[Lidia Bieńkowska]

ultra, życzę dużo siły bo jest Ci ona potrzebna

[ultra]

Jestem przy mamie. Długo rozmawiałam z lekarka i ona najpierw bardzo delikatnie badała teren ale w końcu powiedziała, ze bardzo jej przykro bo sytuacja jest straszna, bo u mamy jest to w głowie, ze ona sama jakby chce być bardziej chora niż jest. Owszem, jest zle bo nerki i ciśnienie, Ale juz każdy z lekarzy który ja konsultował potqierdzil, ze tu jest ogromny problem psychiczny.
Co ja mam robić?

[magdal]

Ultra, jeszcze wczoraj podtrzymywałaś mnie na duchu, dodawałaś sił. A dziś rano sama tych sił potrzebujesz...
Jestem z Tobą myślami, sercem i modlitwą.
Przytulam. Magda

[ultra]

Witajcie,
Dziękuję Wam za wsparcie.
U mnie sama świadomiośc, że Mamuś już nie cierpi daje mi dziś takiego powera, że ktoś mógłby pomyśleć, ze ta śmierc mnie w ogóle nie dotknęła.
I TEGO SIĘ TRZYMAM,ŻE JUŻ NIE CIERPI I LICZĘ, ŻE TO MI POMOŻE PRZEZ TO WSZYTSKO PRZEJŚĆ.
BARDZO, BARDZO BĘDZIE MI JEJ BRAKOWAĆ
Jutro pogrzeb, więc i najgorszy zapewne dzień.
Dziś byłąm na oddziale, popatrzyły na mnie pieklęgniarki ze strachem w oczach, ale od razu powiedziałam, ze nie ześwirowałam, tylko przyszłąm do pani Grażynki.
Pani G. wszystsko mi opowiedziała, mama zasnęła w spokoju, jak zaczęły sie problemy z oddychaniem to zawołała siostrę i ta podała morfinę. Nic nie mówiła, nikogo nie wołała, oczami trochę poruszała szybko otwierała i zamykała, a potem spokojnie oddychała i w tym czasie Grazynka tez zasnęła, obudziły ją głosy na sali, parawan wokół łozka był ustawiony, wiec już było po wszystkim.
a teraz zapewne jest już ze swoimi najbliższymi i jest szczęśliwa, i nie czuje bólu.

[butterfly]

Ultra, bardzo mi przykro - przyjmij wyrazy współczucia

A co do tego co czujesz, myślę, że to normalne. Bo pomimo odczucia pustki i straty - świadomość, że bliska osoba nie cierpi już bólu - pomaga przejść przez to wszystko.
Opiekowałaś się swoją Mamą, zrobiłaś dla niej tyle, ile mogłaś. Jutro się pożegnacie - wierzę, że tylko na jakiś czas. Bo kiedyś wszyscy znajdziemy się po tamtej stronie drogi.

[kmis757]

[Lidia Bieńkowska]

[romka]

Ultra,kochana jak sobie radzisz?

[ultra]

Hej,
Jakoś leci. Dzieci mi się pochorowaly, bo w kościele był straszny ziąb. Pierwsze 3 dni po pogrzebie nie odstępowały mnie na krok, teraz tez mama i mama. One sa takie mądre, tyle rozumieją , szczególnie 6 letni synek. Mowi " mama nie płacz babcia jest u JEzusa i kiedyś się z nią spotkamy" i dodaje " ale za bardzo bardzo długo".
Raz miałam taka sytuacje , ze chciałam zadzwonić do mamy. I te sekundy, kiedy uświadomiłam sobie , ze juz tego nie zrobię to był koszmar.
Teraz ZUS i całe te biurokracyje mnie zajmują , bo mama była w trakcie przechodzenia na rentę. Ale nie ma do dziś decyzji.
Staram się nie myślec, a jak mnie nachodzi rozpacz to popłacze sobie, pójdę do pokoju gdzie leżała, położę się tak jak ona i rycze. I wącham ten wałek przeciwodllezynowy pod ucho i czuje jej zapach i mi lepiej się robi.

[ Dodano: 2014-01-22, 21:51 ]
I czuje się taka jakaś nie wiem jak to określić - silna JEj siłą.

[magdal]

[romka]

ultra napisał/a:

I czuje się taka jakaś nie wiem jak to określić - silna JEj siłą.

Ultra i taka pozostań
Poadrawiam.

[Lidia Bieńkowska]

ultra,