JustynaS1975 - komentarze | DUM SPIRO-SPERO Forum Onkologiczne

Chanel · #2851 Wysłany: 2012-06-12, 14:51

Witaj Justynko!
Przeczytałam Twój "chorobowy" wątek - wiele przeszłaś, ale najważniejsze, że wszystko idzie ku dobremu.

Obejrzałam sobie filmiki na youtube - dzięki za linki. Dużo mi one dały.
A czytając Twoje opisy, wyjaśnienia, odkryłam, jak mało wiem o białaczce i jakie to wszystko jest skomplikowane.
Życzę Ci zdrówka i pogody ducha!

JustynaS1975 · #2852 Wysłany: 2012-06-12, 15:10

Chanel, bardzo dziękuję za odwiedziny wątku, ciepłe i miłe słowa. O białaczce też mało wiedziałam, ale się dowiaduję ... no cóż niestety na sobie :?ale??:

Pozdrawiam Cię serdecznie

female · #2853 Wysłany: 2012-06-12, 16:41

roman1130 napisał/a:

... na znakowanie szkoda kasy,...

Hello,

Romanie...a od kiedy znakowanie rowerów jest płatne?
W JG Policja znakuje na niemal każdym festynie ;-) Bezpłatnie oczywiście!;-)

JustynaS1975 · #2854 Wysłany: 2012-06-12, 18:19

Muszę u mnie się rozeznać

Female, Asiu, dzięki za info

[ Dodano: 2012-06-12, 19:50 ]
Klawik, przepraszam, że się tutaj zwracam do Ciebie, być może przeczytasz, ale 'chwilowo' będę pomijać Twój wątek Moje nowe życie, no czytać 'po łebkach'. Wybacz |prosi|

. Zbliża się kontrola 'z rozmachem' (TK+trepanobiopsja) z okazji zbliżającej się rocznicy zakończenia leczenia. I ... |hmm|

... nie mam obaw ... :roll:

Ale gdy czytam, że Wy macie obawy, to i ja zaczynam się nakręcać i mieć obawy ... :<:

. Dlatego też zachowam się egoistycznie, i dla własnego zdrowia psychicznego nie będę chwilowo czytać tego wątku |buziaki|

Od czasu do czasu jakieś myśli się pojawią, ale to od czasu do czasu. Gdy czytam o obawach innych ludzi, zastanawiam się czy ze mną wszystko jest OK i może ja powinnam się zamartwiać :?ale??:

Kasiu, fajna z Ciebie kobitka i kopnij zamartwienia w tyłek, aby poszły sobie w siną dal, bo raka już wykopałaś poza Drogę Mleczną _itsme_

Co u siebie zauważyłam. Gdy nie pracowałam i jakby powiedzieć 'byłam w transie' leczenia myśl o wznowie no nie jest najmilsza, ale przyjmowałam ją spokojniej niż teraz, gdy pracuję i jakby zaczęło się to 'nowe życie'. Myślę, że to bierze się stąd, że w czasie chorowania żyłam bardziej dniem dzisiejszym. Teraz gdy człowiek wrócił do tzw. normalnego życia, częściej pojawia się 'wybieganie w przyszłość'. A choroba zmienia nam plany, i trudno rozstać z jakimiś wyobrażeniami czy planami, czy nadziejami.
No i oczywiście leczenie do łagodnych nie należy, także wracać do tego wszystkiego, to małoprzyjemna perspektywa.
Ale, ... na to czy będę miała wznowę czy nie, nie mam wpływu. Także trzeba żyć aktywnie na tyle na ile się da, cieszyć się dniem dzisiejszym (bo tylko tego TU I TERAZ jestem pewna), nie narzekać, nie marudzić, nie użalać się nad sobą, nie poddawać się jakimś głupim myślom, co prawda od czasu do czasu pojawi się myśl 'przedziwna', ale nie wybija się na pierwszy plan i przesłania mi teraźniejszości.