Dziękuję Wam kochani za te słowa otuchy. To forum daje możliwość wyrzucenia z siebie wszystkiego co w nas siedzi, bo każy wie co przeżywa osoba po drugiej stronie ekranu. Dziś przekonałam się o prawdziwości przysłowia, że przyjaciół poznaje się w biedzie. Nie spodziewałam się tego. Najgorsze jednak przede mną. Jutro wrócę do pustego domu i będę w nim sama, boję się jak sobie z tym poradzę. Wiem, że muszę być twarda muszę pokazać, że dam sobie radę. Mama by tego chciała,bo mama była, wstyd przyznać ale była twarda za nas obie.
Ściskam Was wszystkich i dziękuję, że jesteście.
Dziękuje ponownie za słowa wsparcia.
Zaraz minie tydzień jak mamy nie ma już ze mną. Moja rekcja jest inna niż myślałam. Jestem przerażająco spokojna. Zdarza mi się płakać, ale są to krótkie chwile słabości. Może to dlatego, że chociaż zostałam na tym świecie sama jak palec, to jednak mam w okół siebie dużo ludzi, którzy otaczają mnie troską, nie pozwalają mi myśleć. Dziś wróciłam do domu, będę w nim samiutka, zobaczymy co przyniesie noc.
_________________ Wykorzystaj ten dzień dzisiejszy. Obiema rękoma obejmij go. Przyjmij ochoczo,co niesie ze sobą: światło, powietrze i życie, jego uśmiech, płacz, i cały cud tego dnia. Wyjdź mu naprzeciw.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum