).
Optymalnym czasem rozpoczęcia radioterapii jest nie przekroczenie 8 tygodni od zabiegu.
Jeśli lekarz widzi wskazania do naświetlań i proponuje je, uważam za rozsądne poddać się tej terapii,
chociaż przymusu oczywiście nie ma i możesz odmówić.
_________________ Solve calceamentum de pedibus tuis: locus enim, in quo stas, terra sancta est [Ex: 3, 5]
Jeśli lekarz widzi wskazania do naświetlań i proponuje je,
Jakie są kryteria/zalecenia doboru chorych na DCIS leczonych oszczędzająco, do radioterapii pooperacyjnej ? Jak wzrasta ryzyko wznowy w przypadku odstąpienia ?
Jakie są kryteria/zalecenia doboru chorych na DCIS leczonych oszczędzająco, do radioterapii pooperacyjnej ?
Cytat:
Zasady postępowania powszechnie oparte są na indeksie Van Nuys (Tabela VI).
W zależności od sumy punktów proponowane jest następujące leczenie:
– ≤ 6 – jedynie miejscowe wycięcie zmiany,
– 7-10 – miejscowe wycięcie zmiany z następową RTH,
– > 10 – mastektomia prosta.
Dla przypadku Niny jest VNPI = 8, z czego wynika zalecenie uzupełniającej RTH.
urania napisał/a:
Jak wzrasta ryzyko wznowy w przypadku odstąpienia ?
W tym samym źródle, z którego pochodzi wyżej cytowany fragment (Zalecenia PUO, od str. 122)
czytamy:
Cytat:
Zastosowanie RTH po leczeniu oszczędzającym DCIS jest przedmiotem kontrowersji
Z kolei w opracowaniu pod red. prof. M. Krzakowskiego (rozdział 9):
Cytat:
Rak przewodowy in situ jest zwykle rozpoznawany w badaniu mammograficznym; [...] Podobnie jak w przypadku wczesnego inwazyjnego raka piersi, możliwe jest wykonanie amputacji piersi lub zabiegu oszczędzającego uzupełnionego pooperacyjną radioterapią.
W obu opracowaniach nie widzę wzmianki na temat szacunków wzrostu ryzyka w przypadku odstąpienia od RTH.
Będę wdzięczny za wskazanie źródła poruszającego tę kwestię.
_________________ Solve calceamentum de pedibus tuis: locus enim, in quo stas, terra sancta est [Ex: 3, 5]
W obu opracowaniach nie widzę wzmianki na temat szacunków wzrostu ryzyka w przypadku odstąpienia od RTH.
Będę wdzięczny za wskazanie źródła poruszającego tę kwestię.
Cytuję fragment Praktycznego Poradnika dla Lekarzy "Rak piersi" pod redakcją Jacka Jassema i Macieja Krzakowskiego:
Cytat:
W leczeniu oszczędzającym raka śródprzewodowego pooperacyjna radioterapia znacząco obniża ryzyko nawrotu miejscowego (tab. 10.2), bez wpływu na całkowity czas przeżycia.
Tabeli nie mogę wkleić, nie dysponują wersją elektroniczną.
Przy okazji zacytuję też drugi fragment, dot. marginesów.
Cytat:
Do leczenia oszczędzającego kwalifikują się chore z sumą punktów ≤9, a za wystarczający margines chirurgiczny uważa się 2-3 mm.
[ Komentarz dodany przez Moderatora: Richelieu: 2012-06-30, 17:54 ] Dzięki.
Wielkie dzięki Richelieu i Uranii za zainteresowanie i poważne potraktowanie mojej skromnej osoby.
Nie pamiętam już o kim, ale czytałam na tym forum o przypadku podobnym jak mój (też DCIS). Lekarz onkolog nie widział konieczności radioterapii, ponieważ w materiale pooperacyjnym nie było śladów nowotworu (tak jak u mnie). Określił to jak strzelanie z armaty do wróbla.
Wydaje mi się, że w moim przypadku radioterapia przyniesie więcej szkody niż pożytku. Chodzi głównie o to,że radioterapia m.in. obniża odporność. Ja od ponad roku, po śmierci bardzo bliskiej mi osoby choruję przewlekle na gardło, uszy, infekcje intymne. Mam znikomą odporność. A te leczenie obniżyło by mi odporność do zera.
Chcę dać szanse mojemu organizmowi by sam walczył.
Z Waszych postów wynika, że i sami lekarze mają różne zdania na temat radioterapii w DCIS.
[ Dodano: 2012-07-01, 13:58 ]
A i jeszcze mi się przypomniało: ponieważ miałam poszerzony margines docięcia, więc wskaźnik VNPI się obniżył z 8 do 6, prawda? Czy dobrze myślę?
Ponieważ docięcie nastąpiło wkrótce po operacji, myślę, że można tak przyjąć:
obniżenie VNPI do 7 punktów (za margines z 2 do 1 pktu wg linkowanej tabeli).
