[isa_bell]

Bardzo dziękuję za komentarz. Mama w zasadzie nie jest moją mamą rodzoną a mamą męża. On stara się jak może, ale kwestie medyczne i rozpoznawanie tematu ogarniam ja. Póki co ograniczałam mu szczegóły ( reszcie rodziny również- orientujemy się tylko obie z teściową), bo nie chciałam namnażać kolejnych lęków, niepokojów i stresu. Ale jak widać trzeba wszystkich oswajać z tym.
Przepraszam, że zadam brutalne pytanie- ale ile możemy mieć jeszcze wspólnego czasu? Oczywiście nie oczekuję dokładnych deklaracji, raczej opinii osób ( być może, które przeszły to ze swoimi bliskimi). Czy przed nami miesiące, lata, a może tygodnie?
Lekarze nie powiedzieli nic, a myślę, że mama chciałaby jednak wiedzieć. Coraz częściej wspomina o "uporządkowaniu" różnych spraw...

[Erevain21]

Na to "brutalne" pytanie , nikt nie zna odpowiedzi. Rak to choroba rozwojowa i może u 70% chorych przebiega schematem , u 30% tak nie jest. Nie ma co szafować terminami.
Zajęte śródpiersie predystynuje do zespołu żyły głównej górnej.Postępujace wyniszczenie , coraz mniejsza aktywnośc chorego, coraz trudniejsze do opanowania bóle-tego sie można spodziewać w przysżłości.
Musza byc dobrze ustawione leki,by znosić te objawy w znacznym stopniu.
Jesli chora nie jest strasznie wyniszczona to lekarze jeszcze nie powiedzieli ostatniego słowa.Istnieją schematy chemii mniej obciązające organizmm od pochodnych platyny.
PZDR

[DumSpiro-Spero]

Czy leczenie tamoksyfenem zostało rozpoczęte dopiero teraz? Czy też jest to niejako kontynuacja leczenia hormonalnego?
W momencie stwierdzenia wznowy/rozsiewu na pewno pobrano do badania wycinek - jakie było rozpoznanie histopatologiczne; mamy do czynienia z rakiem hormonowrażliwym - w jakim stopniu (jaki stwierdzono stan receptorów ER, PgR)?

Napromienianie zapewne dotyczy zmian w kręgosłupie - ma ono na celu zmniejszenie ryzyka złamania patologicznego kręgosłupa, zniesienie -o ile takie występują- dolegliwości bólowych i zapobieżenie możliwości wystąpienia kompresji rdzenia kręgowego.
Nie wydłuża ono natomiast czasu przeżycia.
Niestety z obrazu MRI wynika również zajęcie szpiku kostnego - to, jak sądzę, przesądza sprawę w kwestii kontynuacji chemioterapii - nie będzie to już możliwe, bo szpik nie będzie się właściwie regenerował.

Czas przeżycia wydłużyć może natomiast może hormonoterapia - nie znamy jednak odpowiedzi na pytania, które zadałam wyżej - trudno więc określić jaka jest możliwość reakcji na rozpoczęcie tego rodzaju leczenia.

Rokowanie jest złe i czas przeżycia raczej należy prognozować jako miesiące (lata nie ). Mogą to być równie dobrze tygodnie - stany nagłe w onkologii zdarzają się często; dla tak chorej osoby, w złym stanie ogólnym - każda infekcja może okazać się zabójcza, może też dojść do zatoru czy perforacji któregoś z większych naczyń krwionośnych. Po prostu wszystko może się zdarzyć... (w każdej chwili).
Przykro mi bardzo... Jeśli mama Twego męża ma potrzebę by zacząć porządkować swe sprawy - trzeba jej to umożliwić i jej w tym pomóc; będzie spokojniejsza wiedząc, że nie pozostawi kwestii nie załatwionych w taki sposób jak by tego pragnęła...