[iwona2010]

Dzisiaj u nas jest pól roku jak tatki niema.Ból przerodził się w tęsknotę a czasami nawet złość.Ile bym oddala żeby go jeszcze raz zobaczyć,a nawet jeszcze raz przejść z nim przez tą chorobę

[asia77]

iwona2010,

[Gonia]

iwona2010, przytulam

[Kasia2007]

Witam cie Iwona 2010 ,wyrazy współczucia z powodu śmierci twojego taty .Ja zaczynam walke o mojego taty z tą samą chorobą strasznie mi ciężko, bo widze jak pełen energi i humoru mój tata robi się z dnia na dzień słabszy widze jak cierpi, chudnie ,nie ma siły na nic ,taki dobry człowiek, wnukom by nieba uchylił a my nie możemy pomóc w bólu i cierpieniu

[JustynaS1975]

[Anelia]

Iwonka już pewnie śpisz ale chcę abyś wiedziała, że o Tobie myślę
Kochana zrobiłaś już sobie te badania, które były w planie na piątek ?

[ Dodano: 2012-05-19, 00:25 ]
Jej, bardzo przepraszam, post chciałam wysłać do innej Iwony
Już późno, lekko senna jestem i nie zauważyłam ...
PRZEPRASZAM !

Ale Ciebie iwona2010, też pozdrawiam i zapytuję co u Ciebie ?

[iwona2010]

Witaj Anelio.
Jestem codziennie na forum i dopiero przeczytałam .Nic się nie stało za pomyłkę.
A tak co u mnie,jest ciężko ale żyć muszę dalej bo są dzieci.Ale sama wiesz jak to cholernie boli.Pozdrawiam.

[czkawka]

Iwonko, myślę o Tobie często. Jak sobie radzisz, jak żyjesz? Nie pisze jednak, bo sama tego nie robisz wiedz jednak, że jesteś w mej pamięci
Pozdrawiam Cię bardzo sedecznie.

[iwona2010]

Witaj Czkaweczko.Ja też pamiętam o wszystkich,czytam każdego po kolei ,ale nie piszę jakoś nie potrafię.Życie się toczy biegnie nie miłosiernie ale to już nie to samo.Niby się śmiejemy,ale mam wrażenie że już nie jesteśmy tymi samymi ludżmi.
Czasami wrażenie mam takie że ktoś mi coś ukradł a ja nie potrafię tego odszukać.
Dobrze że mam dzieci to one też potrafią zmienić bieg,i mamcia też przy nich nabiera sił.
I choć jednak myślimy że dzieci nie myślą o dziadku to się ostatnio zdziwiłyśmy.
Moja młodsza córa zdała egzamin do szkoły muzycznej,i pytam jej się dlaczego się nie cieszy.
A ona mówi że nie ma najważniejszej osoby w jej życiu,która by jej pogratulowała,i że jej serduszko pękło,i niechce się skleić To była bardzo ciężka rozmowa.........A najgorsze jest to że to jest już 8 miesięcy jak tatula nie ma z nami,a my nie potrafimy rozmawiać o nim z przed choroby,tylko cały czas o chorobie..............Brakuje go bardzo
Ściskam ciebie mocno czkawuniu

[czkawka]

Iwonko kochana doskonalę Cię rozumiem....
Niby życie toczy się dalej, trzeba rano wstawać i próbować to ogarnąć, ale brak kogoś kto by wierzył w nasze starania, w to, że jest w tym jakiś sens...
Ja do tej pory śmieję się bardzo ostrożnie, tak bardzo powierzchownie, że niby nie powinnam, bo przecież tak naprawdę wcale nie jest mi wesoło...

Ale nie będę tu w Twoim wątku smucić. Podobnie jak Ty czytam na bieżąco ale odpisuję tak "w kratkę"...ale jakoś trudno rozstać mi się z forum, bo tu zostawiłam cząstkę swego życia, choć bardzo trudnego to jednak z Mamą

Przykro mi, że Twoja córcia nie może się w pełni cieszyć ze swego sukcesu...jednak bardzo serdecznie gratuluję i Dziadek na pewno ogromnie się cieszy i kibicuje z miejsca w którym teraz jest.

Tulę mocno Iwonko i pozdrawiam całą Twoją Rodzinę

[ Dodano: 2012-07-14, 16:28 ]

zamiast dodać tę emotę to wysłałam.