[Lidia Bieńkowska]

To prawda Asiu, ludzka bezsilność wobec tej choroby jest porażająca. I dla tego co odchodzi i dla tych co zostają ....

[alice]

Tak bardzo mi przykro, ze tak cierpicie i ze Twoj tatus s+e boi moze byloby lepiej gdyby juz faktycznie nie byl swiadomy przepraszam Cie kochana ze tak pisze, ale czeka Was cos co jest nieuniknione i bede sie modlic, zeby Twoj tatus nie cierpial... Wiesz Asiu... Moj tatko nie dawal sobie sprawy z tego, zw umiera. Caly dzien przed smiercia, kiedy juz zaczynal odchodzic pytal: co sie dzieje? Co sie ku*** dzieje? Oi teraz z perspektywy czasu ciesze sie, ze sie nie spodziewal, bo byl swiadomy, chodzacy itd. Mysle, ze bardzo bal by sie konca gdyby wiedzial, co go czeka ... Wiec chodzi mi o to, ze taki brak swiadomosci jest chyba na#lepsza rzecza jaka moze sie przytrafic w tej pieprz**** chorobie...

[rene1]

Asiu wiem jak Ci ciężko. niestety ale musisz to jakoś przetrwać. Ciężkie chwile przed wami. Tulę Cię mocno . mój tato odchodził nieprzytomny ale czy nie był świadomy to już tego nie wiem.Najważniejsze żeby tata mógł odejść z godnością,bez bólu.
Mocno ściskam Renata.

[asia 1975]

Moje kochane wspierające mnie dziewczyny macie praktycznie te same myśli co ja i zgadzam się z Wami w 100 %.
Dziękuję , że jesteście.

[asia 1975]

Mi też Lidziu, mi też

[Lidia Bieńkowska]

[Lucy37]

[asia 1975]

Raczysko zbiera swoje żniwa na oddziele medycyny paliatywnej gdzie leży mój Tatko ,po dzisiejszym dniu zostało raptem dziewięciu pacjentów. Masakra jakaś.
Wiecie , nie potrafię się z Nim pożegnać. Tak bardzo Go kocham.Odchodząc codziennie od Jego łóżka mówię do jutra Tatuś a On kiwa głową na znak zgody. Wiem , że cierpi i nie chcę tego z całego serca,wszystko bym dała by Mu ulżyć w cierpieniu jednak nie potrafię się z Nim pożegnać.

[Lidia Bieńkowska]

Asiu bo pożegnania są bardzo trudne.
Ja pamiętam jak odchodził mój Tata, bardzo cierpiał i nadszedł dzień gdy wyszłam ze szpitala i poszłam do kościoła modlić się aby już Go Pan Bóg zabrał. Bo nie mogłam patrzeć jak się męczy. Rano dostałam telefon ze szpitala.....
Codziennie wychodząc ze szpitala żegnałam się z nim....ale tylko w myślach. Nie miałam odwagi, siły zrobić to normalnie.
Więc nie oskarżaj siebie......bo nie każdy potrafi się żegnać i być w ostatniej chwili życia razem. Ja nie potrafiłam....
I boję się bardzo jak będzie dalej gdy przyjdzie czas na M.

[Iwonka1]

trzymaj się kochana....

[Lidia Bieńkowska]

Asiuniu jak się trzymasz? Odezwij się proszę

[asia 1975]

Lidziu kochana moja jakoś trzymać się trzymałam do momentu gdy teraz nie dawno mama mi zachorowała na nowotwór trzonu macicy niskozroznicowany gruczolakorak endometrium. Żyje w strachu o mamę jeszcze trochę i pewnie rozpoczne jej wątek w dziale nowotworów piersi i ginekologiczne