Przy tej wartości wg zaleceń PUO oraz Twojego lekarza (dodam nieskromnie: także wg mnie)
radioterapia nadal jest wskazana.
Jeśli chcesz podjąć inną decyzję, zalecam Ci przynajmniej staranne przedyskutowanie tego z lekarzem
i gruntowne przemyślenie jego odpowiedzi i zaleceń.
_________________ Solve calceamentum de pedibus tuis: locus enim, in quo stas, terra sancta est [Ex: 3, 5]
Wg zaleceń PUO radioterapia wskazana niezależnie od ilości punktów.
Cytat:
U chorych leczonych z oszczędzeniem piersi zastosowanie radioterapii zmniejsza o połowę ryzyko miejscowego nawrotu. Poprzednio radioterapię zalecano jedynie u osób z grupy podwyższonego ryzyka (7–10 punktów wg indeksu Van Nuys). Opublikowane ostatnio wyniki badań wskazują jednak, że zastosowanie radioterapii zmniejsza ryzyko nawrotu miejscowego także u chorych tradycyjnie zaliczanych do grupy niższego ryzyka (≤ 6 punktów). Z tego powodu obecnie pooperacyjna radioterapia zalecana jest u wszystkich chorych leczonych z oszczędzeniem piersi. Radioterapia stosowana w leczeniu oszczędzającym DCIS obejmuje podanie na całą pierś dawki 50 Gy w 25 frakcjach (lub schematy równoważne). Rola dodatkowej dawki na lożę po wyciętym guzie jest kontrowersyjna i będzie przedmiotem prospektywnego badania klinicznego.
Dzisiaj umówiłam się na wizytę u onkologa. Warunkiem wizyty były wyniki oznaczenia receptorów. Do dzisiaj ( 14 czerwca była operacja) wyników nie było. Zawiadomiłam o tym panią onkolog. Ta, po konsultacji z laboratorium powiedziała mi, że w DCIS comedo receptorów nie oznacza się.
Czy to znaczy, że ten rak nie jest hormonozależny?
Moim zdaniem brak hormonozależności nowotworu wynika z ujemnych wartości receptorów.
Jeśli receptorów nie oznaczono, nie ma podstaw by oceniać hormonozależność.
W uzupełnieniu zobacz np. ten post (w części dotyczącej receptorów).
_________________ Solve calceamentum de pedibus tuis: locus enim, in quo stas, terra sancta est [Ex: 3, 5]
Ten post kieruję do wszystkich którzy śledzili wątek śp. JaInki, a szczególnie do Richelieu.
Tym razem napiszę nie na temat swojej choroby.
Jestem pod wrażeniem świeżo przeczytanego wątku o śp. JaInce. Czytałam do 3.30 w nocy. Bardzo pouczająca i wzruszająca historia.
Poruszyła mnie wypowiedź Richelieu:
"a potem pozostajemy ..." i boli to nas ... tak bardzo ! ta okropna pustka, nie do zapełnienia.
Przychodzi mi na myśl takie powiedzenie, że nie ma ludzi niezastąpionych. Tak, to prawda, o ile myślimy o tzw. życiu codziennym. W pracy, na ulicy - jeśli nie ten, to będzie inny.
Ale dla swoich najbliższych, dla naszych rodzin, jesteśmy niezastąpieni ! Nie będzie drugiej Mamy, Taty, ukochanego dziecka ... nie będzie już nigdy więcej ! To chyba jedno z najtrudniejszych życiowych doświadczeń, jakie są nam, niestety, dane. "
Cóż owijać w bawełnę: poryczałam się.
Znam ten temat z autopsji. W grudniu 2010 na moich rękach odszedł mój ukochany brat. Zmarł dwa i pół tygodnia po bypassach, które miały mu uratować życie. Chorował na serce 11 lat. Przeszedł siedem zawałów serca. Miał zaledwie 63 lata.
Byliśmy razem 30 lat, na dobre i na złe. Był dla mnie dużym wsparciem. Pomagał mi w wychowywaniu syna (jestem samotna). Ja wspomagałam Jego w chorobie a On mnie.
Po Jego śmierci zawalił się mój świat.
Długo nie mogłam dojść do siebie. I może dlatego w wyniku stresu pourazowego zachorowałam na raka piersi w rok po Jego odejściu. I tak sobie teraz myślę, że gdyby On żył, byłby w tej chorobie ze mną ... Ja zostałam SAMA z tą straszną chorobą. Jest mi bardzo ciężko. Nie mam wsparcia znikąd. Mam wprawdzie 27-letniego syna, ale jest on typowym introwertykiem, nie umie okazywać uczuć.
W pracy też temat raka jest tematem tabu. Koleżanki boją się/nie umią o tym rozmawiać.
Dzięki Bogu znalazłam to świetne forum. Spotkałam tylu przyjaznych ludzi, którzy z autopsji rozumieją co znaczy ta straszna choroba i zawsze dadzą wsparcie.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Mapa forum
Formularz kontaktowy
FAQ
Grupy
Album
Rejestracja
Zaloguj
.
