[obertas]

Do przeczytania

http://weekend.gazeta.pl/...wac.html#TRwknd

obertas

[zoi]

Sądzisz, że ten kurs może istotnie jakoś pomóc? Bo ja nie bardzo... Jak sobie radzisz?

[Dronka82]

Przychodzi taki moment, kiedy człowiek oswojej żałobie, bólu, wspomnieniach zaczyna opowiadać. Mi slowa grzezną w gardle, ale jakoś je wyrzucam. Tylko mężowi. To kolejny etap. Obertas chyba tez go przezywa. To moment pewnej konfrontacji. Oprócz czucia pojawia się chęć nazwania i zrozumienia tego co nami miota. Obertasku, ściskam.

[obertas]

Żaden kurs nie załatwi, nie zmieni ot tak niczego.
Jedni potrzebują dnia............. tygodnia............. miesiąca............ miesięcy........... roku........dwóch..........
Podobno powyżej jakiegoś progu czasowego .. sytuacja definitywnie wpływa na stan fizyczny na tyle, że ciało choruje a nie tylko dusza.

Czy kurs coś da?
Nie wiem tego, każda sytuacja jest wyjątkowa, inna choć z nazwy taka sama.
Niby wszystko to wiemy- jednak nawet niuans z tej czytanki może zaważyć na pewne postrzeganie swojej sytuacji- ułatwić zrozumienie czegoś.......
==================================

Żyję- budzę się rano, dzielnie budzę mojego"maturzystę" co uczy się do rana, sprzątam, gotuję(od czasu do czasu), idę do pracy, wracam- potem idę do drugiej pracy..
Bywa, że tak mi się(niedzwiedzie) chce pracować, jak wilkowi orać.
A tak na poważnie to jak zrobię coś tu-to nie zrobię czegoś tam- czegoś innego.
I doopa zawsze jest? Kto zgadnie gdzie?

Inne aspekty życia to - wiosna idzie!
Za nią przyjdzie lato i jesień-

Podobno zawsze przychodzi na wszystko czas- taki dobry czas..- czas ukojenia- tylko człowiek musi dojrzeć do pewnych decyzji. Poukładać sobie na półkach w głowie, swoje myśli...

Co więcej?

Oswajam się ze swoim cieniem.
Raz jestem po tej a raz po tamtej stronie awatara.
===================
Łazi mi myśl taka by zebrać w jeden worek słowa tych doświadczonych przez los jak Oni przyjmują/przyjęli stratę- jak sobie z tym ...... "nie"- i - "radzą". Tylko ani takie intymne wyznania nie jest łatwo wypowiedzieć ani też wysłuchać.
A może? Kiedyś?
Zoi Ty jesteś specjalistką podumaj o tym.

-Jeśli DSS "pobłogosławi zamysł" to może pod egidą Fundacji dojdzie do realizacji i wydania w formie drukowanej.
Wtedy przy komentarzu osoby zawodowo zajmującej się psychoonkologią taki "kurs" istotnie może komuś pomóc.

Pozdrawiam
obertas

[betsi]

Bardzo mądre słowa Obertas
Trzymaj się dzielnie

[obertas]

http://weekend.gazeta.pl/...a.html#NiePrzeg

obertas

[zoi]

obertas napisał/a:

Łazi mi myśl taka by zebrać w jeden worek słowa tych doświadczonych przez los jak Oni przyjmują/przyjęli stratę- jak sobie z tym ...... "nie"- i - "radzą".

Jeśli zechcą...

Cytat:

Zoi Ty jesteś specjalistką podumaj o tym.

Jeżeli jest taka potrzeba, to mogę zebrać, spisać i zredagować wasze/nasze ważne opowieści, wyznania, emocje.

Cytat:

Wtedy przy komentarzu osoby zawodowo zajmującej się psychoonkologią taki "kurs" istotnie może komuś pomóc.

W przypadku żałoby to raczej psycholog oraz psychiatra byliby właściwymi osobami. Psychoonkolog pomaga uporać się z emocjami na etapie choroby nowotworowej. Po śmierci to już raczej nie jego rola.

[obertas]

Jest ktoś, kto chce ofiarować swój czas- tak -"pro publico bono"

Zobaczymy czy z tego będzie coś dla potomności.

Temat przerabiany był przez ludzkość od dawnien dawna.
Jak ta choroba przenoszona droga płciową- znaczy życie!

Przed nami i po nas będą się ludzie potykać o śmierć.
I wszystko to co z nią związane jest.
Przed i po odejściu.

Uważam, że do takich wyznań - trzeba dorosnąć- bo nie jest to "pstryczek elektryczek".

Awizo dla "doświadczonych" jest wystawione.
Pożyjemy zobaczymy jaki odzew będzie.

obertas


PS.
Śmiem twierdzić, że nikt tego lepiej od Zoi nie uczyni-bo laikowi będzie trudno mówić o czymś czego nie doświadczył. Byłaby to jedynie relacja -kogoś- teoretyka.
W sumie to ja się nie znam na tym.
A temat niewdzięczny, trudny- intymny i jakże aktualny.
Na potrzeby owego księgozbioru trzeba by wystąpić pod innym pseudonimem.

[Dronka82]

Czy opis żałoby nie jest niezgodny z regulaminem Forum? Chyba, że czegoś nie pojęłam, co mi się, owszem, zdarza

[zoi]

Ale nikt nie proponuje, aby opisywać żałobę na tymże forum.

[Dronka82]

Wiedziałam, że coś mi umknęło Tym samym - wybaczcie

[obertas]

jednak teraz myślę, że tu pasuje bardziej.

http://kobieta.gazeta.pl/...marla.html#Prze


obertas

PS.
Co o tym sądzicie?

[Matylda80]

wg mnie taki kurs nie zdziała cudów ale pozwoli zrozumieć pewne rzeczy.

Cytat:

jednak teraz myślę, że tu pasuje bardziej. http://kobieta.gazeta.pl/...marla.html#Prze

Nie wiem czy w Polsce to by się przyjęło ale może faktycznie spojrzenie na pogrzeb od innej strony pomogło by się oswoić.

[obertas]

To wszystko tylko - jest

- pretekstem-

by zrozumieć-

jeśli zrozumieć to można?

Powiedzieć - co czuję- wyrazić -zagubienie-beznadziejność-ból.
Może inne emocje?

Nie wiem sam- bo.... by trwać - i wytrwać ....należy ułożyć sobie teraźniejszość

Zarazem znaleźć porozumienie z samym sobą....

I widok/ widoki na przyszłosć!

Patrzę....... bardzo dużo osób zagląda do tego wątku...

I nie wiem .....co czują?
Odrazę? Złość? Ulgę? Ukojenie?

Podzielcie się swoimi myślami z innymi.....

Może życie stanie się przez to znośniejsze?

Pozdrawiam serdecznie
Wasz obertas

[ Dodano: 2016-04-30, 00:41 ]
Może ............nic nie czują?

[ Dodano: 2016-04-30, 01:19 ]
Czy tak można?
Czy tak należy?
Czy tak trzeba?
Czy znajdzie się odpowiedź?
Prowokacja-
http://weekend.gazeta.pl/...uja.html#TRwknd

obertas

[obertas]

Jestem w trakcie lektury-ksiażki

"Egoizm- To nie grzech!"

Dagmary i Tomasza Skalskich....


-moje zdanie jest takie, że ta pozycja ma zastosowanie uniwersalne nie tylko w temacie żałoby

obertas